RIZOSPASTIS

Είναι κυριολεκτικά εξοργιστικό το πινγκ πονγκ ανάμεσα στα δύο κόμματα για το ποιος ξεκίνησε τους πλειστηριασμούς, για το ποιος έκανε ή δεν έκανε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Γιατί η απαράδεκτη απόφαση του Αρείου Πάγου ουσιαστικά έκρινε πως τα «κοράκια», κάνοντας χρήση των νόμων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να παίρνουν τα σπίτια και να προχωρούν τις διαδικασίες των πλειστηριασμών με τη δική τους επωνυμία.

Πλέον, αυτός ο άθλιος αντιλαϊκός στόχος, που είναι αποτέλεσμα των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης για απομείωση των λεγόμενων «κόκκινων» δανείων, αφού αποτελεί ένα από τα πολλά βασικά προαπαιτούμενα της «μεταμνημονιακής εποπτείας», θα προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς.

Το μέγεθος της επίθεσης στα σπίτια των λαϊκών νοικοκυριών φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι το 2022 έγιναν πάνω από 40.000 πλειστηριασμοί, ενώ το 2023 υπό την απειλή του πλειστηριασμού αναμένεται να τεθούν οι ιδιοκτήτες 700.000 ακινήτων!

Εκτός αυτού, η διαρκής αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (αναμένεται μέχρι τον Ιούνη να υπάρξουν και νέες αυξήσεις) θα οξύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, αφού εκατομμύρια χρεωμένα νοικοκυριά δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και την αποπληρωμή των δανείων. Και ήδη μόνο από την αύξηση αυτή καλούνται να πληρώσουν έως και 3 ή παραπάνω δόσεις τον χρόνο.

Ενδεικτικά, 1 στα 3 (32%) στεγαστικά δάνεια που είχαν ρυθμιστεί τον προηγούμενο χρόνο, έχει «κοκκινίσει» εκ νέου. Η ονομαστική αξία των «κόκκινων» δανείων που έχουν στην κατοχή τους οι «Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις» (ΕΔΑΔΠ), τα γνωστά «κοράκια», έχει ξεπεράσει τα 87,6 δισ. ευρώ, ενώ κατά το πρώτο τρίμηνο του 2022 ο όγκος τους αυξήθηκε κατά 7,9 δισ. ευρώ σε σύγκριση με το τέλος του 2021.

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο ξήλωμα της προστασίας της λαϊκής στέγης με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που θεσμοθέτησε.

Επιπλέον:

• Οχι μόνο δεν παράτεινε την - τσεκουρωμένη έτσι κι αλλιώς - οριζόντια προστασία της πρώτης κατοικίας, που ίσχυε μέχρι τότε, αλλά τροποποίησε σε αντιδραστική κατεύθυνση και τον νόμο Κατσέλη, που καθιερώθηκε να λέγεται «νόμος Κατσέλη - Σταθάκη».

Εισήγαγε την έννοια των «ελάχιστων δαπανών διαβίωσης», δηλαδή στα όρια της εξαθλίωσης, αλλά και του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», τη διάταξη που προβλέπει ότι για την προστασία της κύριας κατοικίας ο οφειλέτης θα πρέπει να καταβάλλει ποσό «τέτοιο, ώστε οι πιστωτές του δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης».

Με λίγα λόγια, ο όποιος διακανονισμός θα πρέπει να είναι ισοδύναμος με το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε αν η κατοικία έβγαινε στον πλειστηριασμό!

• Ψήφισε την πώληση των «κόκκινων» δανείων στα funds (νόμοι 4354/2015 και 4389/2016), σύμφωνα με τις σχετικές μνημονιακές δεσμεύσεις τις οποίες είχαν ψηφίσει και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οι διακηρύξεις ότι με το θεσμικό πλαίσιο τέθηκαν τάχα «αυστηροί όροι ελέγχου και κανόνες λειτουργίας των funds, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η προστασία των δανειοληπτών», είναι «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε».

Προς επιβεβαίωση παραθέτουμε μερικά άρθρα των δύο νόμων του ΣΥΡΙΖΑ που βάζουν τα «κοράκια» των funds στο «παιχνίδι».

Λέει ο νόμος του 2015, που τροποποιήθηκε το 2016, σε χειρότερη κατεύθυνση:

«Η διαχείριση των απαιτήσεων των άρθρων 2 και 3 και η μεταβίβαση απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και πιστώσεις ανατίθεται αποκλειστικά:

α) Σε ανώνυμες εταιρείες που εδρεύουν στην Ελλάδα, στους σκοπούς των οποίων συμπεριλαμβάνεται η διαχείριση απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και πιστώσεις, καθώς και

(β) σε ανώνυμες εταιρείες που εδρεύουν σε κράτος - μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και με την προϋπόθεση ότι έχουν εγκατασταθεί νόμιμα στην Ελλάδα μέσω υποκαταστήματος για την, σύμφωνα με το σκοπό τους, διαχείριση απαιτήσεων από μη εξυπηρετούμενα δάνεια και πιστώσεις».

Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τον Δεκέμβρη του 2017 το ιδιώνυμο για όσους αντιστέκονται και κινητοποιούνται ενάντια στους πλειστηριασμούς σπιτιών λαϊκών οικογενειών.

Στην εισηγητική έκθεση εκείνου του νόμου έλεγαν:

«Οι ανωτέρω νομοθετικές ρυθμίσεις υπαγορεύονται από λόγους υπέρτερου δημοσιονομικού και δημοσίου συμφέροντος, που αποσκοπούν αφενός στη στήριξη και προστασία της εθνικής οικονομίας μέσω της ακώλυτης διενέργειας πλειστηριασμών ως μέσων ενίσχυσης της ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και αποφυγής ανάγκης νέας κεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αφετέρου στην εξασφάλιση της έννομης προστασίας των συμβολαιογράφων που διενεργούν πλειστηριασμούς ως υπάλληλοι αυτών».

Δηλαδή, η «ακώλυτη διενέργεια πλειστηριασμών» πρέπει να γίνει γιατί πρέπει να ενισχυθεί η ρευστότητα των τραπεζών! Για να δούμε όμως ποιες είναι οι νομοθετικές ρυθμίσεις που έφερε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη συγκεκριμένη τροπολογία: Ηταν η «αυτεπάγγελτη δίωξη όσων διαταράσσουν την απρόσκοπτη και εύρυθμη λειτουργία των πλειστηριασμών».

Ετσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, που πήγε πριν από μερικές βδομάδες να ... συμπαρασταθεί σε άνθρωπο που έχασε το σπίτι του, είχε νομοθετήσει να συλλαμβάνουν, να δικάζουν και να επιβάλλουν ποινές φυλάκισης σε όποιους προσπαθήσουν να προστατεύσουν τα σπίτια του λαού από τα «κοράκια»... Και βέβαια σε λιγότερο από έναν μήνα, οι πρώτες ποινικές διώξεις επιβλήθηκαν εναντίον του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και άλλων 6 κατηγορουμένων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την κατακραυγή του κόσμου και τις αντιδράσεις, κατάργησε το ιδιώνυμο, αλλά στη συνέχεια έφερε το νέο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα, με το αδίκημα για τη «διατάραξη της λειτουργίας της υπηρεσίας», που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανάλογες περιπτώσεις.

Υστερα, ήρθε η σειρά της ΝΔ. Με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, που έφερε, ολοκλήρωσε το έγκλημα. Και συγκεκριμένα για όσους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην εξυπηρέτηση των δανείων τους, προβλέπεται δέσμευση του συνόλου της περιουσίας τους και εκποίησή της, δίνοντας φυσικά την επιλογή στις τράπεζες να αποκτήσουν ό,τι κι αν θέλουν.

Προβλέπει ακόμα ότι για τρία χρόνια όποιος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει θα δουλεύει πρακτικά για την τράπεζα, κρατώντας για τον εαυτό του μόνο ένα ισχνό ποσό διαβίωσης και η τράπεζα θα εισπράττει αυτόματα τον υπόλοιπο μισθό του, ενώ και η περιουσία του ελέγχεται απ' την τράπεζα. Μετατρέπει τελικά τους εργαζόμενους σε νοικάρηδες στα σπίτια τους.

Παράλληλα, διευκολύνεται η συγκέντρωση ακινήτων στο τραπεζικό κεφάλαιο, που θα τα βγάζει στο σφυρί, επιταχύνοντας επενδύσεις σε διάφορους τομείς, όπως π.χ. ο Τουρισμός και οι αναπλάσεις περιοχών. Ο νέος πτωχευτικός κώδικας σφίγγει κι άλλο τη θηλιά των χρεών γύρω από τους μικρούς επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, που ήδη έχουν να αντιμετωπίσουν «βουνό» υποχρεώσεων απέναντι στις τράπεζες και το κράτος.