Σε απόγνωση βρίσκονται τα λαϊκά νοικοκυριά με τις νέες ανατιμήσεις σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, που συνοδεύονται με δυσβάστακτες αυξήσεις στο ρεύμα, στις μετακινήσεις, στη στέγαση, στην πρόσβαση σε Υγεία και Παιδεία, τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε Ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.

Οπως σημειώνεται σε αυτή: «Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο πληθωρισμός έφτασε το 2,9% τον μήνα Σεπτέμβριο και συγκεκριμένα σε ετήσια βάση εκρηκτική αύξηση μεταξύ άλλων σημείωσαν η στέγαση (5,9%), η υγεία (3,7%), η εκπαίδευση (3,5%) και τα τρόφιμα (3,2%), η οποία προστίθεται στις υψηλότατες τιμές που έχουν διαμορφωθεί από την κούρσα του πληθωρισμού των προηγούμενων ετών. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι το 2022 το 50% του πληθυσμού δαπανούσε το 40% του εισοδήματος για στέγη, ενώ σήμερα το 75% του πληθυσμού δαπανά σχεδόν το 50% του εισοδήματος.

Μπροστά στο ζωτικό πρόβλημα της ακρίβειας που σαρώνει το λαϊκό εισόδημα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απαντά με "αυξήσεις - κοροϊδία", μοιράζοντας ψίχουλα, ενώ οι εργαζόμενοι βλέπουν τον μέσο μισθό μειωμένο κατά 14,81% σε σχέση με το 2011 και η μέση μηνιαία δαπάνη για την αγορά βασικών προϊόντων λόγω πληθωρισμού τραβάει την ανηφόρα φτάνοντας 1.685 ευρώ τον μήνα το 2023, αύξηση 5,3% σε σχέση με το 2022.

Η ακρίβεια, ο πληθωρισμός είναι αποτελέσματα πολιτικών επιλογών, που θυσιάζουν εργατικά - λαϊκά δικαιώματα στον βωμό των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης για την αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Αλλωστε, ίδια τάση διαρκών ανατιμήσεων ισχύει και στις άλλες χώρες της ΕΕ. Δίνονται πακτωλοί χρημάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους, αρπάζοντάς τα από το λαϊκό εισόδημα μέσω φόρων, που στην Ελλάδα έχουν εκτιναχθεί κατά 24,6 δισ. ευρώ τη διετία 2022-2023. Είναι αποτέλεσμα και της περαιτέρω εμπλοκής της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, στο πλαίσιο της διαδικασίας μετατροπής της ευρωπαϊκής οικονομίας σε πολεμική, με στόχο να δοθεί διέξοδος σε συσσωρευμένα κεφάλαια, σε βάρος των λαϊκών αναγκών».

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

-- Στις διεκδικήσεις των εργατικών σωματείων και μαζικών φορέων για άμεσα μέτρα ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος, όπως ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και των ωριμάνσεων, μείωση και πλαφόν στις τιμές Ενέργειας, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και των άδικων ειδικών φόρων στα καύσιμα και στην Ενέργεια;

-- Στο ότι, όπως πριν η στρατηγική της ΕΕ για την "πράσινη" και ψηφιακή μετάβαση και οι πακτωλοί του Ταμείου Ανάκαμψης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους φορτώθηκαν στις πλάτες του λαού μέσω ανατιμήσεων στο ρεύμα, τη στέγη και άλλα πανάκριβα αγαθά λαϊκής κατανάλωσης, έτσι και σήμερα η αντιλαϊκή στρατηγική για την "ανταγωνιστικότητα της ΕΕ", η "έκθεση Ντράγκι" και το πέρασμα στην "πολεμική οικονομία" προβλέπουν να πληρώσει ο λαός με ένταση της φοροληστείας, μέσω των ίδιων πόρων - φόρων, τις κρατικές επενδύσεις και τον δανεισμό;

-- Στο ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική που υλοποίησαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως η απελευθέρωση και το Χρηματιστήριο Ενέργειας, η μονοκαλλιέργεια ΑΠΕ, η ενίσχυση των οικονομικών ομίλων από το Ταμείο Ανάκαμψης, μεταξύ άλλων, αποτελούν αιτίες της αύξησης του πληθωρισμού, των τιμών στην Ενέργεια, σε βασικά αγαθά πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, και όχι το "γιατρικό" της;».