Οταν ακούς μια είδηση για 72 νεκρούς, ο νους σου πάει αυθόρμητα σε κάποιο πολεμικό γεγονός, ή σε μια τεράστια φυσική καταστροφή. Γιατί, πώς να πιστέψεις ότι μια πυρκαγιά σε μια πολυκατοικία του δυτικού Λονδίνου, εν έτει 2017, μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο τόσων ανθρώπων!

Κι όμως, το πόρισμα των αρμόδιων αρχών για τη δολοφονική φωτιά που ξέσπασε στις 14 Ιούνη εκείνης της χρονιάς στον γνωστό πλέον πύργο Γκρένφελ, επιβεβαιώνει μια σειρά από εγκληματικές «παραλείψεις» και συνειδητές «παρατυπίες», με την εμπλοκή του κράτους, της κυβέρνησης, της Τοπικής Διοίκησης, πολυεθνικών, μεγαλοεργολάβων, κατασκευαστικών ομίλων, ακόμα και ιδιωτικών εταιρειών πιστοποίησης, που έχουν όλοι έναν κοινό παρονομαστή: Το κέρδος.

Κι αν κάτι συγκλονίζει περισσότερο απ' όλα, είναι η δήλωση ενός εκ των επικεφαλής της έρευνας, που είπε κυνικά: «Η απλή αλήθεια είναι ότι οι θάνατοι που συνέβησαν ήταν όλοι αποτρέψιμοι, και όσοι ζούσαν στον πύργο Γκρένφελ προδόθηκαν επί πολλά χρόνια και με διάφορους τρόπους από τους υπεύθυνους για τη διασφάλιση της ασφάλειας του κτιρίου και των ενοίκων του».

Η φωτιά στον «πύργο της Κολάσεως», όπως έμεινε να αποκαλείται, ήταν η πιο φονική σε κτίριο κατοικιών στη Βρετανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων είναι κόλαφος για τη βρετανική κυβέρνηση και το κράτος, που απέδωσαν από την πρώτη στιγμή τον θάνατο τόσων ανθρώπων στην «κακιά την ώρα».

Ο χρόνος για τους 72 νεκρούς, τους δεκάδες τραυματίες και όσους είδαν τον χάρο με τα μάτια τους εκείνη τη μοιραία μέρα μετρούσε αντίστροφα από όταν ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση του πύργου και τα διαμερίσματα παραδόθηκαν προς ενοικίαση. Η φωτιά ξεκίνησε από ένα διαμέρισμα του 4ου ορόφου και μέσα σε 14 λεπτά επεκτάθηκε μέχρι τον τελευταίο από τους 24 ορόφους του πύργου, καίγοντας τα πάντα στο πέρασμά της.

Υπολογίζοντας τον χρόνο εξάπλωσης της φωτιάς, αναρωτιέται κανείς αν ο πύργος ήταν καλυμμένος με ...βενζίνη, πράγμα που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Οπως αποδείχτηκε στην έρευνα, τα δομικά υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί λίγους μήνες πριν για την εξωτερική μόνωση και τη διακόσμηση της πολυκατοικίας, ήταν όλα παλιάς τεχνολογίας και ιδιαίτερα εύφλεκτα, με αποτέλεσμα να λαμπαδιάσουν μόλις άναψε η πρώτη σπίθα.

Στο πόρισμα αναφέρεται ότι τα υλικά αυτά πουλήθηκαν από τους κατασκευαστές τους - ανάμεσά τους και μια γαλλική θυγατρική της αμερικανικής «Arconic» - και αγοράστηκαν από τον εργολάβο έχοντας πλήρη επίγνωση ότι είναι ακατάλληλα και επικίνδυνα. Είχαν όμως ένα αξεπέραστο «πλεονέκτημα» και για τις δύο πλευρές: Ηταν πολύ φθηνά! Υπολογίζεται ότι η «εξοικονόμηση» για τον εργολάβο άγγιξε το μισό εκατ. ευρώ! Τόσο κοστολογήθηκαν οι ζωές 72 ανθρώπων...

Ετσι, οι μεν προμηθευτές ξεφορτώθηκαν υλικό που αργά ή γρήγορα θα κρινόταν ακατάλληλο (όπως και έγινε μετά την πυρκαγιά), ο δε «ανάδοχος» του πύργου, η εταιρεία «Tenant Management Organisation» (ΤΜΟ), που διαχειριζόταν το στεγαστικό απόθεμα της τοπικής αρχής, έκανε την ανακαίνιση σε τιμή ευκαιρίας, μειώνοντας το κόστος και αυξάνοντας το κέρδος από την ενοικίαση των διαμερισμάτων.

Ολοι τους ήξεραν ότι οι οικογένειες, που στην πλειοψηφία τους ήταν από τα λαϊκά στρώματα, με πολλούς ένοικους μετανάστες, ζούσαν μέσα σε ωρολογιακές βόμβες και ότι ήταν θέμα χρόνου να γίνει το κακό. Οπως καταγράφεται μάλιστα στο πόρισμα, η σχέση της TMO με πολλούς από τους κατοίκους ήταν «τοξική», επειδή η εταιρεία «είχε επικεντρωθεί υπερβολικά στη μείωση του κόστους».

Μέχρι η φωτιά να διαταράξει τη μακαριότητα του κέρδους, οι πραγματικοί ένοχοι παρίσταναν τους ανυποψίαστους για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Το ίδιο έκαναν και το κράτος, η Τοπική Διοίκηση και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, που έβαλαν την υπογραφή τους στα πιστοποιητικά ασφάλειας του πύργου, όταν αυτός παραδόθηκε για χρήση.

Στη φονικότητα της φωτιάς επέδρασαν άλλοι δύο παράγοντες, που επίσης σχετίζονται με το μικρότερο κόστος και το μεγαλύτερο κέρδος. Ο πρώτος είναι η ελλιπής πυρασφάλεια. Η Τοπική Διοίκηση καταγγέλλεται επειδή το συγκεκριμένο συγκρότημα κατοικιών παραδόθηκε χωρίς καμιά προδιαγραφή πυρασφάλειας για κτίρια μεγάλου ύψους. Προηγήθηκε βέβαια η πιστοποίηση από μια ιδιωτική εταιρεία, την «Exova», που επίσης εγκαλείται στο πόρισμα.

Ο δεύτερος παράγοντας είναι η καθυστερημένη αντίδραση του κρατικού - τοπικού μηχανισμού μετά τη φωτιά. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως αν δεν έσπευδαν εθελοντικά οι κάτοικοι και οι περίοικοι, τα θύματα θα ήταν ακόμα περισσότερα. Στην Πυροσβεστική καταλογίζεται «έλλειψη στρατηγικής», δηλαδή απουσία οργανωμένου σχεδίου στην αντιμετώπιση μιας τόσο μεγάλης αστικής πυρκαγιάς. Πού να συνέβαινε και κανένα Μεγάλης Εκτασης Βιομηχανικό Ατύχημα!

Η έρευνα των εμπειρογνωμόνων επικεντρώθηκε σε 58 άτομα και 19 εταιρείες και οργανισμούς. Αν και μέχρι σήμερα δεν έχουν ασκηθεί διώξεις, είναι βέβαιο ότι θα βρουν τα εξιλαστήρια θύματα, για να «ξεπλύνουν» το απάνθρωπο, δολοφονικό τους σύστημα, να εκτονώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και να θωρακίσουν τον πραγματικό ένοχο, την πολιτική του κέρδους.

Αλλωστε, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, στη Βρετανία υπάρχουν άλλα 4.613 ψηλά κτίρια με τις ίδιες επικίνδυνες προδιαγραφές στην εξωτερική τους επιφάνεια. Ομως, παρά το έγκλημα στον πύργο Γκρένφελ, μόνο στα μισά απ' αυτά έχουν ξεκινήσει έστω και κάποιες εργασίες αποκατάστασης ή αντικατάστασης. Στα υπόλοιπα, οι κάτοικοι περιμένουν απλά το μοιραίο και μια άλλη έρευνα μετά από χρόνια, που θα δείχνει τον συνήθη ύποπτο: Το κέρδος, που δεν λογαριάζει την ασφάλεια ούτε την ανθρώπινη ζωή.