Οσες προκλητικές φιέστες - σαν αυτή της Δευτέρας - κι αν στήσουν η κυβέρνηση και η Περιφέρεια Θεσσαλίας, η πραγματικότητα δεν κρύβεται: Το ίδιο κράτος που έναν χρόνο πριν έπνιξε τον λαό της περιοχής προετοιμάζει τώρα τα επόμενα εγκλήματα σε βάρος του.

Εναν χρόνο μετά, η έλλειψη ακόμα και των πιο στοιχειωδών αντιπλημμυρικών έργων είναι εκκωφαντική. Πόσο μάλλον ενός ολοκληρωμένου αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, μπροστά στον κίνδυνο μιας νέας μεγάλης καταστροφής, που επανέρχεται με την πρώτη μπόρα.

Εναν χρόνο μετά, τα παραμύθια για «ολόπλευρη στήριξη» των πληγέντων έχουν μεταφραστεί σε αποζημιώσεις - ψίχουλα, που κι αυτές δεν έχουν δοθεί σε όλους και για όλα. Σπίτια που το κράτος «έβαψε» πράσινα, για να μειώσει το κόστος της αποζημίωσης και της αποκατάστασης των πληγέντων, παραμένουν ακατοίκητα και επικίνδυνα.

Υποδομές και οδικά δίκτυα είναι διαλυμένα, με βαριές συνέπειες που είναι ακόμα εδώ, όπως δείχνουν και τα χιλιάδες νεκρά ψάρια στον Παγασητικό.

Αυτό είναι το αστικό κράτος: Το ίδιο που καταφέρνει να μαζέψει μέσα σε ένα εξάμηνο πάνω από 6 δισ. «ματωμένα» πλεονάσματα, το ίδιο που «ξετρυπώνει» με ...τεχνητή νοημοσύνη έως και το τελευταίο σεντ από τις τσέπες του λαού, που περνάει δέκα - δέκα τα «προαπαιτούμενα» του Ταμείου Ανάκαμψης για «ζεστό χρήμα» στους επιχειρηματικούς ομίλους, που τρέχει όπου το καλεί το «καθήκον» της αστικής τάξης, από την Ουκρανία μέχρι την Ερυθρά θάλασσα, χωρίς να υπολογίζει θυσίες και χρήμα, είναι επιλεκτικό «ανίκανο» ακόμα και να βάλει ...ασθενοφόρο σε ένα από τα Κέντρα Υγείας που υποτίθεται ότι ξαναφτιάχτηκαν μετά την καταστροφή.

Ο πρωθυπουργός εξάλλου ήταν αποκαλυπτικός μιλώντας στο στημένο ακροατήριο κατά την περιοδεία του στη Θεσσαλία. «Μην κοροϊδευόμαστε, μπορεί να θέλουμε πολλά αλλά ξέρουμε πάντα ότι οι πόροι είναι σχετικά πεπερασμένοι, και έχει μεγάλη σημασία, εντός των χρημάτων που μπορούμε να διαθέσουμε, να ακούμε εσάς να μας προτάσσετε αυτά τα οποία είναι τα πιο σημαντικά», είπε με κυνισμό.

Ούτε κουβέντα βέβαια για τις «προτεραιότητες» της κυβέρνησης, της ΕΕ, του αστικού κράτους, που αντιμετωπίζουν τη μεγάλη καταστροφή ως «ευκαιρία» για νέα κέρδη και συνολικά για να προχωρήσει ο συνολικότερος σχεδιασμός του κεφαλαίου.

Τι περιλαμβάνει αυτός; Τη διαχείριση των νερών με στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση, το ακόμα πιο ακριβό νερό - εμπόρευμα για τα νοικοκυριά και τους αγρότες. Την «αλλαγή» στις καλλιέργειες, στο όνομα της «εξοικονόμησης νερού», που πετάει εκτός παραδοσιακούς βιοπαλαιστές καλλιεργητές και ενισχύει τους μεγαλοπαραγωγούς.

Επίσης αλλαγές στη χρήση γης, για κάθε είδους επιχειρηματικά σχέδια μεγάλων ομίλων. Αλλά και νέα χαράτσια με τη μορφή της υποχρεωτικής ιδιωτικής ασφάλισης, όπως και απαλλαγή του κράτους από κάθε ευθύνη προστασίας του λαού.

Αυτές είναι οι διάφορες πλευρές που συνθέτουν το «masterplan» του κεφαλαίου, αυτό που έχει αναλάβει να «τρέξει» και ο ολλανδικός επιχειρηματικός όμιλος από κοινού με Περιφέρεια, δήμους και κυβέρνηση. Αυτά διαμορφώνουν το ζύγι του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος, πάνω στο οποίο μπαίνουν μόνιμα οι λαϊκές ανάγκες και βρίσκονται από χέρι χαμένες.

Τίποτα καλό δεν έχει να περιμένει από τα σχέδια αυτά ο λαός της περιοχής. Εχει άλλωστε παραπάνω από πλούσια πείρα για το ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό»: Μόνο με τον δικό του αγώνα, μέσα από τις Επιτροπές Πλημμυροπαθών, τα Σωματεία, τους Αγροτικούς Συλλόγους και τους άλλους φορείς, μέσα από την οργάνωση και την αλληλεγγύη, μπόρεσε να σώσει το βιος τους από τη λάσπη και να αποσπάσει ό,τι απέσπασε απέναντι στο εχθρικό κράτος.

Στον έναν χρόνο από τη μεγάλη καταστροφή, τώρα που η οργή δεν λέει να κοπάσει με τα ψίχουλα και τα ψέματα της κυβέρνησης, όπως έδειξε και η αγωνιστική «υποδοχή» της κυβερνητικής κουστωδίας σε κάθε βήμα της, είναι ώρα να δυναμώσει ο αγώνας του λαού!

Με ακόμα πιο μαζική, δυναμική διεκδίκηση των αιτημάτων που προβάλλουν φορείς και επιτροπές αγώνα, για πλήρη προστασία και αποκατάσταση της ζωής και του εισοδήματος του λαού, να πάρουν απάντηση η πολιτική της κυβέρνησης και τα διάφορα επιχειρηματικά σχέδια για νέα κέρδη πάνω στις πλάτες του.