Με την έγκριση της Πολιτικής Απόφασης ολοκληρώθηκαν την Κυριακή οι εργασίες της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης της Νέας Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 δηλαδή, που αν κάτι εξέπεμψε ολοκάθαρα, ήταν το σήμα στην αστική τάξη για την ετοιμότητά της να ξαναβάλει πλάτη στην υλοποίηση της στρατηγικής της, έχοντας τα κορυφαία της στελέχη να επιδείξουν ένσημα «βαριά και ανθυγιεινά» στο σχετικό πόστο.

Η κορυφαία εξ αυτών, Εφη Αχτσιόγλου, μιλώντας στη Συνδιάσκεψη έκανε σαφές ότι δεν επιδιώκουν τίποτα περισσότερο από όσα επεδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ τα χρόνια πριν τη διακυβέρνησή του, με την ίδια αντιδεξιά ρητορική και ίδιο αφήγημα αυταπατών. Οπως είπε, «η μάχη δεν θα δοθεί με τη λογική ενός φωτεινού ηγέτη που τάχα θα έρθει να συνενώσει μια προοδευτική παράταξη που δήθεν υπάρχει εκεί έξω, ή με τη λογική συγκολλήσεων κορυφής, αλλά αν συγκροτηθεί το αντίπαλο μπλοκ δυνάμεων και μπορέσει να διεκδικήσει. Και εμείς αυτόν τον ρόλο πρέπει να παίξουμε, της συγκρότησης του αντίπαλου δέους. Με καθαρές θέσεις, με αντιπαραθετική στρατηγική στη δεξιά. Συναινέσεις εδώ δεν χωράνε».

Στη βάση αυτού του στόχου, εμφανής ήταν ο προβληματισμός για το πώς η Νέα Αριστερά θα αποκτήσει «γείωση», θα εδραιωθεί ως νέος φορέας και όχι ως θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Ν. Βούτση να τον εκφράζει λέγοντας σχετικά ότι «υπάρχουν ζητήματα που αφορούν στην κοινωνική γείωση. Εχουμε ευθύνη σε έναν βαθμό για την απόσπαση και απόσταση από τους κοινωνικούς αγώνες. Πρέπει να κάνουμε μία συζήτηση γιατί και πώς δεν έπεισε η κεντρική μας πολιτική πρόταση προεκλογικά, της προοδευτικής σύγκλισης σε συνθήκες απλής αναλογικής. Υπάρχει ένα θέμα για το πόσο θα είμαστε νέος φορέας και όχι θραύσματα του παλαιού», ενώ τάχθηκε υπέρ των συνεργασιών και συγκλίσεων στο πολιτικό πεδίο με όμορες δυνάμεις.

Στο ίδιο πνεύμα και ο Ευ. Τσακαλώτος, να διερωτάται: «Κάναμε αρκετά για τα κινήματα; Κάναμε την κριτική ότι διεύρυνση δεν γίνεται παίρνοντας πρόσωπα από άλλους χώρους, αλλά διεύρυνση είναι να κάνεις δουλειά μυρμηγκιού στα κινήματα. Κάναμε όμως αρκετά; Στο εξής θα πρέπει να χτίσουμε ένα κόμμα όπου θα αντιμετωπίζουμε με εσωτερική αλληλεγγύη τα κινήματα και αφού τα ενσωματώσουμε στον κορμό μας (...) πρέπει να φτιάξουμε ψηφοδέλτιο που να δείχνει ότι είμαστε ανοιχτοί στα κινήματα και σε νέους ανθρώπους, ότι δεν είμαστε μόνο η συνέχεια, αλλά το νέο».