Ηδη δύο άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ένας στην Ηλεία τον Ιούνη και ένας στη Σταμάτα τον μήνα που διανύουμε, ενώ πολλές είναι οι περιοχές που έγιναν στάχτη, σε δεκάδες φτάνουν οι κατοικίες - κόποι μιας ζωής - που είτε καταστράφηκαν ολοσχερώς είτε έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές, χιλιάδες τα καμένα στρέμματα καλλιεργήσιμης γης που άφησαν χωρίς εισόδημα χιλιάδες νοικοκυριά.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Από την αρχή της χρονιάς είχαμε μεγάλες δασικές φωτιές στα Πιέρια, στην Αχαΐα και την Ηλεία, στο Κατσιμίδι Πάρνηθας, στην Κερατέα, στη Σταμάτα Διονύσου, στη Σέριφο, στη Ζάκυνθο, στην Κω, στη Χίο, στην Εύβοια, μέχρι και φωτιά από στρατιωτικού τύπου drone στα Γλυκά Νερά, εταιρείας με πολύ στενή σχέση με το ελληνικό κράτος και ΝΑΤΟικά επιτελεία, και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Ηδη οι επιστήμονες μιλάνε για 33% αύξηση των δασικών πυρκαγιών σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι, και με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς, έχουν γίνει στάχτη πάνω από 50.000 στρέμματα γης, που έρχονται να προστεθούν στα πάνω από 3 εκατομμύρια καμένα στρέμματα μόνο το διάστημα που διανύουμε από το 2021, για να μην πάμε πιο πίσω.

Επίσης, φέτος, κάμποσες φορές ο λαός απειλήθηκε από Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Εκτασης. Ενα εργοστάσιο πλαστικών και οικιακών συσκευών στην Κάτω Κηφισιά, δίπλα στον αστικό ιστό, πήρε φωτιά και για ώρες ένα μαύρο σύννεφο κάλυπτε τον ουρανό, η φωτιά σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στη Ριτσώνα δημιούργησε ένα τεράστιο μαύρο «μανιτάρι» που για ώρες μόλυνε την ατμόσφαιρα. Συχνές είναι οι πυρκαγιές στον γεμάτο βιομηχανίες Ασπρόπυργο, δίπλα σε κατοικίες και σε ανεξέλεγκτες χωματερές, μια περιοχή - αυτή της Δυτικής Αττικής - ιδιαίτερα επιβαρυμένη, που για το κεφάλαιο αποτελεί την «πίσω αυλή», αλλά εκεί ζουν εκατομμύρια βιοπαλαιστές, που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο και την υγεία τους να επιδεινώνεται από όλα αυτά τα τοξικά νέφη που εισπνέουν.

Κι ενώ αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα για τον λαό, η κυβέρνηση εντελώς προκλητικά μιλάει για «καλύτερη προετοιμασία» φέτος. Συνεχίζει το ίδιο τροπάρι διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, ότι «γίνεται το ανθρωπίνως δυνατό», ότι φταίνε τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» και η «κλιματική κρίση», ενώ παραπέμπει τα πάντα στην «ατομική ευθύνη των πολιτών».

Από κοντά και οι πρόθυμοι προπαγανδιστές της, με τα ατέλειωτα ρεπορτάζ για τα «ακαθάριστα οικόπεδα», τους «ισχυρούς ανέμους», το «μικροκλίμα της φωτιάς» και άλλα παρόμοια.

Ολα αυτά για να κρύψουν ότι και φέτος συνεχίζεται η εγκληματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων: Της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των απαραίτητων κρατικών υπηρεσιών, της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας, που οδηγεί σε ανεπαρκέστατα μέτρα πρόληψης που έπρεπε να είχαν παρθεί πολύ νωρίτερα από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, ενώ το μόνο μέσο προστασίας της κυβέρνησης είναι το μήνυμα του 112, το «τρεχάτε ποδαράκια μου», που η χρήση του κάθε τρεις και λίγο έχει καταντήσει ανέκδοτο.

Για το επιλεκτικά ανίκανο και εχθρικό κράτος δεν αποτελούν προτεραιότητες, αλλά «κόστος δίχως όφελος» τα ουσιαστικά μέτρα πρόληψης - προστασίας, ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων, έργα υποδομής για πυροπροστασία, αντιπλημμυρική και αντισεισμική θωράκιση, γι' αυτό και δεν είναι «επιλέξιμα» για χρηματοδοτήσεις ούτε από την ΕΕ.

Αυτό που επιλέγεται είναι το απαράδεκτο δόγμα ότι είναι προτιμότερο να δίνονται κάποια ψίχουλα αποζημιώσεων σε φτωχά νοικοκυριά με πολλές προϋποθέσεις και «κόσκινα» που δεν καλύπτουν το 100% των ζημιών, αντί να γίνονται έργα που θα αντιμετωπίζουν την αιτία των προβλημάτων.

Την ίδια ώρα, το κράτος επιστρατεύει και νέους νόμους για να βγάλει από πάνω του την ευθύνη και να την ρίξει στα λαϊκά στρώματα. Εδώ εντάσσονται τα νέα χαράτσια για καθαρισμούς οικοπέδων υπό την απειλή προστίμων, τα μέτρα πυροπροστασίας με ίδια έξοδα ειδικά σε κατοικίες κοντά σε δάση, όπως προβλέπει Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ), και ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος για την ιδιωτική ασφάλιση για φυσικές καταστροφές, που στρώνει το έδαφος για την ολική ακύρωση κάθε ουσιαστικού μέτρου στήριξης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι φέτος, σε όλη τη χώρα από τους καθαρισμούς που έκαναν ιδιοκτήτες οικοπέδων έχει συσσωρευτεί ένας τεράστιος όγκος υπολειμμάτων, κλαδεμάτων, που συγκεντρώνεται σε δημόσιους χώρους, σε δρόμους, δίπλα σε κάδους σκουπιδιών, αλλά το κράτος κεντρικά και τοπικά, οι δήμοι και Περιφέρειες αδυνατούν να τον περισυλλέξουν γιατί ακριβώς δεν έχουν ούτε το προσωπικό ούτε τα μέσα, λόγω της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης. Ετσι, ειδικά κάποιες τοπικές αρχές που είναι «λαγοί» της φοροεισπρακτικής κυβερνητικής πολιτικής, έχουν βάλει και ταρίφα για την περισυλλογή των υπολειμμάτων.

Την ίδια ώρα, με πρόσχημα τον «καθαρισμό των δασών» στρώνεται το έδαφος για την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή εταιρειών στη διαχείριση των δασών και την αξιοποίηση της βιομάζας και άλλων προϊόντων ξυλείας, ανοίγοντας με τον φυσικό πλούτο άλλο ένα πεδίο κερδοφορίας για λίγους, που σε συνδυασμό με τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» δημιουργεί ένα ακόμα πιο ζοφερό περιβάλλον για τους πολλούς.

Ταυτόχρονα, ενώ κράτος και κυβέρνηση αρνούνται τη χρηματοδότηση της προστασίας από φυσικές καταστροφές, κάθε χρόνο μπουκώνονται με εκατομμύρια εργολάβοι και εταιρείες που από κάθε καταστροφή, φωτιά, πλημμύρα, χιονιά κ.λπ. βρίσκουν ευκαιρία για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Και όλα αυτά καλούνται να χρυσοπληρώσουν τα λαϊκά στρώματα που ματώνουν για να βγάλουν τον μήνα με τον πενιχρό μισθό τους και την τεράστια ακρίβεια.

Με αφορμή τις πρόσφατες πυρκαγιές αυτής της βδομάδας στην Αττική σε Κερατέα και Σταμάτα (το ίδιο ισχύει και για όλη τη χώρα), την παντελή αδιαφορία για καθαρισμό πυλώνων υψηλής τάσης της ΔΕΗ που δημιουργούν σπινθήρες με τα γνωστά αποτελέσματα, αναδεικνύεται περίτρανα ότι η πυροπροστασία δεν μπορεί να είναι ατομική ευθύνη, αλλά ότι το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει τον φυσικό πλούτο, το περιβάλλον, τη ζωή και το βιος των ανθρώπων.

Ας δούμε όμως συγκεκριμένα:

Η φωτιά που ξέσπασε στην περιοχή της Κερατέας, που έχει ξανακαεί και στο πρόσφατο παρελθόν - όπου γύρω στις 13 κατοικίες είτε καταστράφηκαν ολοσχερώς είτε είχαν ζημιές - επιβεβαιώνει ότι χωρίς τα απαραίτητα κονδύλια για τις απαραίτητες υπηρεσίες πρόληψης, ο λαός θα είναι απροστάτευτος και θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη του.

Οπως καταγγέλλουν κάτοικοι, σε πολλούς οικισμούς της περιοχής βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες δυσκολίες ακριβώς με τη μεταφορά της πυροπροστασίας στις δικές τους πλάτες.

Για παράδειγμα, κάποιος που δεν μπορεί μόνος τους να καθαρίσει το οικόπεδό του, είτε γιατί δεν έχει χρόνο ή τα μέσα και πληρώσει ένα συνεργείο, θα πληρώσει από 100 - 150 ευρώ για ένα μέσο οικόπεδο. Στη συνέχεια, για να απομακρύνει τα υπολείμματα - κλαδέματα, η δημοτική αρχή Λαυρεωτικής αποφάσισε με πλειοψηφία (καταψήφισαν οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης») να επιβάλει ταρίφα για τη μεταφορά τους μέσω εργολάβων, ανάλογα με το συνολικό τους όγκο από 75 έως 150 ευρώ!

Ετσι, τα λαϊκά στρώματα επιβαρύνονται διπλά, ενώ και η συσσωρευμένη καύσιμη ύλη απομακρύνεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Επίσης, οι κάτοικοι με σπίτια κοντά στο δάσος αντιμετωπίζουν το δυσβάσταχτο βάρος να πληρώσουν 500 - 1.000 ευρώ για τη λεγόμενη «έκθεση επικινδυνότητας και πυροπροστασίας».

Ολα αυτά τα ζητήματα είχε αναδείξει έγκαιρα η «Λαϊκή Συσπείρωση» Λαυρεωτικής, που μαζί με τους κατοίκους απαιτούσε να παρθούν μέτρα. Επίσης κατήγγειλε τη δημοτική αρχή που ήταν από τις πρώτες που έσπευσαν να εφαρμόσουν την ΚΥΑ. Μάλιστα, ο δήμαρχος Δημήτρης Λουκάς συμμετείχε στην παρουσίαση του εθνικού προγράμματος «ΑΙΓΙΣ», όπου επιβεβαιώθηκε περίτρανα ότι πάει χέρι - χέρι με την κεντρική κυβέρνηση και τις επιταγές της ΕΕ και σε αυτό το θέμα, όπου ακόμα και όσα μέσα διατεθούν, πρόκειται να είναι στη χώρα μας σε 2 έτη.

Η πραγματικότητα και σε αυτήν την περιοχή είναι αμείλικτη. Σε μία τεράστια έκταση, περίπου 70 οικισμών, με έναν εθνικό δρυμό, 2 Βιομηχανικά Πάρκα και χιλιάδες επισκέπτες και κατοίκους τους καλοκαιρινούς μήνες, στο Δασαρχείο, όπως άλλωστε και στα άλλα δασαρχεία της χώρας, δεν υπάρχει ούτε ένας δασεργάτης, ενώ θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 100, λείπουν δασολόγοι και στην Πολιτική Προστασία του δήμου προσλαμβάνονται συμβασιούχοι για 3 και 4 μήνες.

Επίσης η «Λαϊκή Συσπείρωση» κατήγγειλε και καταψήφισε τα χαράτσια που επέβαλε η δημοτική αρχή για την περισυλλογή των υπολειμμάτων από καθαρισμούς οικοπέδων των δημοτών, που ουσιαστικά δίνεται σε εργολάβους, με το κόστος να φτάνει έως και 150 ευρώ, ενώ κατήγγειλε επίσης ότι η δημοτική αρχή είναι υπεύθυνη και για την ανεξέλεγκτη απόθεσή τους σε ακατάλληλους χώρους και με μη ενδεδειγμένο τρόπο, δημιουργώντας άτυπες χωματερές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 12 Μάρτη εκδηλώθηκε φωτιά ακριβώς γιατί οι υπεύθυνοι του δήμου πήγαν να κάψουν υπολείμματα και σκουπίδια σε μια τέτοια άτυπη χωματερή.

Μάλιστα, η δημοτική αρχή εκτός από τα υπολείμματα και τα κλαδέματα σε αυτές τις άτυπες χωματερές καίει και άλλα απορρίμματα, που κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι. Σε τέτοιους μη αδειοδοτημένους χώρους που γίνονται χωματερές, θάβονται και καίγονται απορρίμματα και πλέον έχουν ζώσει όλη την περιοχή. Ενδεικτικά οι καταγγελίες αναφέρουν τις εξής περιοχές: «Φοβόλες» στο ΒΙΟΠΑ Κερατέας, Καβοδόκανο, Παλλαυρεωτικό που πήρε φωτιά τον Μάρτη, Μπλέντα όπου έχει γίνει και «πανωσήκωμα» 4 μέτρων, χώρος πίσω από το γήπεδο του Ολυμπιακού Λαυρίου στη Νεάπολη.

Ιδια κατάσταση επικρατεί και στη Σταμάτα του Διονύσου, που τυλίχτηκε στις φλόγες μέσα στη βδομάδα, όπως και σε πολλές κοντινές περιοχές, όπου τα υπολείμματα των καθαρισμών αποτελούν καύσιμη ύλη. Ολα αυτά τα ζητήματα είχε αναδείξει έγκαιρα η «Λαϊκή Συσπείρωση» Διονύσου, καταγγέλλοντας και την ΚΥΑ για την πυροπροστασία.

Είναι χαρακτηριστικό και εδώ ότι συσσωρεύεται τεράστια καύσιμη ύλη από τους καθαρισμούς οικοπέδων, ενώ σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων της περιοχής υπάρχουν πολλά οικόπεδα και σπίτια που έχουν εγκαταλειφθεί γιατί έχουν περάσει σε τράπεζες και funds, και φυσικά κανείς δεν τα καθαρίζει από τα ξερά χόρτα, που φτάνουν το ένα μέτρο και πολύ εύκολα μπορούν να γίνουν παρανάλωμα του πυρός. Δεδομένη είναι και η αδυναμία του δήμου, που είναι υποστελεχωμένος στον τομέα της καθαριότητας.

Επίσης, όσον αφορά την ιδιωτική ασφαλιστική κάλυψη για περίπτωση φωτιάς στην οποία έχουν προχωρήσει αρκετοί κάτοικοι του δήμου Διονύσου, πολλοί καταγγέλλουν ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το νομικό πλαίσιο με την ΚΥΑ για ίδια μέτρα πυροπροστασίας, η ασφαλιστική θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν θα αποζημιώσει αν δεν έχει τηρηθεί κατά γράμμα ό,τι προβλέπεται, πιστοποιητικά, εξοπλισμός κ.λπ., που απαιτεί και ένα συγκεκριμένο κόστος.

Ακόμα, υπάρχουν πολλές καταγγελίες κατοίκων ότι και τα όποια μέτρα παίρνονται για καθαρισμούς δασικών εκτάσεων από εργολάβους, γίνονται χωρίς κάποιο σχεδιασμό και την παρουσία δασοπόνου σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ καταγγέλλεται ότι επίσης γίνεται πώληση ξυλείας από τα δέντρα που κόβονται.

Κάτοικοι επισημαίνουν ότι υπάρχουν περιοχές και δρόμοι που σε περίπτωση φωτιάς θα υπάρξει πρόβλημα, γιατί δεν υπάρχει ασφαλής διέξοδος προς μεγαλύτερο δρόμο, ενώ οι ανεξέλεγκτες χωματερές είναι και σε αυτή την περιοχή πολλές και αποτελούν εν δυνάμει εστία για εκδήλωση πυρκαγιάς.

Αυτή η πολιτική είναι που αποτελεί την πραγματική «καύσιμη ύλη», που κάθε φορά οδηγεί σε καταστροφές στον φυσικό πλούτο και το περιβάλλον, στο βιος του λαού, απειλώντας την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Με αυτή την πολιτική έχει να αναμετρηθεί η συσσωρευμένη οργή και η αγανάκτηση του λαού, ενάντια σε ένα κράτος εχθρικό μέχρι το μεδούλι, που για τα κέρδη των λίγων τσακίζει τις ζωές των πολλών.