Οι καλοκαιρινές διακοπές δεν ενδείκνυνται για σχολική μελέτη, ούτε μπορούν να καλύψουν πρακτικά τα κενά που αφήνει το σύγχρονο σχολείο. Πώς όμως μπορεί να βοηθήσει μαθησιακά ένας γονιός το παιδί του να προετοιμαστεί και να καλύψει έως έναν βαθμό τα κενά που έχουν δημιουργηθεί;

Το πρώτο που χρειάζεται να έχουν στον νου τους οι γονείς είναι ότι το παιδί μαθαίνει μιμούμενο τους μεγάλους. Δεν μπορούμε να λέμε στο παιδί μας να διαβάσει κάποιο βιβλίο και εμείς να είμαστε κολλημένοι στην οθόνη του κινητού μας καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Και όσο μικρότερο είναι το παιδί, τόσο πιο «μαθητευόμενος» είναι, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει το παράδειγμα των μεγάλων.

Κατά δεύτερον, οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν την επικοινωνία με τα παιδιά τους. Τα παιδιά χρειάζεται να εκπαιδευτούν να ακούνε προσεκτικά αυτά που τους λένε και να μάθουν να εκφράζουν τη γνώμη τους. Ενας καλός ακροατής είναι αυτός που θα καλλιεργήσει τη γλώσσα του και τη σκέψη του. Η κάθε λέξη για τα παιδιά έχει «χρώμα», «μυρωδιά», «γεύση», «βάρος»... Οταν το παιδί μας εκπαιδευτεί να ακούει, δεν θα δυσκολευτεί στο να μαθαίνει στην τάξη, στο σχολείο!

Το τρίτο που χρειάζεται ένα παιδί είναι το παιχνίδι. Το παιδί παίζει και παίζοντας μαθαίνει. Το παιδί χρησιμοποιεί το παιχνίδι ως μέσο έκφρασης των συναισθημάτων του, ως γέφυρα για να επεξεργαστεί τις εμπειρίες του και να επιλύσει δυσκολίες και προβλήματα της καθημερινότητάς του. Επίσης, το παιδί μέσα από το παιχνίδι μαθαίνει να αυτοεξυπηρετείται. Οταν το παιδί μας μαστορεύει κάτι, ζωγραφίζει, ζυμώνει και πλάθει με τα χεράκια του την πλαστελίνη ή τον πηλό, ενισχύει τη «λεπτή κινητικότητα», με αποτέλεσμα να βοηθηθεί να πιάνει το μολύβι σωστότερα, να χρησιμοποιεί τις ξυλομπογιές του, τα γεωμετρικά όργανα κ.λπ.

Και καταλήγουμε στο σπουδαιότερο όλων κατά τη διάρκεια των διακοπών, που είναι το διάβασμα βιβλίων. Αν γονείς και παιδιά καθιερώσουμε μια ρουτίνα «το μεσημέρι διαβάζουμε βιβλία», χωρίς εξαναγκασμούς και πιέσεις, αλλά με το προσωπικό μας παράδειγμα, όλα θα γίνουν εύκολα και το παιδί θα αποκτήσει αυτήν την όμορφη συνήθεια. Μπορούμε στην αρχή να διαβάζουμε κάτι μαζί τους όσο είναι μικρά, να κουβεντιάσουμε αυτά που διαβάσαμε, να μας πει μια φράση που του άρεσε, να του πούμε κι εμείς κάτι απ' αυτό που μας έκανε εντύπωση, και ίσως να διαλέξουμε μια λέξη που δεν γνωρίζει το παιδί και μαζί να την ανακαλύψουμε. Μια ωραία ιδέα για μεγαλύτερα παιδιά, ώστε να βελτιώσουν και την ορθογραφία τους, είναι με τα αρχικά της λέξης να φτιάξουμε μια ακροστιχίδα με άλλες λέξεις σαν παιχνίδι, λέξεις που γνωρίζει από το σχολείο. 'Η, ακόμα καλύτερα, να γράψει με τη λέξη μια ιστορία και να γίνει ο συγγραφέας - στα παιδιά αρέσουν οι ρόλοι - ή να γράψει ένα ποίημα με ρίμα και να το αφιερώσει σε ένα αγαπημένο πρόσωπο, όπως στην γιαγιά, στον παππού κ.λπ.

Αν το παιδί μας δυσκολεύεται στα Μαθηματικά, δεν έχει νόημα κάθε απόγευμα να το βάζουμε να γράφει πράξεις και προβλήματα. Μπορούμε να το παίρνουμε μαζί μας στα ψώνια να κάνει αθροίσματα, ή να υπολογίζει με πολλαπλασιασμό πόσο κοστίζουν 3 όμοια αντικείμενα. Επίσης, στο περπάτημα να υπολογίζουμε τα βήματά μας ή στο αυτοκίνητο να αφαιρέσουμε χιλιόμετρα.

Πάντα βέβαια έχουμε κατά νου ότι οι διακοπές είναι διακοπές και αυτά που κάνουμε τα κάνουμε με χαλαρότητα, όχι με την έννοια του καθήκοντος. Δεν πειράζει αν μια μέρα δεν κάνουμε απολύτως τίποτα, χωρίς βέβαια να παρεκκλίνουμε από τη βασική ρουτίνα της καθημερινότητας, όπως πλύσιμο δοντιών, μεσημεριανός ύπνος κ.λπ.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το καλοκαίρι παντού υπάρχουν πολιτιστικά δρώμενα και είναι καλό τα παιδιά μας να παρακολουθήσουν μια παράσταση, μια συναυλία, ένα θέατρο σκιών. Εκεί μπορούν να διαβάσουν σε όλους μας το πρόγραμμα, να ζωγραφίσουν, αν θέλουν, με αφορμή αυτό που είδαν ή άκουσαν. Επίσης, στα χωριά μας γίνονται ακόμα - ευτυχώς - πανηγύρια, όπου τα παιδιά μαζί με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μπορούν να παρευρεθούν και να μάθουν τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου, να έρθουν σε επαφή με τα παιδιά που ζουν στο χωριό, να μάθουν την Ιστορία και τη γεωγραφία του τόπου.