Σενάρια «ασύλληπτης εκσυγχρονιστικής φαντασίας» εξυφαίνονται τις τελευταίες μέρες στο υπουργείο Γεωργίας και στον ΟΠΕΚΕΠΕ, προκειμένου να συγκαλυφτεί η σωρεία των παράνομων και αυθαίρετων μεθοδεύσεων σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών. Το σίγουρο είναι πως οι βαμβακοπαραγωγοί δεν πρόκειται να βγουν σε καμία περίπτωση ωφελημένοι, μια και η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας αναζητούν μόνο συνενόχους για το πώς θα τη βγάλουν «καθαρή». Μέχρι τώρα έχουν βρει συμπαραστάτες, εκτός από τον ανώτερο κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, αγροτικά στελέχη της ΝΔ και εκπροσώπους των εκκοκκιστών. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι πάντα, πώς δε θα επιδοτηθούν 200.000 τόνοι υπαρκτού βαμβακιού, χωρίς παρενέργειες...

Ο διακαής πόθος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας είναι να ζητηθεί να επιδοτηθεί από την ΕΕ μια ποσότητα βαμβακιού γύρω στο 1.147.000 τόνους. Κι αν τελικά, κάτω από την αγωνιστική πίεση των βαμβακοπαραγωγών και τις επιλεκτικές προτροπές κυβερνητικών στελεχών, υπάρξει κάποια υποχώρηση και αλλάξει κάπως κάτι, πάλι δε φαίνεται ότι θα δοθεί επιδότηση σε όλη την παραγμένη ποσότητα βαμβακιού, η οποία είναι το λιγότερο 1.350.000 τόνοι. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας επιχειρεί στο προσκήνιο να δημιουργήσει εικόνα καθησυχασμού στους βαμβακοπαραγωγούς, ενώ στο παρασκήνιο προχωρά σε νέες απίστευτες μεθοδεύσεις.

Τις τελευταίες μέρες γίνονται γνωστές διάφορες επιμέρους πληροφορίες, που αν γίνουν πραγματικότητα τα αποτελέσματα θα είναι ακόμα πιο οδυνηρά για όλους ανεξαιρέτως τους βαμβακοπαραγωγούς. Πληροφορίες, που αναφέρουν ότι τελικά, με τη λήξη και τυπικά της εκκοκκιστικής περιόδου στις 31/3, οι αιτηθείσες ποσότητες βαμβακιού για επιδότηση που δηλώθηκαν στην ΕΕ είναι 1.085.000 τόνοι. Οπως λέγεται, υπουργείο Γεωργίας και ΟΠΕΚΕΠΕ δεν πρόλαβαν να βγάλουν τη «σούπα» που επιθυμούσαν για 1.147.000 τόνους, γιατί άργησε το «κλάδεμα» των ενστάσεων, ή αλλιώς των «καταστάσεων ηρτημένης παραγωγής». Και τώρα μπροστά στον κίνδυνο να επιδοτηθεί μια ακόμα μικρότερη ποσότητα, ζητήθηκαν τα βιβλία των εκκοκκιστών για να γίνουν, υποτίθεται, νέες διορθωμένες αιτήσεις στην ΕΕ.

Ομως, ποιος εγγυάται ότι τα βιβλία, όπου καταγράφεται πως έχουν εισκομισθεί συνολικά 1.349.700 τόνοι βαμβακιού, δε θα διορθωθούν έτσι ώστε 200.000 τόνοι βαμβακιού, τουλάχιστον, να γίνουν «αόρατοι»; Δηλαδή, μη εισκομισθείσες ποσότητες, όπως θέλει να τις χαρακτηρίσει η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη του ανώτερου κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ. Πληροφορίες επίσης αναφέρουν πως εκπρόσωποι των εκκοκκιστών δέχτηκαν την πρόταση που τους έγινε από το υπουργείο Γεωργίας για να γίνουν διορθώσεις στα βιβλία τους. Κι όπως ακόμα έγινε γνωστό, ζήτησαν για τις μη εισκομισθείσες ποσότητες να πληρωθούν με 50 δραχμές το κιλό για τα εκκοκκιστικά έξοδα.

Η υπόθεση όμως είναι πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή νομιμοποιείται να μη δεχτεί επιπλέον επιδοτούμενες ποσότητες και να επιδοτήσει τελικά μόνο 1.085.000 τόνους για τους οποίους έχουν γίνει αιτήσεις και να μείνουν τελικά 260.000 τόνοι και πλέον χωρίς επιδότηση. Αλλά ως πιο πιθανό φαίνεται το εξής: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην αναγνωρίσει το νούμερο της παραγωγής που θα της σταλεί κατά τις 10 του Μάη και να δηλώσει ότι τα δικά της στοιχεία δείχνουν παραγωγή 1.350.000 τόνων. Και όχι μόνο δε θα δώσει έγκριση για να καταβληθεί η εξόφληση της επιδότησης, το πενηντάρικο που λέει η κυβέρνηση, αλλά δεν αποκλείεται να ζητήσει και χρήματα πίσω από την προκαταβολή της επιδότησης. Στο υπουργείο Γεωργίας, το «τιμ του χαμένου βαμβακιού» συσκέπτεται και ξανασυσκέπτεται για να βρει πειστικά νομικά επιχειρήματα προκειμένου να «κατατροπώσει» τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών, στη «μάχη» της διαχειριστικής επιτροπής! Κι αν οι κοινοτικοί τούς πούνε αγγλιστί, «πού πάτε ρε Καραμήτροι», τότε δεν αποκλείεται να ξαναδούμε το έργο της 28ης του Νοέμβρη του 2001. Δηλαδή, να κληθεί να ξαναπαρέμβει πολιτικά... ο πρωθυπουργός!

Τα παραπάνω βέβαια καταδεικνύουν μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο κατήφορος της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας. Η ουσία όμως είναι ότι ο καταστροφικός κανονισμός για το βαμβάκι, που ψήφισε πέρσι τον Απρίλη η κυβέρνηση στην ΕΕ, δε «μαζεύεται» με τίποτα. Μόνο ανατρέπεται. Και επιβάλλεται η ένταση του αγώνα όχι μόνο για μια τιμή επιβίωσης στο βαμβάκι αλλά κυρίως για τη διεκδίκηση άλλης πολιτικής, προς όφελος των βαμβακοπαραγωγών, χωρίς περιορισμούς και πρόστιμα συνυπευθυνότητας. Βεβαίως, οι μέχρι τώρα υποσχέσεις της κυβέρνησης για βελτίωση του υπάρχοντος κανονισμού, καθώς και οι σχετικές αναφορές της ΝΔ, δεν πείθουν, ούτε πρόκειται να αλλάξουν την ουσία αυτής της πολιτικής, και γίνονται μόνο εκ του πονηρού. Γιατί είναι γνωστό ότι και τα δύο αυτά κόμματα συμφωνούν με την «Ατζέντα 2000», τη «γραμμή Βερολίνου», ενώ στις κατ' ιδίαν «πρασινογάλαζες» συσκέψεις που γίνονται στο υπουργείο Γεωργίας, λένε πως ο υπάρχων κανονισμός δεν πρέπει να αλλάξει, γιατί θα ακολουθήσει ένας χειρότερος. Ομως, η αντιαγροτική πολιτική αφανισμού των βαμβακοπαραγωγών και όλων των μικρομεσαίων αγροτών δεν μπορεί να κουκουλωθεί, με τόσα ψέματα, μικρά ή μεγάλα.

Κι όσον αφορά στο βαμβάκι, η παράταση κοροϊδίας που έδωσε η κυβέρνηση στον εαυτό της στενεύει, μια και στις 15 του Μάη συνεδριάζει η αρμόδια διαχειριστική επιτροπή της ΕΕ για να καθορίσει το ύψος της επιδότησης, δηλαδή την τελική τιμή. Αντε, αν το «παλέψει σκληρά» η κυβέρνηση να γίνει αυτό στα μέσα του Ιούνη. Και τότε να δούμε τι θα δηλώνουν διάφοροι θεματοφύλακες του βαμβακιού! Γιατί είναι σίγουρο ότι δε θα ψάξουν τους ενόχους αναμεταξύ τους, εκτός κι αν ζοριστούν τόσο πολύ και βρουν κάποιο «εξιλαστήριο θύμα». Αλλά για τους βαμβακοπαραγωγούς, πάλι δε θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο! Μάλιστα, προχτές, Παρασκευή, ο Βαγ. Αργύρης τούς «σέρβιρε» επισήμως και τα νέα διοικητικά μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας, για να ξεκινήσει καλά η σπορά...