Tην Κυριακή 30 Οκτώβρη σε κλίμα έντονης ενδοαστικής αντιπαράθεσης και πόλωσης πραγματοποιείται ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία, όπου αναμετρώνται ο σοσιαλδημοκράτης πρώην Πρόεδρος Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, που πήρε στον πρώτο γύρο 48,43% με τη συμμαχία «Βραζιλία της ελπίδας», και ο ακροδεξιός νυν Πρόεδρος Ζαΐρ Μπολσονάρο, του Φιλελεύθερου Κόμματος, με 43,20%. Ο μεν πρώτος προβάλλεται ως ο «προοδευτικός» που θα βγάλει τη χώρα από το ...«σκοτάδι και τον φασισμό», ο δε δεύτερος, γνωστός και ως «Τραμπ της Βραζιλίας», μιλάει για «ισχυρή χώρα» που θα αποτρέψει δήθεν την επάνοδο του ...κομμουνισμού, που δήθεν πρεσβεύει ο Λούλα. Βέβαια, τον λαϊκιστή πρώην στρατιωτικό Μπολσονάρο έφεραν στο προσκήνιο η αντιλαϊκή φιλομονοπωλιακή πολιτική των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων Λούλα και Ρουσέφ, τα προηγούμενα χρόνια. Αυτές στην αρχή εφάρμοσαν επιδοματική πολιτική και πήραν κάποια μέτρα άμβλυνσης της ακραίας φτώχειας, αλλά διαχειρίστηκαν την καπιταλιστική βαρβαρότητα προωθώντας τα συμφέροντα συγκεκριμένων τμημάτων του κεφαλαίου.

Το διακύβευμα για την αστική τάξη και με τη συγκεκριμένη αναμέτρηση Λούλα - Μπολσονάρο αφορά στο μείγμα εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως και στην επιλογή διεθνών συμμαχιών και τον βαθμό σύνδεσης με το ευρωατλαντικό (ΗΠΑ, ΕΕ) ή το ευρασιατικό μπλοκ (Ρωσία, Κίνα). Ωστόσο ειδικά ο Λούλα έχει τη δυνατότητα να εγκλωβίζει σημαντικές λαϊκές δυνάμεις προβάλλοντας τη γνωστή αυταπάτη του «ανθρώπινου» καπιταλισμού. Για τα λαϊκά στρώματα η κατάσταση είναι εκρηκτική, με τον μισό πληθυσμό των 214 εκατομμυρίων γύρω ή στο όριο της φτώχειας και τα 33 εκατομμύρια να είναι οι επίσημα καταγεγραμμένοι πεινασμένοι.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν, όπως και στον πρώτο γύρο, προβάδισμα στον Λούλα. Φαίνεται να προηγείται κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, καθώς έχει εξασφαλίσει τη στήριξη της υποψήφιας του φιλελεύθερου Βραζιλιάνικου Δημοκρατικού Κόμματος, Σιμόνι Τέμπετ, με 4,16% και του υποψήφιου του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος, Σίρο Γκόμες, που πήρε 3,04%. Ωστόσο τις τελευταίες μέρες η πόλωση εντείνεται, όπως και η προσπάθεια εξαγοράς των πιο εξαθλιωμένων τμημάτων του λαού, με τον Μπολσονάρο να πρωτοστατεί στην κινδυνολογία και τις απειλές, ενώ προειδοποιεί ότι δεν θα αναγνωρίσει αποτέλεσμα νοθείας, υπονοώντας εκλογή του αντιπάλου του.