Η Επιτροπή Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ αποχαιρετά με σεβασμό την συντρόφισσα Γεωργία Τσέντου - Ρογκάκου. Η κηδεία θα είναι πολιτική και θα γίνει τη Δευτέρα 22 Ιούλη, στις 3 μ.μ. στη Ριτσώνα. Για τη μετακίνηση στον χώρο της τελετής θα δρομολογηθεί πούλμαν, που θα αναχωρήσει από τα γραφεία του ΚΚΕ στα Σεπόλια (Πρεβέζης 78).

Η συντρόφισσα Γεωργία γεννήθηκε στο χωριό Κόκκινα Λουριά Λακωνίας από γονείς φτωχούς αγρότες. Ηταν η μικρή αδελφή του Βαγγέλη Ρογκάκου, στελέχους του Κόμματος και μετέπειτα Πολιτικού Επιτρόπου της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ στη Πελοπόννησο. Οπως η ίδια σημειώνει στο βιογραφικό της, «επίσημα μέλος του ΚΚΕ έγινα το 1970, αν και σαν τέτοιο θεωρούσα τον εαυτό μου από τότε που ένιωσα τη ζωή μου», γεγονός που το έδειξε έμπρακτα σε όλη της τη ζωή. Το 1944 κατέβηκε μαζί με τον αδελφό της, Βαγγέλη, στη Σπάρτη, όπου συνέβαλλε και βοηθούσε την Περιφερειακή Επιτροπή του Κόμματος, γράφοντας τις διευθύνσεις των συνδρομητών της εφημερίδας. Επιπλέον, η συντρόφισσα αποτελούσε τον σύνδεσμο μεταξύ στελεχών του Κόμματος στην περιοχή Σπάρτης - Γυθείου.

Το 1946, για λόγους ασφαλείας, επειδή είχε δραπετεύσει ο αδελφός της Βαγγέλης από το νοσοκομείο της Σπάρτης όπου κρατείτο τραυματισμένος, στάλθηκε στον Πάρνωνα συμμετέχοντας στις πρώτες ομάδες του ΔΣΕ. Την περίοδο εκείνη και συγκεκριμένα την 13/2/1947 συμμετέχει στη μάχη της Σπάρτης, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η απελευθέρωση 240 πολιτικών κρατουμένων. Το 1947 στάλθηκε στην Αθήνα προκειμένου να συμβάλει από άλλες χρεώσεις. Το 1948 συλλαμβάνεται στο Περιστέρι. Οδηγείται στα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας και κρατείται για 40 μέρες, στις οποίες βασανίζεται και κακοποιείται από το αστικό κράτος. Ακολουθούν 4 χρόνια εξορίας σε Χίο, Τρίκερι, Μακρόνησο και ξανά Τρίκερι, από όπου απολύεται το 1952.

Μετά την εξορία η δράση της δεν σταματάει. Χρεώνεται στην Οργάνωση της Αθήνας, έχοντας πλούσια δράση. Την περίοδο της χούντας αποκτά τις 2 κόρες της. Οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν εμποδίζουν τη συμμετοχή της στη παράνομη δράση του Κόμματος. Το σπίτι της αποτελούσε κρυψώνα για κυνηγημένους από τη χούντα. Την ίδια περίοδο, αντιμετώπισε ανυποχώρητα και αταλάντευτα τις απειλές για την απόσπαση δήλωσης μετάνοιας και αποκήρυξης του Κόμματος. Ολα τα μετέπειτα χρόνια η συντρόφισσα συνέβαλε στην ανάπτυξη του Κόμματος στην περιοχή των Σεπολίων, όπου και ήταν μέλος της ΚΟΒ της περιοχής μέχρι το τέλος της ζωής της.

Η ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ αποχαιρετά μια από τις τελευταίες εκπροσώπους της δρακογενιάς της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, που όλη της η πορεία και στάση ζωής εμπνέει τις νέες γενιές των κομμουνιστών στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στις κόρες της, Ελένη και Κατερίνα, και σε όλους τους οικείους της.