Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας υπήρξε από τους ιδρυτικούς συνδικαλιστικούς φορείς αυτής της μεγάλης, μαχητικής συσπείρωσης του ΠΑΜΕ. Μια επιλογή που επιβεβαίωσε και στην τελευταία του έκτακτη Γενική Συνέλευση. Εναν προσανατολισμό με τον οποίο πορεύτηκε και στις μεγάλες μάχες, στις προκλήσεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος.

Αυτή η πρωτοβουλία, η κατεύθυνση έδωσε τη δυνατότητα η οργή και η αγανάκτηση απέναντι στις συνέπειες της πολιτικής των κυβερνήσεων, των επιχειρηματικών ομίλων να γίνονται πάλη κι αγώνας κόντρα στην ενσωμάτωση, στον συμβιβασμό, να σπάνε η μοιρολατρία, η απογοήτευση. Αυτήν την εμπειρία την είχαμε και στην περιοχή μας. Συνέβαλε π.χ. να ξεπηδήσουν μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις με αφορμή εγκλήματα αυτής της πολιτικής, όπως το έγκλημα των Τεμπών. Τα ανθρώπινα ποτάμια που πλημμύρισαν την πόλη και τη χώρα έφεραν στην επιφάνεια την τεράστια δύναμη του λαϊκού κινήματος.

Εχοντας αυτήν την «ταξική» αφετηρία, ως φορέας καταφέραμε να σταθούμε δίπλα στον λαό της περιοχής μας οργανώνοντας την πάλη για την επιβίωσή του σε πρωτόγνωρες συνθήκες, όπως αυτές που προκάλεσαν στην περιοχή μας οι καταστροφικές πλημμύρες του «Daniel». Ο κόσμος της Θεσσαλίας βίωσε ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που εκφράστηκε με μπροστάρηδες τα ταξικά συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Και η δική μας εμπειρία, κομμάτι μιας σημαντικής πείρας από τη μαχητική δράση του ταξικού εργατικού κινήματος, κάνει ακόμη πιο επιβεβλημένη την ανάγκη να συζητήσουμε σήμερα πώς θα δυναμώσει αποφασιστικά ένα τέτοιο κίνημα, με ταξικό προσανατολισμό. Να συζητήσουμε πώς θα μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα μας, θα ανέβει η μαχητικότητά τους, πώς θα οργανωθεί πλατιά η διεκδίκηση για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Είναι συζήτηση που αφορά κάθε τίμιο συνδικαλιστή και πρωτοπόρο εργαζόμενο που έχει αυτές τις αγωνίες. Γιατί το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ είναι εχέγγυο για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις μεγάλες απαιτήσεις που ήδη προβάλλουν.