Αν επιβεβαιώθηκε κάτι, κατά τη χτεσινή συζήτηση του επικεφαλής της Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΝΑΣ), Σπ. Χαλβατζή, με εργαζομένους της Νομαρχίας Αθήνας, ήταν πως δεν μπορείς να μιλήσεις για τα «μικρά» προβλήματα, χωρίς να αγγίξεις τα «μεγάλα». Ακόμα περισσότερο δεν μπορείς να τα εξηγήσεις - τα «μικρά» - και ακολούθως να βρεις τρόπους επίλυσής τους.

Ετσι, λοιπόν, η χτεσινή συζήτηση δεν «έμεινε» στα πολλά και οξυμένα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της νομαρχίας, αλλά ανέδειξε και τις αιτίες τους, που βρίσκονται σε αυτή καθεαυτήν την πολιτική, που ασκούν οι κυβερνήσεις και οι στόχοι που αυτή εξυπηρετεί. Ακόμα παραπέρα ανέδειξε ως πρόβλημα και την «αξιοποίηση» των ίδιων των εργαζομένων και του δικαιώματος, που έχουν όλοι στη δουλιά, από τις κυρίαρχες δυνάμεις για τη διαιώνισή τους στην εξουσία. Τα λόγια του Σπ. Χαλβατζή προς τους εργαζόμενους στη Νομαρχία ήταν χαρακτηριστικά: Δεν μπορούμε - είπε - να μιλήσουμε για τα προβλήματα τα δικά σας και συνολικά των εργαζομένων, αν δεν ξεκινήσουμε από την πολιτική της ΟΝΕ, που επιβάλλει την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την άρση της μονιμότητας. Και αυτή την πολιτική - συνέχισε ο Σπ. Χαλβατζής - την υπηρετούν και τα δύο λεγόμενα μεγάλα κόμματα, αντιδικώντας απλά για το ποιος είναι ο καλύτερος εκφραστής της.

Χαρακτηριστική στην κατεύθυνση αυτή είναι η περίπτωση της ρύθμισης για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων στο δημόσιο. Οι προτάσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν τολμούν «να βάλουν το νυστέρι στο κόκαλο» - όπως είπε χαρακτηριστικά ο Σπ. Χαλβατζής - και να δώσουν ένα τέρμα στο καθεστώς των εκτάκτων. Αντίθετα, δημιουργούν προεκλογικές ελπίδες - προσβλέποντας στην ψήφο τους - σε 18.800 οικογένειες, πως όταν γίνουν κυβέρνηση θα τους μονιμοποιήσουν. Την ίδια ώρα, όμως, τα προβλήματα - όπως τα ανέφεραν οι εργαζόμενοι της νομαρχίας - είναι πολλά. Δεν έχουν ένα σταθερό αντικείμενο, καθώς οι αρμοδιότητες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης «πάνε κι έρχονται». Οι εργασιακές τους σχέσεις είναι σε αδιέξοδο, αφού οι περισσότεροι είναι αποσπασμένοι από υπουργεία, χωρίς κατοχυρωμένα τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Οι κενές θέσεις είναι αρκετές, ενώ εμφανείς είναι οι αρνητικές συνέπειες από την έλλειψη Συλλόγου Εργαζομένων στη νομαρχία. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση εργαζομένου: «Οι εργαζόμενοι είμαστε με το ένα πόδι στη νομαρχία και με το άλλο στα υπουργεία απ' όπου αποσπαστήκαμε. Από ποιον θα διεκδικήσουμε;»

Στο σημείο αυτό ο Σπ. Χαλβατζής προέτρεψε τους εργαζομένους να οργανωθούν και να δράσουν συλλογικά, υπογραμμίζοντας πως μόνο με αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο των εργαζομένων. Μπορούν να αντιμετωπιστούν και τα φαινόμενα εκφυλισμού που κανείς δεν αρνήθηκε πως υπάρχουν στο δημόσιο τομέα. Στην κατεύθυνση αυτή ο Σπ. Χαλβατζής σημείωσε το αίτημα της ΝΑΣ, οι προσλήψεις να γίνονται με βάση τους οργανισμούς των νομαρχιών - αφού βέβαια συνταχθούν - όπου θα προσδιορίζονται οι μόνιμες θέσεις και οι αυστηρά εποχιακές.

Ο ίδιος σημείωσε πως όσο διαιωνίζεται η σημερινή κατάσταση βρίσκουν έδαφος προτάσεις, που τους αφιερώνεται αρκετός χρόνος στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, για ιδιωτικοποιήσεις του δημοσίου τομέα και άρση της μονιμότητας. Χαρακτηριστικά ανέφερε την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας και αντίθετα την αναβάθμιση του ιδιωτικού τομέα. Γι' αυτά και άλλα μεγάλα προβλήματα - τόνισε ο επικεφαλής της ΝΑΣ - θέλει να μάθει ο λαός κι εμείς, το ΚΚΕ, εκεί συγκεντρώνουμε την προσοχή μας. Γιατί πιστεύουμε, συμπλήρωσε, «πως είναι πολλοί αυτοί που δεν αποδέχονται τη νέα τάξη του δούνε και λαβείν που έχουν επιβάλει οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές».

Ακολούθως ο Σπ. Χαλβατζής, εξηγώντας την απόφαση της κυβέρνησης για πρόωρες εκλογές, προειδοποίησε πως ελήφθη για να προλάβουν την αντίδραση του κόσμου στα μετά την ΟΝΕ μέτρα, που θα ληφθούν και προβλέπεται να είναι ακόμα πιο σκληρά. Και προέτρεψε «από αυτές τις εκλογές, ξεκινώντας από τη μείωση της δύναμης των δύο μεγάλων κομμάτων, μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, ώστε να αρχίσει να συγκροτείται ένα μέτωπο εργαζομένων και νεολαίας σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση».