Για ...μέτρα ενόψει του καύσωνα στα σχολεία υποτίθεται έκανε λόγο η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας, οριοθετημένα όμως στο πλαίσιο των «δυνατοτήτων» (βλ. κόστος), δίνοντας το «πράσινο φως» στους δήμους για να κλείνουν τα σχολεία Πρωτοβάθμιας όπου αυτές οι «δυνατότητες» δεν υπάρχουν, όπως και έκαναν σωρηδόν...

Το υπουργείο Παιδείας έκανε λόγο για κλιματιζόμενες σχολικές αίθουσες, τις οποίες ακόμα ψάχνουμε με το κιάλι να τις βρούμε ανά την επικράτεια. «Επαθαν» virtual reality μάλλον από τη ζέστη...

Μόνο κάτι ανεμιστήρες δόθηκαν κακήν κακώς από ορισμένους δήμους σε ορισμένα σχολεία - εξεταστικά κέντρα. Υπάρχουν όμως κι άλλες περιπτώσεις, όπου τους ανεμιστήρες δεν τους έδωσε κανένας δήμος και κανένα υπουργείο ...αλλά τους κουβάλησαν οι γονείς από τα σπίτια τους! Οταν το θερμόμετρο χτυπάει 40, βέβαια, ένας επιδαπέδιος ανεμιστήρας δεν μπορεί να κάνει και πολλά...

Η πραγματικότητα είναι ότι οι υψηλές θερμοκρασίες είναι όλο και πιο συχνές και οι σχολικές τάξεις, όπου συχνά ούτε κουρτίνες δεν υπάρχουν, γίνονται «βραστές» και μαζί οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί τους. Ομως η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει την τοποθέτηση κλιματισμού στα σχολεία, ούτε βέβαια και κανένα άλλο μέτρο για σύγχρονη σχολική στέγη. Αντ' αυτού, τοποθετεί - μετά από 3 χρόνια διαφήμισης - διαδραστικούς πίνακες και εξαγγέλλει «ψηφιακό σχολείο», που στην ουσία αποσκοπεί στη μείωση του κόστους (βλ. προσλήψεις εκπαιδευτικών).

Αυτό εξάλλου «κουμπώνει» με τη διαχρονική προσπάθεια των κυβερνήσεων να πετάξουν από πάνω τους την ευθύνη των σχολικών κτιρίων, παραδίδοντάς τα στους δήμους - με τις σχολικές επιτροπές να στενάζουν από την υποχρηματοδότηση. Η εγκατάλειψη των σχολικών μονάδων είναι εμφανής σε όλους όσοι εμπλέκονται με την Εκπαίδευση, αλλά και ευρύτερα από το πλήθος και τη συχνότητα με την οποία τα τελευταία χρόνια πέφτουν ταβάνια, πλημμυρίζουν σχολικές αίθουσες και προαύλια κ.λπ. Οι εργασίες συντήρησης είναι μίλια πίσω από τις ανάγκες, η δε ανέγερση νέων σύγχρονων σχολικών κτιρίων γίνεται με το σταγονόμετρο, ενώ τοποθετούνται προκάτ αίθουσες σε προαύλια σχολείων για να στεγάσουν μαθητές που «περισσεύουν».

Και ενώ από τις προγραμματικές δηλώσεις διαφήμιζαν ότι θα υλοποιηθεί πρόγραμμα για τη σχολική στέγη, ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει ούτε οι προσεισμικοί έλεγχοι που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση ενάμιση χρόνο πριν...

Γιατί στη μέγγενη «κόστους - οφέλους» που διαχρονικά ακολουθούν ως πολιτική όλες οι κυβερνήσεις, η μία πάνω στα μέτρα της προηγούμενης, τα σχολεία γίνονται όλο και περισσότερο «ατομική ευθύνη» των μαθητών, των γονιών, των εκπαιδευτικών. Και έτσι μετακυλίεται το κόστος σε αυτούς, που αν έχουν εξοπλίζουν το σχολείο με τα αναγκαία, αν όμως δεν έχουν ...ε, ας μην ανησυχούν. Το «επιτελικό κράτος» έχει έτοιμο το φάρμακο για κάθε δυσμενή καιρική - και όχι μόνο - συνθήκη: Οι μαθητές στα σπίτια τους!