Κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στην παράσταση διαμαρτυρίας που οργανώνουν την Τετάρτη 2 Νοέμβρη, στις 5.30 μ.μ., στο υπουργείο Εργασίας, με διεκδικήσεις που αφορούν την ενίσχυση των δομών Πρόνοιας και προστασίας του παιδιού απευθύνουν σωματεία εργαζομένων του χώρου. Πιο συγκεκριμένα το κάλεσμα απευθύνουν το Σωματείο Εργαζομένων ΠΠΠ «Η ΜΗΤΕΡΑ & ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ», η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Αττικής, ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων ΑΜΕΑ Αττικής και Νήσων, το Συνδικάτο ΟΤΑ και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων, οι φορείς δηλαδή που την περασμένη Δευτέρα πραγματοποίησαν σύσκεψη συντονισμού.

Οι φορείς, με αφορμή το φρικιαστικό έγκλημα σε βάρος της 12χρονης στον Κολωνό, σημειώνουν ότι πρόκειται για μια ακόμα χαρακτηριστική περίπτωση που αναδεικνύει ότι τα παιδιά είναι τα πρώτα θύματα της πολιτικής της εμπορευματοποίησης των πάντων, της αποσάθρωσης των κοινωνικών υπηρεσιών, του τσακίσματος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, της λαϊκής οικογένειας. «Θύματα βεβαίως είναι και τα παιδιά που έχει στην ευθύνη του το "Μητέρα", τα παιδιά χωρίς οικογένεια, τα κακοποιημένα παιδιά, τα παιδιά με ακατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον αλλά και τα παιδιά με αναπηρία. Αυτά τα παιδιά θα κινδυνεύσουν ακόμα περισσότερο αν δεν ορθώσουμε τοίχο προστασίας ενάντια στην ενεργειακή φτώχεια, την ακρίβεια και τον πόλεμο», αναφέρουν.

Οι φορείς παλεύουν για την ανάπτυξη δικτύου κρατικών δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών (για την πρόληψη, τη στήριξη των παιδιών και των οικογενειών σ' όλες τις πλευρές της ζωής, στη γειτονιά, στο σχολείο κ.λπ., των θυμάτων βίας και κακοποίησης) με μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων χωρίς επιχειρηματική δράση και εμπλοκή ΜΚΟ. Επίσης, για τη στήριξη των δημόσιων δομών προστασίας του παιδιού και των κοινωνικών υπηρεσιών στήριξης της οικογένειας των δήμων και περιφερειών, με μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, με όλες τις αναγκαίες προσλήψεις κ.ο.κ.

Ακόμα απαιτούν να ανοίξουν όλες οι πτέρυγες που έχουν κλείσει, με την ανάλογη στελέχωση στο ΠΠΠ «Μητέρα», στο Αναρρωτήριο Πεντέλης, στις Παιδουπόλεις και στην υπόλοιπη Ελλάδα με βάση τις ανάγκες.

Στο μεταξύ, στις απαντήσεις που δίνει το υπουργείο Εργασίας στην Αναφορά που κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ για την κατάσταση στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα» και τις Παιδουπόλεις, και μάλιστα δύο ολόκληρους μήνες μετά, αναφέρεται ότι στο «Μητέρα» φιλοξενούνται 132 παιδιά «τις ανάγκες των οποίων καλύπτουν 250 υπάλληλοι διαφόρων ειδικοτήτων», πολλοί απ΄ αυτούς είναι «εξωτερικοί συνεργάτες». Κι επειδή, όπως ομολογεί, το «υφιστάμενο προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις πολλαπλασιαζόμενες ανάγκες», έχει εκδοθεί πράξη του υπουργικού συμβουλίου για την «πρόσληψη 40 υπαλλήλων με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου, επικουρικό προσωπικό», δηλαδή ξανά με «ημερομηνία λήξης», ενώ ανακοινώνει προκηρύξεις που θα γίνουν το ...2023 για 158 επικουρικούς και 28 μόνιμους εργαζόμενους.

«Η απάντηση του υπουργείου είναι προκλητική», σχολιάζει με δηλώσεις της στον «Ριζοσπάστη» η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Τασούλα Παπαδογιαννάκη. Θυμίζει ότι το Σωματείο έχει κάνει συγκεκριμένες καταγγελίες για την κατάσταση στο Κέντρο Βρεφών, οι οποίες στηρίζονται στα επιστημονικά δεδομένα που ορίζουν τι χρειάζονται τα παιδιά, για να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν ομαλά. Και σημειώνει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί «με μπαλώματα να κουκουλώσει τις σοβαρές κι εγκληματικές ελλείψεις που υπάρχουν επί χρόνια και τελευταία έχουν επιδεινωθεί οι συνθήκες που διαβιούν δεκάδες παιδιά κι οι συνθήκες δουλειάς του προσωπικού».

Η πρόεδρος του Σωματείου καταθέτει ξανά συγκεκριμένα στοιχεία που δείχνουν τη γύμνια των υπηρεσιών με ευθύνη των κυβερνήσεων, που αποτελεί αντικειμενικά «κακοποίηση» του απροστάτευτου παιδιού:

«Οι μόνιμοι εργαζόμενοι είναι μόλις το 1/4 του συνόλου του προσωπικού, το οποίο μειώνεται διαρκώς λόγω συνταξιοδοτήσεων. Το επικουρικό προσωπικό ήδη δουλεύει 8 και 9 χρόνια σε συνθήκες ομηρίας, όπως και εργαζόμενοι με 3μηνες συμβάσεις μέσω ΕΣΠΑ κ.λπ., με μισθούς ψίχουλα κι ελάχιστα δικαιώματα που όμως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και απειλούνται με απόλυση.

Δουλεύουμε 2 άτομα με 12 και 13 παιδιά, ή αντίστοιχα στο Αναρρωτήριο και στις Παιδουπόλεις με ένα άτομο στη βάρδια για 16 έφηβους. Οι ελλείψεις σε όλες τις ειδικότητες (κοινωνικοί λειτουργοί, παιδίατροι, ψυχολόγοι κ.ά.) "καλύπτονται" μερικώς με εργαζόμενους που δουλεύουν με μπλοκάκι. Οι αντεργατικές και αντιπαιδαγωγικές ελαστικές σχέσεις απασχόλησης κυριαρχούν σε όλες τις δομές. Στους χώρους αυτούς το προσωπικό πρέπει να είναι μόνιμο, να χτίζεται σχέση με τα παιδιά και να μην εναλλάσσεται καθώς επιβαρύνονται και παιδιά και εργαζόμενοι.

Για όλα αυτά, το υπουργείο δεν απαντάει, παρά μόνο εξαγγέλλοντας προσλήψεις που - αν και εφόσον γίνουν - θα είναι με ημερομηνία λήξης».

Οσο για τα έργα υποδομής που διαφημίζει η κυβέρνηση, η Τ. Παπαδογιαννάκη απαντά: «Μια επίσκεψη στο "Μητέρα" αρκεί για να καταλάβεις ότι δεν υπάρχουν έργα συντήρησης των δομών. Τμήματα παραμένουν κλειστά, που θα μπορούσαν να έχουν στελεχωθεί κατάλληλα και να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες που υπάρχουν. Στην αντιπυρική περίοδο δεν υπήρχαν μέτρα πυρασφάλειας. Το μόνο μέτρο που πάρθηκε ήταν να κλαδέψουν κάποια δέντρα και οι σωροί παραμένουν ακόμη στο χώρο. Δεν είναι δυνατόν να μιλούν για πρόνοια όταν όλες οι δομές είναι ξεχαρβαλωμένες.

Ολα αυτά είναι συνέπεια του πετσοκομμμένου προϋπολογισμού για την Πρόνοια, που διαμορφώνεται σύμφωνα με τη στρατηγική της ΕΕ που υλοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση, όπου το απροστάτευτο παιδί θεωρείται "κόστος"».