Παναγροτικό συλλαλητήριο, σήμερα το μεσημέρι, στην κεντρική πλατεία της Λάρισας και μεγάλη λαϊκή συναυλία με το συγκρότημα του Λάκη Χαλκιά
* Συνεχίζεται κι εντείνεται η πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης
* Και νέα προσπάθεια διάσπασης της ενωτικής δράσης της αγροτιάς, από τους «γνωστούς» αγροτοσυνδικαλιστές που πρόσκεινται στη ΝΔ
Ο φετινός γιορτασμός του Κιλελέρ βρίσκει τη μικρομεσαία αγροτιά στις επάλξεις του αγώνα κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ξωμάχοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις που άρχισαν το περασμένο Φθινόπωρο, διεκδικώντας άμεσες λύσεις στα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν.
Οι μικρομεσαίοι αγρότες παλεύουν, με νύχια και με δόντια, για να κρατήσουν τη γη που οι πρόγονοί τους πήραν, με αγώνα κι αίμα, από τους τσιφλικάδες. Διότι η πολιτική που εφαρμόζεται επιχειρεί ν' αρπάξει τα χωράφια από αυτούς που τα καλλιεργούν για να τα παραδώσει σε μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες. Αγωνίζονται με πάθος για να μείνουν στα χωριά τους, να μην πεταχτούν στην ανεργία και αναγκαστούν να περιφέρονται σαν την «άδικη κατάρα» στις μεγαλουπόλεις της Ελλάδας, ή στην ξενιτιά, αναζητώντας μια οποιαδήποτε δουλιά για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Από αυτή την άποψη οι σημερινοί αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς αποτελούν τη συνέχεια του Κιλελέρ, με στόχο και να κρατηθούν οι κατακτήσεις που κερδήθηκαν με τους αγώνες των κολίγων και απειλούνται, αλλά και για να γίνει πραγματικότητα το ανολοκλήρωτο όνειρό τους, που δεν είναι άλλο από το να γίνει ο αγρότης νοικοκύρης στον τόπο του.
Αντίπαλος του μικρομεσαίου Ελληνα αγρότη είναι, σήμερα, η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία κινείται με βάση τις αποφάσεις της «Ατζέντας 2000» και τις κατευθύνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Αυτή είναι το «μέσο» με το οποίο οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, ενεργώντας για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, επιχειρούν την πλήρη καπιταλιστικοποίηση της γεωργίας στη χώρα μας. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος λαμβάνονται μέτρα για τη συγκέντρωση της γης, της παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος στα χέρια λίγων ανθρώπων της πλουτοκρατίας, που θα 'χουν σαν αποτέλεσμα το μαζικό ξεκλήρισμα και το «πέταγμα» στην ανεργία και στο «κοινωνικό περιθώριο» των μικρομεσαίων αγροτών.
Αυτήν την πολιτική, η οποία ξεκληρίζει μεν τα μικρά και μεσαία αγροτικά νοικοκυριά, ωφελεί, όμως, τους λίγους μεγαλοαγρότες που υπάρχουν και στη χώρα μας, υποστηρίζουν, στην πράξη, και κάποια από τα αγροτικά στελέχη της ΝΔ, που συμμετέχουν στο αγροτικό κίνημα. Είναι αυτοί που, ενώ θέλουν να εμφανίζονται σαν «συνεχιστές των ενωτικών αγώνων», επιχειρούν, για μια ακόμα φορά, να διασπάσουν την ενότητα των αγωνιζομένων αγροτών, οργανώνοντας, την ίδια μέρα και ώρα, ξεχωριστό γιορτασμό του Κιλελέρ, στον ίδιο χώρο όπου θα βρίσκονται οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των ξεπουλημένων ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων.
Βεβαίως, «οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ» δεν εκπλήσσονται από τη στάση των συγκεκριμένων αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, καθώς γνωρίζουν τι επιδιώκουν και πού αποσκοπούν. Ο αγροτικός κόσμος δεν πρέπει να παρασύρεται από τις δήθεν αγωνιστικές κραυγές των εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστών, αλλά να θυμάται ότι αυτοί που σήμερα φωνάζουν κατά του Λαλιώτη και του Αργύρη, είναι οι ίδιοι που τους προσκαλούσαν στη Θεσσαλία στη διάρκεια των τελευταίων μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων - μάλιστα πρότειναν στον Κ. Λαλιώτη να γίνει «επίτιμο μέλος» της επιτροπής αγώνα των παγετόπληκτων του Τυρνάβου - και, ταυτόχρονα, «ψιθύριζαν στ' αυτί» των βαμβακοπαραγωγών να μην ανησυχούν, αφού η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας θα κρατούσε την υπόσχεσή της και δε θα άφηνε εκτός επιδότησης ούτε κιλό από την εντός ΟΣΔΕ παραγωγή βαμβακιού.