Για οργανωμένη επίθεση με στόχο τη δημιουργία ενός αντιλαϊκού συστήματος Ασφάλισης κάνει λόγο στην Επερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που κατέθεσε χτες για το θέμα σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Παράλληλα, στο κείμενο της Επερώτησης καταθέτει τις προτάσεις του ΚΚΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση καλώντας την κυβέρνηση να πάρει θέση.

Αναφέρει η Επερώτηση: «Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την Κοινωνική Ασφάλιση είναι βαθιά αντιλαϊκά. Κινούνται στην κατεύθυνση ολοκλήρωσης του αντεργατικού πλαισίου που επέβαλε η ΝΔ την περίοδο 1990-1992. Υλοποιούν τις αξιώσεις του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών και τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιχειρώντας ουσιαστικά να απαλλάξουν το κράτος και την εργοδοσία και να φορτώσουν τα βάρη της Κοινωνικής Ασφάλισης στις πλάτες των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση επί της ουσίας επαναφέρει τα μέτρα Γιαννίτση, που απέρριψαν οι εργαζόμενοι με τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις την περασμένη άνοιξη.

Τα αντεργατικά μέτρα αυξάνουν το όριο συνταξιοδοτικής ηλικίας στα 65 ακόμα και στα 67 χρόνια για άνδρες και γυναίκες.

Μειώνουν το ύψος των συντάξεων, χτυπούν το θεσμό των βαρέων-ανθυγιεινών επαγγελμάτων, προωθούν την ιδιωτική ασφάλιση και παραδίνουν την επικουρική ασφάλιση στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Εντείνουν την καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, των χρημάτων των εργαζομένων, στο χρηματιστηριακό τζόγο εξασφαλίζοντας τεράστια κεφάλαια και κέρδη για την πλουτοκρατία.

Μέσα από τη διαδικασία ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων και τα λεγόμενα ενιαία κριτήρια, υπηρετείται ο στόχος της κατάργησης, της προς τα κάτω εξίσωσης των δικαιωμάτων.

Οι εργαζόμενοι, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων, βρίσκονται απέναντι σε μια καλά οργανωμένη επίθεση, που στοχεύει στη δημιουργία ενός αντιλαϊκού, βάρβαρου συστήματος Ασφάλισης, όπου η Υγεία, οι συντάξεις, η Πρόνοια θα αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα.

Το αντεργατικό αυτό οικοδόμημα έχει τις βάσεις του στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, στην επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, που βασανίζουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων.

Η αντιλαϊκή ουσία των μέτρων δεν μπορεί να αποκρυφτεί πίσω από το προπέτασμα καπνού της λεγόμενης μεταβατικής περιόδου. Ολοι οι εργαζόμενοι καταταλαιπωρούνται σήμερα και θα υποστούν στη συνέχεια ακόμα πιο έντονα τις συνέπειες που προκαλεί η αύξηση των ορίων ηλικίας, η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η μείωση των συντάξεων, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, των κοινωνικών υπηρεσιών.

Ο λεγόμενος κοινωνικός διάλογος, που διεξάγεται πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων με τη συμμετοχή των πλειοψηφιών των διοικήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είναι μια στημένη διαδικασία για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι ισχυρισμοί περί εξαίρεσης τμημάτων του λαού από τα κυβερνητικά μέτρα υπηρετούν τη διάσπαση των εργαζομένων.

Διατηρούνται οι συντάξεις πείνας και τα αυξημένα όρια συνταξιοδοτικής ηλικίας για τους εργάτες, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Διατηρούνται οι αντιλαϊκές ρυθμίσεις της ΝΔ. Είναι επώδυνες για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων οι αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία και στην Πρόνοια.

Η πολιτική αυτή στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη, στη μικρομεσαία αγροτιά, στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, στη νεολαία και στις γυναίκες.

Αποτελεί πρόκληση ο κυβερνητικός ισχυρισμός περί εγγύησης των κατωτέρων συντάξεων, που κυμαίνονται από τις 50.000 δρχ. μέχρι τις 128.000 δρχ. όπως ισχύει, π.χ., για το ΙΚΑ.

Αποτελούν εμπαιγμό οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί της αναγκαιότητας των μέτρων στο όνομα της βιωσιμότητας των Ταμείων.

Από τη δεκαετία του '50 κυβερνήσεις, κράτος και εργοδοσία καταληστεύουν τα αποθεματικά των Ταμείων. Χρησιμοποίησαν τα χρήματα των εργαζομένων για να ενισχύσουν το μεγάλο κεφάλαιο. Οι οφειλές ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια δραχμές.

Με κυβερνητική ευθύνη χρηματοδοτήθηκε και χρηματοδοτείται η εργοδοσία μέσα από το μηχανισμό της εισφοροκλοπής και της εισφοροαπαλλαγής. Στηρίχτηκε η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, χιλιάδες επιχειρήσεις δεν έχουν απογραφεί μέχρι και σήμερα.

Το κόστος της εισφοροδιαφυγής υπολογίζεται σε 1 τρισεκατομμύριο περίπου το χρόνο.

Η κυβέρνηση μόνο για την περίοδο 1992-1999 οφείλει στο ΙΚΑ το ποσόν των 445,6 δισεκατομμυρίων από την κρατική εισφορά για τους νεοασφαλιζόμενους από 1.1.93. Η κρατική οφειλή του 1,3 τρισ. δρχ. ρυθμίστηκε με επώδυνο τρόπο σε βάρος του ΙΚΑ.

Οι εργαζόμενοι παράγουν τον τεράστιο πλούτο που καρπώνεται η πλουτοκρατία. Ο κρατικός προϋπολογισμός συγκεντρώνει τεράστια ποσά από την καταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων και λειτουργεί ως μηχανισμός αναδιανομής προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Υπάρχουν οι πόροι για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για τη στήριξη του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος, για παροχές και υπηρεσίες που θα εξασφαλίζουν καλύτερη ζωή για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Εμπόδιο μπαίνει η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, η ανάπτυξη που έχει ως κριτήριο το κέρδος.

Η συνολική απόρριψη των κυβερνητικών αντεργατικών μέτρων, η απαίτηση για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ συνδυάζεται σήμερα με τη διεκδίκηση ενός δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης που θα καλύπτει όλο τον πληθυσμό, με τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου, δωρεάν συστήματος Υγείας, χωρίς καμία ιδιωτική, επιχειρηματική δραστηριότητα. Στην κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται:

Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άνδρες και 55 για τις γυναίκες - στα 55 και 50 αντίστοιχα για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Αύξηση της κύριας σύνταξης στο 80% του μισθού.

Κατοχύρωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 μέρες εργασίας και κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ανεξαρτήτως ηλικίας με 30 χρόνια ή 9.000 μέρες εργασίας.

Πλήρη, σταθερή εργασία - 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.

Κατώτερος μισθός 300.000 δρχ., κατώτερο μεροκάματο 12.000 δρχ. Κατώτερη σύνταξη 240.000 δρχ. Η κύρια σύνταξη να υπολογίζεται στο 80% του μισθού.

Αμεση καταβολή όλων των κρατικών και εργοδοτικών οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία».