Αναφερόμενος στο δύσκολο παρόν που βιώνουν οι αγρότες, έδειξε την αιτία, που δεν είναι άλλη από τις πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των βιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων.

Ανέδειξε ότι οι πολιτικές που θίγουν τους αγρότες πάνε μαζί με τις πολιτικές που θίγουν όλο τον λαό, ότι τα προϊόντα της αγροτικής παραγωγής πρέπει να μπορούν να καταναλωθούν από τον λαό και όχι να είναι είδος πολυτελείας, άρα οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν ικανοποιητικό μισθό.

Εστίασε στην ΚΑΠ ως κυρίαρχο πρόβλημα, εξηγώντας και ποιον συμφέρει: «Οι βιομηχανίες δίνουν πανάκριβα εφόδια, αγοράζουν φτηνά, είναι οι ίδιες που δανειοδοτούν ουσιαστικά τους αγρότες. Το αποτέλεσμα είναι να είναι μεγάλο το κόστος, μικρή η τιμή στον παραγωγό, μεγάλη στον καταναλωτή. Σ' αυτά βάζει πλάτη η κυβέρνηση».

«Την ίδια στιγμή οι βιομηχανίες σημειώνουν τεράστιες αυξήσεις κερδών, ενώ ο λαός πληρώνει το 95% των φόρων. Οι εφοπλιστές εθελοντικά. Αυτή είναι η κυρίαρχη, ταξική πολιτική όλων των κυβερνήσεων», είπε. Ανέδειξε επίσης τις ευθύνες των αστικών κομμάτων, καθώς «δεν ξεχνιούνται τα περασμένα και τι εφάρμοσαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις».

Πρόσθεσε δε ότι σήμερα η χώρα και οι αγρότες της έχουν κάθε δυνατότητα να καλύψουν όλες τις διατροφικές ανάγκες, με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, αλλά ο καπιταλισμός αποτελεί εμπόδιο σε αυτήν την προοπτική.

Και τόνισε ότι στις ευρωεκλογές «έχουμε τη δυνατότητα να στείλουμε ηχηρό μήνυμα, που να τιμωρεί αυτήν την πολιτική που ξεκληρίζει τους αγρότες, με ψήφο στο ΚΚΕ, για να φοβηθούν, να το λάβουν υπόψη. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με επιλογές τύπου Βελόπουλου, "Νίκης" κ.λπ, που είναι μια δεξιά μετατόπιση της παρούσας πολιτικής, ούτε με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι χτες ήταν αυτοί που δίκαια ήθελε να τιμωρήσει ο λαός».

Στη δική της παρέμβαση η Βάσω Μπράτσου, στέλεχος του ΚΚΕ και πρόεδρος του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, στάθηκε στη σύνδεση της βιομηχανίας τροφίμων με την αγροτική παραγωγή, στην κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, στην κερδοφορία που ξεπερνά το 125%. Την ίδια στιγμή οι μισθοί παραμένουν παγωμένοι, δεν υπάρχει ΣΣΕ, κυριαρχούν η εντατικοποίηση και τα εργατικά «ατυχήματα», εμπλουτίστηκε το αντεργατικό οπλοστάσιο με τους νόμους Αχτσιόγλου, Γεωργιάδη, Χατζηδάκη.

Ξεχώρισε ιδιαίτερα την κατάσταση στα πιο ευάλωτα τμήματα του εργατικού δυναμικού του κλάδου, που δουλεύουν με το «εργόσημο», εργάτες γης που βράζουν στο ίδιο καζάνι με τους βιοπαλαιστές αγρότες. Ανέδειξε τη σημασία της δημιουργίας συνδικάτου στον κλάδο, που αποτελεί σπουδαία κατάκτηση και αποκούμπι.

Ο Μιχάλης Διαμαντόπουλος, στέλεχος του ΚΚΕ στην περιοχή, αγρότης, αναφέρθηκε στα ζητήματα που απασχολούν τους αγρότες του Παγγαίου και στις παρεμβάσεις του Κόμματος για να δοθούν λύσεις.

Ακολούθησε ζωντανή συζήτηση με τους συμμετέχοντες, για τους ΤΟΕΒ, τις υποσχέσεις στη Θεσσαλία, το αν είναι λύση ο τουρισμός για τον αγρότη που ξεκληρίζεται, αν σχήματα όπως οι ομάδες παραγωγών είναι διέξοδος, καθώς επίσης για ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο, την ανάπτυξη, την οργάνωση του αγροτικού κινήματος και τα συμπεράσματα από τους πρόσφατους αγροτικούς αγώνες.