Σε μια σεμνή συνάντηση - εκδήλωση στα γραφεία της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του Κόμματος, το «παρών» έδωσαν η σύζυγος του συντρόφου Μαρία και η κόρη του, Νίκα. Παρόντες ήταν επίσης ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τα μέλη της ΚΕ Σωτήρης Παρίσης, Γραμματέας της ΕΠ Δυτ. Ελλάδας, και Νίκος Καραθανασόπουλος, και ο Κώστας Πελετίδης, μέλος της ΕΠ Δυτ. Ελλάδας και δήμαρχος Πατρέων. Ακόμα, παλιοί οικοδόμοι και σύντροφοι του εκλιπόντος, ανάμεσά τους ο Δημήτρης Αγγελόπουλος, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Δυτ. Ελλάδας, και ο Αντώνης Ταβουλάρης, μέλος της ΕΠ Δυτ. Ελλάδας, και άλλοι παλιοί συνδικαλιστές.

Από την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ δωρήθηκε στην οικογένεια αναμνηστική έκδοση της ΤΕ Αχαΐας με στοιχεία από τη ζωή και τη δράση του Ανδρέα Αντωνόπουλου σε όλη την 65χρονη πορεία του, που ήταν συνδεδεμένη με το Κόμμα και τους αγώνες του.

Αναφορές έγιναν σε ιδιαίτερες στιγμές για το Κόμμα και το κίνημα, και στη συμμετοχή του συντρόφου Ανδρέα σε αυτές. Είναι γνωστή άλλωστε η μεγάλη μάχη που έδωσε απέναντι στον οπορτουνισμό, μαζί με άλλους κομμουνιστές και τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών και των στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Πάτρα, που τάχθηκαν με την επαναστατική γραμμή, απέναντι σε όσους προσπάθησαν να διαλύσουν το Κόμμα στο 13ο Συνέδριο.

Σημειώθηκε ότι ο σύντροφος αποτέλεσε παράδειγμα εργάτη, που έγινε πρωτοπόρος και στη γραφή κειμένων σε υπεύθυνες θέσεις, αναλαμβάνοντας μετέπειτα και το Γραφείο Τύπου του δήμου Πατρέων.

Τονίστηκαν η μεγάλη του συμβολή στη συγκρότηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Πάτρας το 1984, η δουλειά του μαζί με άλλους πρωτοπόρους στην εποχή τους οικοδόμους, η δράση του ως μέλους του ΔΣ του Συνδικάτου και αργότερα της κλαδικής Ομοσπονδίας. Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜΕ, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότησή του στην περιοχή.

Από τη συνάντηση δεν έλειψαν και οι αναφορές στον σημαντικό ρόλο που έπαιξε ο σύντροφος Ανδρέας στο αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της περιοχής, ως πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Αχαΐας. Είναι άλλωστε αλησμόνητες οι μεγάλες κινητοποιήσεις και στην Πάτρα ενάντια στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας το 1999, όπως και οι κινητοποιήσεις στον Αραξο εναντίον της ύπαρξης πυρηνικών όπλων. Ηταν ο σύντροφος που πρωτοστάτησε σε μία από τις κινητοποιήσεις στην είσοδο της βάσης ώστε να μπουν μέσα σ' αυτήν οι διαδηλωτές, ενέργεια που έγινε κατορθωτή με μεγάλη μαχητικότητα και σχεδιασμό.