Αλλο ένα «χάλι» διαπίστωσε χτες, σε ένα ακόμα επικοινωνιακό σόου, αυτήν τη φορά στην ανατολική Αττική και στο μεγάλο ρέμα Ραφήνας (Βαλανάρη), ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κικίλιας. «Αυτό είναι ένα χάλι...» δήλωσε, επιβεβαιώνοντας την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ρέματα της Αττικής που δεν έχουν καθαριστεί και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για πλημμύρες.

Και σε αυτήν την περίπτωση ο υπουργός εμφανίστηκε σαν να προέρχεται από άλλον πλανήτη, «ξεχνώντας» ότι η ΝΔ κυβερνά για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Δήλωσε ότι χρειάζονται «μέτρα σήμερα» και ότι «έχω την απαίτηση όπως μπήκαν και σωστά και καθάρισαν και καθαρίζουν τον Κηφισό, ομοίως το ίδιο να γίνει και εδώ στην ανατολική Αττική». Για το πότε θα ολοκληρωθούν τα αντιπλημμυρικά έργα, ο Β. Κικίλιας απέφυγε να αναφερθεί συγκεκριμένα, υποστηρίζοντας ότι «είναι ένα θέμα τα βαριά αντιπλημμυρικά έργα και πώς έχουν δρομολογηθεί να γίνουν και πότε θα γίνουν, και είναι ένα άλλο θέμα και πολύ πιο άμεσο να μπούνε εδώ πέρα και να καθαρίσουν μέσα στις κοίτες των ρεμάτων».

Με τα έργα που είναι έτοιμα για το ρέμα, στην ουσία η μεγαλύτερη σήμερα φυσική κοίτη ρέματος στην Αττική, που έχει χαρακτηριστεί ως «ιδιαίτερου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος», σχεδιάζεται να μετατραπεί σε ανοιχτό αγωγό ομβρίων στο μεγαλύτερο μέρος του και, στο υπόλοιπο, σε ανοιχτό ορθογωνικό οχετό ομβρίων από μπετόν, ακόμη και σε τμήματα εκτός του οικισμού της Ραφήνας.

To μεγάλο ρέμα της Ραφήνας είναι μήκους 15 χιλιομέτρων και συγκεντρώνει τα όμβρια ύδατα από πρώην αγροτικές και νυν αστικές περιοχές, ενώ συγχρόνως αποτελεί ένα φυσικό τοπίο με μεγάλη βιοποικιλότητα και περιοχές εξαιρετικού φυσικού κάλλους σε πολλά σημεία του. Η έκταση που «αποχετεύει» το ρέμα της Ραφήνας φτάνει τα 140 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μεγαλύτερο μέρος ενός τόσο σημαντικού ρέματος δεν έχει διαμορφωμένη διατομή, ενώ σε πολλά σημεία δεν έχει πια βάθος. Ετσι, με μια συνήθη μπόρα, το ρέμα μπορεί να πλημμυρίσει με ό,τι αυτό συνεπάγεται, τόσο για οικισμούς και πόλεις που γειτνιάζουν προς το ρέμα, όσο και για εκτάσεις και υποδομές γύρω από αυτό.

Επιπλέον, αυτό που επικρατεί στην περιοχή, είναι η παράδοση των «φιλέτων» γης και η διαμόρφωση υποδομών για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών σχεδίων με την επέκταση της Αττικής Οδού και του Προαστιακού, την επέκταση του λιμανιού, τα οποία αντικειμενικά επιβαρύνουν παραπέρα τη ροή των υδάτων και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την περιβαλλοντική προστασία του ρέματος της Ραφήνας.

Υπενθυμίζεται πως η ΚΟΒ Ραφήνας - Πικερμίου του ΚΚΕ έχει αναδείξει επανειλημμένα την ανάγκη για συνολική αντιπλημμυρική διευθέτηση στο μεγάλο ρέμα με τα απαραίτητα έργα για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων και ταυτόχρονα με σεβασμό στο περιβάλλον, όπως και τη δημιουργία των απαραίτητων δημόσιων έργων και υποδομών που να εξασφαλίζουν μια ποιοτική και σύγχρονη καθημερινότητα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες, προσιτά και δωρεάν για όλους, εξασφαλίζοντας τη διατήρηση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος που είναι διαμορφωμένο.

Επίσης, έχει καταγγείλει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τις παρατάξεις που υποστηρίζουν στην Περιφέρεια και στον δήμο Ραφήνας, γιατί «από κοινού έχουν συμφωνήσει και υπηρετήσει τη λογική κόστος - όφελος και στην περίπτωση του μεγάλου ρέματος και έχουν ευθύνη γιατί: Ο σχεδιασμός για μια λεκάνη απορροής 140 τετραγωνικών χιλιομέτρων θα έπρεπε να είχε μελετηθεί με ορίζοντα 100ετίας, με βάση και σχετική Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ 140055/2017) και όχι 50ετίας. Δεν γίνεται καμία αναφορά για την κατασκευή του απαραίτητου φράγματος ανάσχεσης πλημμυρών εγκάρσια προς την κοίτη του ρέματος, στον κάμπο των Σπάτων. Δεν διαμορφώνεται η ζώνη προστασίας των 50 μέτρων εκατέρωθεν των οριογραμμών, πράγμα αναγκαίο, αφού η περιοχή χαρακτηρίζεται ως περιοχή φυσικού κάλλους και την ίδια στιγμή πάνω από 800 δένδρα εξαφανίζονται και αποψιλώνονται δεκάδες χιλιόμετρα βλάστησης (με πάνω από 1.500 καταγεγραμμένα δέντρα)».

Πάντως χτες η Περιφέρεια Αττικής σε ανακοίνωσή της έσπευσε να αποποιηθεί των ευθυνών της, λέγοντας ότι το έργο της διευθέτησης του ρέματος Ραφήνας είναι του υπουργείου Υποδομών και του εργολάβου που το έχει αναλάβει, αναδεικνύοντας και την απαράδεκτη κατάσταση των αρμόδιων - αναρμόδιων, όπου ο ένας ρίχνει το «μπαλάκι» στον άλλον.