«Εφυγε» από τη ζωή υπερπλήρης ημερών η Κυριακούλα Χόπα, σύζυγος του Γεωργίου Μπέλλου, μητέρα της Ελένης Μπέλλου, γιαγιά του Σπύρου Σαμπατακάκη και της Μαρίας Μανιατάκου, προγιαγιά της Δάφνης και της Λυδίας, θεία της Εύης Κοντόρα, οικογένειας αφοσιωμένης στο ΚΚΕ.

Γεννήθηκε στις 25 Μάρτη 1923 στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες απ' τη Μικρά Ασία.

Ο πατέρας της ήταν κομμουνιστής που είχε γνωρίσει τη Σοσιαλιστική Επανάσταση της Ρωσίας. Ο άνδρας της επίσης κομμουνιστής, καθώς κι άλλα αγαπημένα συγγενικά της πρόσωπα. Στις μάχες του Δεκέμβρη, 3 γυναίκες μοναχές, με τη μάνα και την αδερφή της βοήθησαν στο σπίτι τους τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ με όλους τους τρόπους.

Σε όλη της τη ζωή ήταν αταλάντευτα με το ΚΚΕ, ζυμωμένη με τις αξίες και τα ιδανικά του, βοηθώντας στη δράση τους στο Κόμμα όλα τα μέλη της οικογένειάς της, αλλά τι ειρωνεία! Ποτέ δεν υπήρξε η ίδια μέλος του ΚΚΕ, αν και είχε ενεργή δράση με τις δυνάμεις του Κόμματος σε διαφορετικές φάσεις της ζωής της. Μετά τη δικτατορία ενεργοποιήθηκε στο κίνημα γονέων, στο κίνημα της ειρήνης, συμμετείχε στις συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις του Κόμματος, στις Οικονομικές του Εξορμήσεις, στα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» μέχρι τα 95 χρόνια της.

Δεν ταλαντεύτηκε σε καμία από τις κρίσεις του Κόμματος, ούτε το 1968, με κριτήριο ποιος τασσόταν με την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ, ως χώρας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ούτε την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών. Ούτε στιγμή δεν αμφέβαλλε για τον αντιδραστικό, αντεπαναστατικό χαρακτήρα των εξελίξεων και με το δικό της απλοϊκό - θα 'λεγα - τρόπο το διαλαλούσε στη λαϊκή αγορά, στα μαγαζιά στη γειτονιά, εκεί που βρισκόταν με ανθρώπους, κυρίως γυναίκες, της δικής της καθημερινότητας.

Το ίδιο έκανε μετά την εκλογική και πρώτη κυβερνητική νίκη του ΠΑΣΟΚ, που στην πορεία συνοδεύτηκε από έναν αντι-ΚΚΕ «αυριανισμό». Είχε την τόλμη, τα απλοϊκά επιχειρήματα να τα κάνει μαζική προπαγάνδα υπέρ του ΚΚΕ, υπέρ του σοσιαλισμού, να αναδεικνύει τον ουτοπικό χαρακτήρα των σοσιαλιστικών συνθημάτων του ΠΑΣΟΚ.

Στήριξε ολόπλευρα, υλικά, ηθικά, την κομμουνιστική δράση των ανθρώπων ενός διευρυμένου οικογενειακού και φιλικού της περίγυρου. Αποφασιστικής σημασίας ήταν η τέτοια στήριξή της για δύσκολες επιλογές της κόρης της, όπως ήταν η επί ένα σχεδόν χρόνο παραμονή της στη Σοβιετική Ενωση αφήνοντας παιδί μόλις 10 χρόνων και στη συνέχεια η απομάκρυνσή της από τη βιοποριστική εργασία προκειμένου να αφοσιωθεί πλήρως στις ανάγκες του Κόμματος.

Οι σύντροφοι των αντίστοιχων εδαφικών Οργανώσεων του ΚΚΕ την αναγνώριζαν ως μία σταθερή και υπερδραστήρια οπαδό του Κόμματος.

Σε κρίσιμες στιγμές είχε ηρεμία και τόλμη, ετοιμότητα για βοήθεια στα μέλη της οικογένειάς της - μέλη του Κόμματος.

Τι ήταν αυτό που εμπόδισε και τη δική της οργανωτική ένταξη; Τα κατάλοιπα της θρησκευτικής συνείδησης; Αναστολές από παραδοσιακές αντιλήψεις για τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας, αν και σε προσωπικό επίπεδο είχε κάνει ανατροπή για τα δεδομένα της εποχής της, συζώντας και κάνοντας δυο παιδιά χωρίς θεσμοθετημένο γάμο; Αγωνίστηκε για την ένταξη του εγγονού της στο ΚΚΕ, μετά τις αλλεπάλληλες κρίσεις της ΚΝΕ που είχαν αποτέλεσμα την αποκοπή του.

Είχε δύναμη ψυχής και πνεύματος για να αντιμετωπίζει τραγικές καταστάσεις, όπως την απώλεια του γιου της σε ηλικία 21 χρόνων, να βοηθά συγγενείς και φίλους στις αντιξοότητες της ζωής με τρόπο φιλοσοφημένο, αλλά προσιτό και ήπιο.

Αυτά τα λόγια είναι μια αναγνώριση στον ουσιαστικό ρόλο της ως μάνας, είναι λόγια πένθους για την απώλειά της, αν και ο θάνατός της ήταν πλέον ανακούφιση από μια ποιότητα ζωής που δεν της ταίριαζε.

Θα την αποχαιρετήσουμε αύριο Παρασκευή 8 Σεπτέμβρη στις 10.30 π.μ., στο Ναό της Αγίας Ευφημίας Νέας Χαλκηδόνας Αττικής και θα τη συνοδεύσουμε στο μνήμα του άνδρα της, στον Αγιο Θεόδωρο Κρυσταλλοπηγής Θεσπρωτίας που τόσο αγαπούσε.

Στη μνήμη της προσφορά 100 ευρώ από την κόρη της Ελένη.

Στη μνήμη της προσφορά 100 ευρώ από τα ανίψια της Εύη Κοντόρα και Δημήτρη Εγγλέζο.