Η γενέτειρα της Βάσως Κατράκη, το Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας, με τη λιμνοθάλασσά του, καθώς και το πολιτικό τοπίο των δεκαετιών του '30 και του '40 και οι μεγαλειώδεις αγώνες του λαϊκού κινήματος υπήρξαν καθοριστικοί παράγοντες του καλλιτεχνικού της έργου. Το 1935 έρχεται στην Αθήνα, για να παρακολουθήσει το προκαταρκτικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, από την οποία θα αποφοιτήσει το 1940. Σ' αυτό το πολιτικό τοπίο, η Κατράκη «πέφτει», όπως η ίδια αναφέρει, «...στην πλευρά της αριστεράς που μάχονταν ενάντια στη διχτατορία του Μεταξά. Μας συνέπαιρναν αυτοί οι κοινωνικοί αγώνες και οι ιδεολογίες για κοινωνική δημοκρατία και οράματα στην τέχνη κυρίως της ελευθερίας».

Ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Αντίσταση και ο Εμφύλιος αποκτούν κεντρικό ρόλο, με τους ψαράδες της γενέτειράς της να εμφανίζονται στο τέλος της δεκαετίας του '40 και να πρωταγωνιστούν και στα χαρακτικά έργα της στην πέτρα κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την τόσο χαρακτηριστική μητρική φιγούρα.

Σε όλη της τη δημιουργική πορεία, από τις αρχές του '40 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 1980, καταπιάνεται με «τα μεγάλα, τα θεμελιώδη θέματα της ζωής». Από τα πρώτα σπουδαστικά της έργα μέχρι τις μετέπειτα μνημειακές της προτάσεις, η πρόσληψη και η απόδοση της ανθρώπινης μορφής είναι η κυρίαρχη αισθητική - θεματική επιλογή της δουλειάς της, στην οποία η ενδελεχής μελέτη και ο διάλογος με την ελληνική τέχνη παίζουν πρωταρχικό ρόλο.

Ξεκινώντας από την ξυλογραφία, θα περάσει το 1955 στη χάραξη πάνω σε πέτρα, μια πρωτότυπη τεχνική. Μια μαλακιά, αμμογενής πέτρα, ο ψαμμίτης λίθος της Σητείας είναι το νέο της υλικό. Οπως έλεγε η ίδια, «διερευνώντας τους παραδοσιακούς τρόπους χάραξης πάνω στα καθιερωμένα υλικά, όπως στο όρθιο και στο πλάγιο ξύλο, στον χαλκό κ.λπ., ένιωσα σιγά σιγά να εξαντλούνται οι εκφραστικοί τρόποι που ταίριαζαν στην ιδιοσυγκρασία μου. Στην περιπλάνηση των αναζητήσεών μου για το υλικό που θα εκπλήρωνε τις εκφραστικές μου ανάγκες, στάθηκα στον ψαμμίτη λίθο, που με την αδρή του επιφάνεια και την αδιερεύνητη περιοχή του, μου άνοιξε τον δρόμο για τα μεγάλα σχήματα και στη βαθιά κι ελεύθερη χειρονομία...». Ξεχωριστό κομμάτι του έργου της είναι και τα βότσαλα που ζωγράφιζε εξόριστη στη Γιούρα την περίοδο της χούντας.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 21 Μάη.

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή, 10.00-18.00.