Με ένα μπαράζ διαρροών στον Τύπο, μετά το τελευταίο «ξεκαθάρισμα» στον Νέο Κόσμο, η κυβέρνηση προσπαθεί να ξεπλύνει τις ευθύνες του κρατικού μηχανισμού για το σκηνικό «άγριας Δύσης» με την αλληλοεξόντωση των αρχιμαφιόζων. Διοχετεύουν παρασκηνιακά πληροφορίες για να δείξουν ότι ξέρουν καλά τον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος και ότι το κράτος «δίνει μάχη» για την εξάρθρωσή του. Στην πραγματικότητα, όμως, άλλο πράγμα επιβεβαιώνεται: Οτι κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν είναι «άγνωστος μεταξύ αγνώστων». Οτι ο κρατικός μηχανισμός γνωρίζει τις βρωμοδουλειές και τους τεράστιους τζίρους, το πώς είναι μοιρασμένη η αγορά και ποιοι την ελέγχουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους. Οτι τα κυκλώματα διατηρούν υψηλές σχέσεις με ισχυρούς επιχειρηματίες και μεγαλοπαράγοντες του αθλητισμού. Αποδεικνύεται επίσης ότι σε κάθε τέτοια δουλειά είναι μπλεγμένοι «κρίκοι» του κρατικού μηχανισμού, ακόμα και υψηλόβαθμοι, κυρίως της αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών, που διευκολύνουν τη δράση της μαφίας. Προκύπτει, τέλος, ότι οι εκτελεστές συμβολαίων δεν είναι και τόσο «άγνωστοι» στην αστυνομία, ούτε καν στα υποψήφια θύματά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δράση συγκεκριμένων εκτελεστών, που η αστυνομία περιέφερε ως παράδειγμα σε διεθνή συνέδρια (!) μέχρι αυτοί να ξαναχτυπήσουν. Με τέτοιες «διασυνδέσεις» και γνώσεις για την επονομαζόμενη «Greek Mafia», απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν ο κρατικός μηχανισμός να καταγράφει τόσες αποτυχίες στην εξάρθρωσή της και ταυτόχρονα τόσες «επιτυχίες» στην αντιμετώπιση του «εχθρού λαού», όπως χτες στου Ζωγράφου, όπου κινητοποιήθηκαν δεκάδες αστυνομικοί για να βγάλουν έξω από το σπίτι τους μια συνταξιούχο και τον γιο της.