Αυτό επιβεβαιώθηκε και στη χτεσινή συνεδρίαση της Μητροπολιτικής Επιτροπής Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη διάρκεια της οποίας εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τεχνικά έργα κατά μήκος της Περιφερειακής Τάφρου Θεσσαλονίκης.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα έργο αποσπασματικό, που προβλέπει τις ελάχιστες δυνατές αναγκαίες παρεμβάσεις, ώστε να μην επιδεινωθεί απότομα η υφιστάμενη κατάσταση.

Η Περιφερειακή Τάφρος είναι ένα τεχνητό ρέμα υπερτοπικής σημασίας που διατρέχει τρεις δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος (Θεσσαλονίκης, Πυλαίας - Χορτιάτη, Καλαμαριάς), συγκεντρώνοντας τα νερά των χειμάρρων και των αγωγών ομβρίων υδάτων, τα οποία μεταφέρονται και χύνονται στον Θερμαϊκό Κόλπο.

Μεταξύ των προβλεπόμενων έργων περιλαμβάνονται η αντικατάσταση γεφυρών και πεζογεφυρών εντός του αστικού ιστού, οριοθετήσεις της τάφρου και των ρεμάτων, σταθεροποιήσεις των πρανών, συντηρήσεις και καθαρισμοί, κατασκευή νέων αναχωμάτων όπου είναι απαραίτητο, καθώς και τεχνικά έργα προστασίας από κατολισθήσεις.

Η Διοίκηση της Περιφέρειας, σε έναν ελιγμό της τελευταίας στιγμής, και προκειμένου να αποφύγει την κλιμάκωση των αντιδράσεων, συμπεριέλαβε την πρόταση των κατοίκων του Κρυονερίου, που τοποθετήθηκαν στη συνεδρίαση και απαίτησαν αυστηρότερη οριοθέτηση του ρέματος Κρυονερίου, στο όριο των οδών Ιπποδρομίου και Πολυγνώτου, ώστε να αποτραπεί παραπέρα οικοπεδοποίηση και τσιμεντοποίηση της περιοχής.

Στην τοποθέτησή του ο περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Σωτήρης Αβραμόπουλος σημείωσε ότι είναι ανάγκη να γίνουν έστω και αυτές οι ελάχιστες παρεμβάσεις που περιγράφονται στο έργο. Ταυτόχρονα όμως ανέδειξε την αποσπασματικότητά του και στην ψηφοφορία τοποθετήθηκε με λευκό.

Ο Σ. Αβραμόπουλος πρόβαλε την ανάγκη ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την αντιπλημμυρική προστασία, ο οποίος θα έπρεπε να ξεκινά με έργα ορεινής υδρονομίας λόγω της προφανούς αλληλεπίδρασης της αντιπλημμυρικής προστασίας με την προστασία των δασών και των ορεινών όγκων και να προχωρά στα κατάντη με κατάλληλες παρεμβάσεις.

Ταυτόχρονα θα εξασφάλιζε απαραίτητους αδόμητους χώρους και την κατασκευή κατάλληλων έργων με γνώμονα την προστασία της ζωής και των περιουσιών του λαού αλλά και του περιβάλλοντος.

Τόνισε όμως πως ένας τέτοιος σχεδιασμός προφανώς «σκοντάφτει μέσα στη σημερινή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, σε χρήσεις που έχουν αναπτυχθεί άναρχα, στην εμπορευματοποίηση της γης, στην τσιμεντοποίηση των πάντων, στην έλλειψη ελεύθερων χώρων και πρασίνου κ.λπ.».

Στάθηκε ακόμα στη χρόνια υποχρηματοδότηση έργων και παρεμβάσεων, στην έλλειψη και καθυστέρηση χρόνων σε απαραίτητα έργα και μελέτες, στην αποσπασματικότητά τους. Αναδεικνύοντας ότι αυτά είναι αποτέλεσμα του σημερινού δρόμου ανάπτυξης, που ιεραρχεί ψηλότερα την υλοποίηση έργων τα οποία στηρίζουν πιο άμεσα την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων π.χ. με τα διόδια και τις παραχωρήσεις, παραπέμποντας ουσιαστικά την αντιπλημμυρική προστασία και συνολικά την ολοκληρωμένη πολιτική προστασία στις ελληνικές καλένδες.

Η Περιφερειακή Τάφρος της Θεσσαλονίκης κατασκευάστηκε πριν από 6,5 δεκαετίες και από τότε ουσιαστικά δεν συντηρήθηκε ποτέ, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλημμυρών, αλλά και την εμφάνιση φθορών, όπως κατολισθήσεις πρανών, που απειλούν την ευστάθεια και στατική επάρκεια παρακείμενων οικοδομών σε ορισμένα σημεία κατά μήκος της.

Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα χρόνια, η συνέχιση της άναρχης δόμησης και επέκτασης των οικισμών, με κύριο γνώμονα την κερδοφορία του κλάδου των κατασκευών, μείωσε τους ελεύθερους χώρους και τη διαπερατότητα των εδαφών, με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών λειτουργίας της.

Προχώρησε η οικοπεδοποίηση περιοχών δίπλα από την Περιφερειακή Τάφρο και τα ρέματα που συμβάλλουν σε αυτή, χωρίς προηγούμενα αυτά να έχουν οριοθετηθεί, χωρίς να ελέγχεται και να εξασφαλίζεται όλα αυτά τα χρόνια η υδραυλική λειτουργία της.

Ο Σ. Αβραμόπουλος σημείωσε ότι «παρά το μέγεθος της προτεινόμενης παρέμβασης, το έργο παραμένει αποσπασματικό. Δεν αποτελεί μέρος μιας ολοκληρωμένης θεώρησης συνολικά των εμπλεκόμενων λεκανών απορροής, με έργα ορεινής υδρονομίας, προστασίας και οικολογικής ανόρθωσης του περιαστικού δάσους Σέιχ Σου στα ανάντη της Περιφερειακής Τάφρου, τα οποία θα είχαν θετική επίπτωση στην αντιπλημμυρική προστασία του πολεοδομικού συγκροτήματος και τη λειτουργία της ως έργου αντιπλημμυρικής προστασίας».

Ειδικότερα για το ζήτημα του Κρυονερίου, σημείωσε ότι το προτεινόμενο έργο και η ΜΠΕ δεν αποτελούν βήμα προς την αντιστροφή της προβληματικής κατάστασης της οικοπεδοποίησης των παρόχθιων περιοχών. Προσαρμόζονται στον υφιστάμενο χωρικό σχεδιασμό, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ελεύθερων χώρων συνολικά. Και επισήμανε τον κίνδυνο να εμφανιστεί στο μέλλον στην περιοχή του Κρυονερίου ο κίνδυνος που διατρέχουν οικοδομές κατοικιών στην Πυλαία, λόγω κατολισθήσεων των πρανών της Περιφερειακής Τάφρου.

Δήλωσε πως η «Λαϊκή Συσπείρωση» θα συνεχίσει να διεκδικεί αγωνιστικά ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία, ελεύθερους χώρους και πράσινο στις πόλεις, την επίλυση των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί και στο Κρυονέρι στη βάση επιστημονικών μελετών, με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι του κεφαλαίου.