Παρασκευή 5 Απρίλη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΔΙΕΘΝΗ
«Δεν μπορούμε να μαζέψουμε τους νεκρούς από τα σπίτια και τους δρόμους»

Δραματικές σκηνές περιγράφει από τη Βηθλεέμ, ο Παλαιστίνιος γιατρός στο νοσοκομείο της πόλης Ηλίας Ισιντ

Eurokinissi

«Η κατάσταση είναι περισσότερο από δραματική. Το νοσοκομείο είναι εντελώς αποκλεισμένο. Ο ισραηλινός στρατός το έχει περικυκλώσει εντελώς. Οι γιατροί δεν μπορούν να εξέλθουν και όσοι γιατροί δεν ήταν μέσα στο νοσοκομείο την ώρα της εισβολής δεν μπορούν να το προσεγγίσουν. Ορισμένοι επίτηδες έμειναν έξω για να προσφέρουν βοήθεια στον κόσμο έξω, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει». Αυτά μας έλεγε, νωρίς το απόγευμα, χτες, ο Παλαιστίνιος γιατρός στο νοσοκομείο της Βηθλεέμ, Ηλίας Ισιντ.

«Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν επιτρέπεται η κίνηση στα ασθενοφόρα ή τα δικά μας, ή του Ερυθρού Σταυρού ή της Ερυθράς Ημισελήνου να μπορέσουν να μαζέψουν τους νεκρούς και τους τραυματίες από το δρόμο. Υπάρχουν νεκροί και τραυματίες στους δρόμους. Αφήνονται να πεθάνουν από αιμορραγία αβοήθητοι ώρες ολόκληρες. Δεν μπορώ να σας δώσω ακριβή αριθμό, γιατί δεν μπορούμε να τους προσεγγίσουμε. Επισήμως, μπορώ με βεβαιότητα να σας πω ότι έχουμε 8 νεκρούς, αλλά δεν μπορούμε να τους δώσουμε στις οικογένειές τους να ταφούν αξιοπρεπώς, γιατί απαγορεύεται η κυκλοφορία. Τι να σας πω; Χτες, ισραηλινό τεθωρακισμένο έβαλε εναντίον σταθμευμένου ασθενοφόρου του Ερυθρού Σταυρού και το κατέστρεψε ολοσχερώς. Ετσι, χωρίς λόγο. Χωρίς να υπάρχει καμία κίνηση, κανένας άνθρωπος γύρω από εκεί».


Eurokinissi

-«Ρ»: Ισχύει η είδηση ότι υπάρχουν άνθρωποι νεκροί μέσα σε σπίτια, με τις οικογένειές τους να αναγκάζονται να μένουν μαζί τους, γιατί δεν μπορεί κανείς να τους παραλάβει;

-«Ναι, είναι αλήθεια. Μας έχουν ενημερώσει για αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Χτες, κάποιες εικόνες προβλήθηκαν από τα δορυφορικά κανάλια, γιατί ένας δημοσιογράφους κατάφερε να φτάσει στο συγκεκριμένο σπίτι, όπου είχαν σκοτωθεί μια μητέρα και ένας γιος, και ζούσε ο άλλος γιος. Ο ισραηλινός στρατός άφησε ένα ασθενοφόρο να φτάσει στο συγκεκριμένο σπίτι και να παραλάβει τους νεκρούς. Αλλά αυτό έγινε σε ένα μόνο σπίτι. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις που γνωρίζουμε, επειδή δεν τις έδειξε κανένα δίκτυο, δεν έχει γίνει τίποτε και καταλαβαίνετε τι κατάσταση επικρατεί. Δεν είναι μόνο το συναισθηματικό μέρος, να αναγκάζεσαι να μένεις με τη νεκρή οικογένειά σου ή να πεθαίνουν αβοήθητοι μπροστά σου. Είναι και θέμα συνθηκών υγιεινής και ζωής για τους ζωντανούς».

-«Ρ»: Εχετε καμία εικόνα για το τι γίνεται στο Ναό της Γέννησης, όπου μάθαμε ότι έχουν βρει καταφύγιο, τα δύο τελευταία 24ωρα, περίπου 200 Παλαιστίνιοι;

-«Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία μαζί τους. Υπάρχουν τουλάχιστον 4 τραυματίες μέσα στο ναό, που δεν έχουν μόνο επιφανειακά τραύματα, αλλά δεν έχει επιτραπεί σε κανένα ασθενοφόρο, σε κανένα γιατρό να τους προσεγγίσει. Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους, εκτός από ενόπλους των δυνάμεων της παλαιστινιακής αντίστασης, είναι γυναίκες και παιδιά. Είναι άμαχοι. Ζήτησαν καταφύγιο και ο Καθολικός Πατριάρχης τους έδωσε άσυλο. Πριν από μερικές ώρες, επλήγη με οβίδα μία από τις πόρτες του συγκροτήματος του ναού, αλλά μέχρι αυτήν την ώρα που σας μιλώ δεν έχει γίνει καμία εισβολή μέσα στο ναό.

Είναι ψέμα ότι άφησαν έστω και ένα γιατρό να μπει στο ναό. Προσέγγισε μόνο μια διπλωματική αμερικανική αποστολή για να παραλάβει 1 - 2 δημοσιογράφους, Αμερικανούς και Βρετανούς, που είχαν εγκλωβιστεί στην ευρύτερη περιοχή του ναού. Τους πήραν και έφυγαν. Δεν άφησαν γιατρό να πλησιάσει. Αν υπήρξε κάποιος γιατρός στην αποστολή αυτή, που μέχρι να αναχωρήσει, έριξε κάποια ματιά στους τραυματίες, είναι άλλο θέμα».

«Δεν ελπίζουμε τίποτε από κανένα,
μόνο από τον αγώνα μας»

Χτες το μεσημέρι, ο «Ρ» μίλησε και με τον Ακελ αλ Ταχέζ, επίσης γιατρό, μέλος του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού, που κατοικεί στο χωριό Κομπάρ, λίγα χιλιόμετρα από τη Ραμάλα.

«Εμείς είμαστε καλύτερα από άλλους. Στα χωριά, ξέρετε, ο ισραηλινός στρατός δεν έχει κανένα συμφέρον να μένει. Αλλωστε, δεν είναι δύσκολο να τα ελέγξει. Τον ενδιαφέρουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, οι πόλεις. Εκεί η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Στα χωριά εισβάλλουν κάποια στιγμή, μένουν το πολύ ένα 24ωρο, ερευνούν τα σπίτια, συλλαμβάνουν και φεύγουν. Αυτό έγινε στο δικό μας χωριό, την Κυριακή. Μπήκαν στα σπίτια μας, μας ανέκριναν, αιχμαλώτισαν 200 άνδρες, κυρίως νέα παιδιά, και έφυγαν... Δεν είναι απαραίτητο ότι είναι ύποπτοι. Τους ανακρίνουν, ψάχνουν να βρουν αν έχουν κάποιο φάκελο για τον ισραηλινό στρατό και μετά... ίσως επιστρέψουν, ίσως όχι.

Στα χωριά, όλο και κάτι μπορούμε να βρούμε να φάμε. Δεν μπορούμε, πλέον, να ψωνίσουμε αρκετά πράγματα, γιατί η Ραμάλα είναι εντελώς αποκλεισμένη. Αλλά, τέλος πάντων, κάτι θα κάνουμε. Η ενημέρωση που έχουμε είναι από τα αραβικά κανάλια. Η οργή του κόσμου εδώ δεν περιγράφεται. Δεν έχει προηγούμενο. Η κατάσταση είναι χειρότερη από το 1967. Και είμαστε αγανακτισμένοι. Κανείς δεν κάνει τίποτε, κανείς δεν αντιδρά, κανείς δε μιλά γι' αυτή τη γενοκτονία. Πού είναι οι Ευρωπαίοι, οι Αραβες, πού; Δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο ούτως ή άλλως από τους Αμερικανούς. Ο κόσμος είναι απογοητευμένος. Δεν πιστεύει σε καμία εξωτερική βοήθεια πια, δεν πιστεύει ότι υπάρχει διεθνής κοινότητα, ανθρωπότητα.

Αν ο Σαρόν πιστεύει ότι κάποια στιγμή ο παλαιστινιακός λαός θα σιγήσει, απατάται. Εκτός και αν δεν υπάρχει κανένας Παλαιστίνιος. Αυτό, ίσως, μπορεί να το κάνει. Αν νομίζει ότι καταστρέφοντας την Παλαιστινιακή Αρχή, θα βρει καλύτερους για τα συμφέροντά του συνομιλητές, κάνει λάθος. Οι επικρίσεις που δεχόταν από όλους ο Γιάσερ Αραφάτ παλαιότερα είναι ότι ήταν «πολύ υποχωρητικός». Τώρα πια, δεν υπάρχει χώρος για καμία μετριοπάθεια. Μόλις πάρουμε ανάσα, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε».


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ