Με ένα μεγάλο χειροκρότημα και έχοντας φυλαγμένα τα τραγούδια του μέσα στην καρδιά μας, η οικογένειά του, οι άνθρωποι που αγάπησαν και πορεύθηκαν με τη μουσική του μέσα στα χρόνια, αποχαιρετούν σήμερα τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, που το σπουδαίο και ξεχωριστό έργο του αποτέλεσε σταθμό στην πορεία του μουσικού μας πολιτισμού.

Στις 5 το απόγευμα στη Μητρόπολη Αθηνών θα ψαλεί η εξόδιος ακολουθία για τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της οικογένειας για το τελευταίο «αντίο», η σορός θα βρίσκεται στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης σήμερα από τις 12 το μεσημέρι και μέχρι τις 4 μ.μ. Η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο Παπάγου.

Οπως αναφέρει και η ανακοίνωση του ΚΚΕ για τον θάνατο του συνθέτη, «ο Γιάννης Μαρκόπουλος δεν μιμήθηκε τη μουσική μας παράδοση, ούτε επέστρεψε σ' αυτήν με αναπόληση και νοσταλγία. Τη μετουσίωσε σε ζωντανή πραγματικότητα του καιρού μας. Σ' αυτή τη γόνιμη αξιοποίηση των εξελίξιμων στοιχείων της παράδοσης βρίσκεται η πεμπτουσία της τέχνης του, το μυστικό της ιδιαιτερότητας και της πρωτοτυπίας της. Με το έργο του μας έδειξε τον τρόπο να ερμηνεύουμε δημιουργικά τις κληρονομημένες πνευματικές και αγωνιστικές αξίες μας, την ανάγκη να τις απαλλάσσουμε από τα νεκρά τους στοιχεία, να τις ανακατατάσσουμε, να τις αναγεννάμε και να τις βάζουμε να μιλούν στο σήμερα και για το σήμερα».

Πράγματι, με το πολυσχιδές έργο του κατάφερε να υλοποιήσει το μουσικό του όραμα και να καταθέσει μουσικά έργα που χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως νέα πρόταση και τομή για τη μέχρι τότε ελληνική μουσική πραγματικότητα. Με την «Επιστροφή στις ρίζες» της λαϊκής και παραδοσιακής μας μουσικής, έδειξε πώς μπορεί κανείς να αξιοποιήσει τα εξελίξιμα στοιχεία της παράδοσης, πώς μπορεί κανείς να ερμηνεύσει γόνιμα τις κληρονομημένες αξίες. Αλλωστε, βαθιά του πεποίθηση ήταν ότι «το τραγούδι, αν είναι γνήσιο και αληθινό, γίνεται από ιθαγενές αυτόματα και διεθνές».

Χαρακτηριστικά, πλάι στα κλασικά όργανα της ορχήστρας έβαλε λαϊκά, παραδοσιακά όργανα (λύρα, σαντούρι, ηπειρώτικο κλαρίνο), ενώ «ανέστησε» θαμμένες μουσικές μορφές της ελληνικής παράδοσης, τους πολύτροπους ρυθμούς απ' όλες τις περιοχές της χώρας και μας τα παρουσίασε μέσα από την έντονη προσωπική του τέχνη, ατόφια και σύγχρονα, εκφράζοντας ταυτόχρονα σημερινά προβλήματα και καταστάσεις. «Επιστροφή στις ρίζες σημαίνει σχεδιασμός του μέλλοντος», ανέφερε σε συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη» το 1977, προσθέτοντας ότι «ρίζες σημαίνει το παντοτινό, το αιώνιο, όπως π.χ. οι έννοιες ισότητα και ελευθερία».