«Εδώ και δυο μέρες εκατοντάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ οργανωμένα ρίχνονται στη μάχη με τις φλόγες στο πλευρό του λαού. Από προχθές μέχρι και σήμερα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, πολλοί από αυτούς εκπαιδευμένοι σε εθελοντικές ομάδες της Πυροσβεστικής και στις εθελοντικές ομάδες πυροπροστασίας των δήμων τους, βρέθηκαν στα πύρινα μέτωπα.

Στους οικισμούς από τα Δερβενοχώρια μέχρι τη Νέα Ζωή Μάνδρας στη Δυτική Αττική και από τον Κουβαρά μέχρι την Ανάβυσσο στην Ανατολική Αττική, σε διαρκή και πλήρη ετοιμότητα, δίνουν όποια βοήθεια χρειαστεί και μπορεί να παρασχεθεί, ενώνονται με τους κατοίκους των περιοχών και δίνουν τη μάχη όλοι μαζί για την κατάσβεση της πυρκαγιάς, για τον απεγκλωβισμό κατοίκων, για την αντιμετώπιση αναζωπυρώσεων.

Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της ακραίας "γύμνιας" του κρατικού μηχανισμού, της υποστελέχωσης και της υποχρηματοδότησης, κι όπως ξέρουν να αγωνίζονται, δεν το βάζουν κάτω και με δικά τους μέσα, καθώς και των κατοίκων της περιοχής, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να προστατέψουν τη ζωή, την περιουσία του λαού και το περιβάλλον.

Μαζί τους στην πρώτη γραμμή μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και βουλευτές του ΚΚΕ να συνδράμουν κι αυτοί άμεσα στο έργο, να συντονίζουν και να ζητούν συγκεκριμένες παρεμβάσεις για την ενίσχυση των πυροσβεστικών μέσων.

Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες που συνάντησαν: Αθωράκιστες περιοχές, ανυπαρξία της όποιας πρόληψης για τέτοιες καταστάσεις. Οικισμοί της Αττικής με ένα σωρό παρατημένα σκουπίδια και ξερόκλαδα, γκρέιντερ να τρέχουν την τελευταία στιγμή να ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες στα ακαθάριστα δάση και κρουνούς που δεν βγάζουν στάλα νερό, μία εύφλεκτη ύλη για να γίνουν όλα παρανάλωμα. Λιγοστές επίγειες δυνάμεις που να μην ξέρουν πού να πρωτοπάνε, απαρχαιωμένος εξοπλισμός με μάνικες που θέλουν συνεχώς μπαλώματα, ενώ κάποιες από αυτές δεν "κουμπώνουν" καν σε όσους κρουνούς έχουν νερό. Οι εναέριες πτήσεις πυροσβεστικών μέσων να είναι ελάχιστες ως και ανύπαρκτες για ορισμένους οικισμούς που πλήττονταν από τις φλόγες για ώρες και να εγείρουν ερωτηματικά. Το αυτοματοποιημένο μήνυμα του "τρεχάτε να σωθείτε", με δρόμους που ανοιγοκλείνουν, να είναι η "λύση" που προκρίνει κι αυτή η κυβέρνηση, δημιουργώντας ένα ακόμα αλαλούμ.

Απ' τις οδηγίες για εκκενώσεις προφανώς εξαιρούταν η μεγαλοεργοδοσία, που επέλεγε να μείνουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά, σε εργοστάσια και χώρους δουλειάς δίπλα στα πύρινα μέτωπα της Δυτικής Αττικής, αδιαφορώντας για τους κινδύνους για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. Κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση των συνδικάτων, με τη συνδρομή και των εθελοντικών ομάδων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σε μια σειρά χώρους σταμάτησαν οι εργασίες και οι εργαζόμενοι μπόρεσαν να πάνε σπίτι τους πριν η κατάσταση δυσκολέψει ακόμα περισσότερο.

Τα φαινόμενα αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα. Η συνέχειά τους αποδεικνύει και τη συνέχεια ενός κράτους επιλεκτικά ανίκανου για την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών, του λαού και της νεολαίας, που είναι εχθρικό απέναντί τους, όμως είναι "πανταχού παρών" και πάντα έτοιμο να υπερασπιστεί τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Το "φτάνει πια" που ακούγεται ξανά στις πυρόπληκτες περιοχές, μπαίνουμε και τώρα μπροστά για να μετατραπεί σε αγωνιστικές διεκδικήσεις όλου του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην Αττική, ακόμα πιο αποφασιστικά και με στόχο να ανατραπεί η εγκληματική πολιτική που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα της. `Η τα κέρδη τους ή οι ανάγκες μας».