Ο χώρος ήταν κατάμεστος με κόσμο, τόσο μέσα όσο και έξω, στις σκάλες και στο φουαγιέ, όπου υπήρχε η δυνατότητα παρακολούθησης των εργασιών, μέσα από μεγάλη οθόνη που είχε τοποθετηθεί.

Το ΚΚΕ, με τη συγκεκριμένη εκδήλωση και μια σειρά άλλες πρωτοβουλίες, συνεχίζει να φωτίζει ότι υπάρχει διέξοδος από τον σημερινό βάλτο της εκμετάλλευσης ενός συστήματος το οποίο γεννά κρίσεις και πολέμους. Οτι ο σοσιαλισμός είναι η απάντηση για τα προβλήματα των εργαζομένων τον 21ο αιώνα.

Εισηγήσεις έκαναν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Σοσιαλιστικό Κράτος και Κεντρικός Σχεδιασμός» (εκτενή αποσπάσματα δημοσιεύθηκαν στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου») και η Αλ. Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Για τον ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος στη σοσιαλιστική οικοδόμηση».

Θεματικές παρεμβάσεις έκαναν:

Ο Β. Οψιμος, μέλος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Η διαπάλη στο ΚΚΣΕ σχετικά με τη Θέση για το Παλλαϊκό Κράτος».

Η Μ. Λαβράνου, υπεύθυνη του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Η σημασία των αλλαγών σχετικά με τη λειτουργία των σοβιέτ στο Σοβιετικό Σύνταγμα του 1936».

Ο Α. Χρύσης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με θέμα «Σοσιαλισμός και Δημοκρατία. Το ζήτημα των πολιτικών μορφών».

Ο Δ. Κιβωτίδης, λέκτορας στο Συνταγματικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, με θέμα «Προς έναν σοσιαλιστικό συνταγματισμό: Νέες τεχνολογίες, σοσιαλιστική δημοκρατία και η κριτική περί γραφειοκρατίας».

Αποσπάσματα από τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις θα παρουσιαστούν σε επόμενες εκδόσεις του «Ριζοσπάστη».

Ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ανέφερε:

«Το Κόμμα μας, με οδηγό τις Αποφάσεις του 18ουΣυνεδρίου του το 2009, στις οποίες διατυπώνονται οι βασικές εκτιμήσεις μας για την ανατροπή του σοσιαλισμού, καθώς και το νέο Πρόγραμμα που επεξεργαστήκαμε στο 19ο Συνέδριο το 2013, συνεχίζει βασανιστικά τη μελέτη και την ερευνητική προσπάθεια για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση τον 20ό αιώνα.

Ετσι τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί σ' αυτήν την προσπάθεια η έκδοση "Σοσιαλισμός, η απάντηση στον 21ο αιώνα", επεξεργασίες μας για το σύγχρονο αστικό και σοσιαλιστικό κράτος, ενώ και με αφορμή μια σειρά επετείους, όπως τα 30 χρόνια από τις ανατροπές των σοσιαλιστικών κρατών, τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΕΣΣΔ, είτε μέσα από αφιερώματα στον "Ριζοσπάστη", είτε στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση, με τις διακηρύξεις της ΚΕ ανακεφαλαιώνουμε τις εκτιμήσεις μας και δίνουμε μεταγενέστερα στοιχεία που προκύπτουν από τη διερεύνηση της ιστορικής πείρας.

Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι και η νέα έκδοση του εκδοτικού οίκου της "Σύγχρονης Εποχής", η επιστολή του Μολότοφ προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ το 1965, ένα ντοκουμέντο που πραγματεύεται θεωρητικά και πολιτικά ζητήματα διαχρονικής σημασίας, που αποτέλεσαν τον πυρήνα της διαπάλης στο κομμουνιστικό κίνημα μέχρι την κορύφωση με τις αντεπαναστατικές ανατροπές την περίοδο 1989-1991. Και που μέσα από αυτό επιβεβαιώνονται και ενισχύονται βασικές εκτιμήσεις του 18ου Συνεδρίου του Κόμματός μας.

Επίσης θα ακολουθήσουν το αμέσως επόμενο διάστημα η επανέκδοση των Ντοκουμέντων των Συμμαχικών Διασκέψεων που καθόρισαν τις συνθήκες στην Ευρώπη και τον κόσμο, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στις οποίες προστίθεται και η Διάσκεψη της Μόσχας που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε αυτές της Γιάλτας και του Πότσνταμ. Καθώς και η έκδοση για τα Συντάγματα της Σοβιετικής Ενωσης.

Ολα αυτά αποτελούν μια συμβολή στη δέσμευση που αναλάβαμε στο 21ο Συνέδριο του Κόμματος "να συνεχιστεί η ερευνητική προσπάθεια για τη μελέτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τον 20ό αιώνα, ιδιαίτερα σχετικά με το εποικοδόμημα, την οργάνωση και λειτουργία του κράτους της εργατικής εξουσίας, τη συσχέτιση με τις εξελίξεις στην οικονομία».

Καθώς, όπως έχουμε πολύ συχνά επισημάνει, κάθε ΚΚ πρέπει να προετοιμάζεται από σήμερα, ώστε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για μια νέα νικηφόρα προσπάθεια επαναστατικής ανατροπής και σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 21ο αιώνα. Μια νέα πιο ώριμη πορεία περάσματος από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, που δεν θα επαναλάβει τα λάθη και τις αδυναμίες της πρώτης ηρωικής προσπάθειας στον 20όαιώνα.

Σ' αυτά τα πλαίσια, και με αφορμή τα 100 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου επαναστάτη και πρωταγωνιστή της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, του Λένιν, διοργανώνουμε τη σημερινή ημερίδα στη Θεσσαλονίκη, ενώ προηγήθηκε αντίστοιχη της ΚΝΕ για την Τεχνητή Νοημοσύνη, της οποίας τα υλικά ήδη κυκλοφορούν και θα ακολουθήσει και μια ακόμα στην Αθήνα που θα αφορά την επαναστατική στρατηγική.

Οι αναλυτικές εισηγήσεις της ημερίδας θα εκδοθούν το προσεχές διάστημα, καθώς οι σημερινές παρουσιάσεις θα είναι πιο σύντομες.

Ιδιαίτερα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους καλλιτέχνες που ανταποκρίθηκαν με μεγάλη χαρά στην πρόσκλησή μας να πλαισιώσουν τη σημερινή εκδήλωση, και μάλιστα αφιλοκερδώς, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο και οι ίδιοι τον μεγαλύτερο επαναστάτη όλων των εποχών.

Την Kerstin Feltz, Καθηγήτρια Παραστατικών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Γκρατς της Αυστρίας, τον Ούβε Μάτσκε, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και την Δανάη Παπαματθαίου - Μάτσκε, βοηθό Καθηγητή στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Θεάτρου του Αμβούργου».

Το Β' μέρος της ημερίδας περιελάμβανε μουσικό πρόγραμμα με το έργο του Ντμίτρι Σοστακόβιτς Τρίο αρ. 2 για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο σε μι ελάσσονα, έργο 67 (1944). Η Kerstin Feltz, ο Ούβε Μάτσκε και η Δανάη Παπαματθαίου - Μάτσκε καθήλωσαν κυριολεκτικά το κοινό, που στο τέλος σηκώθηκε όρθιο και τους ευχαρίστησε με ένα παρατεταμένο και ενθουσιώδες χειροκρότημα.

Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε το 1906 στην Αγία Πετρούπολη και πέθανε το 1975 στη Μόσχα.

Ο Σοστακόβιτς ως δημιουργός έβλεπε πάντα την τέχνη στενά συνδεδεμένη με τη ζωή, με την πραγματικότητα της εποχής του. Κατάφερε να γίνει ο συνθέτης που άνοιξε νέους δρόμους και έβαλε τη δική του σφραγίδα στη μουσική δημιουργία της εποχής του. Μέσα στο πλαίσιο του σοσιαλιστικού συστήματος έθεσε στον εαυτό του τους πιο σύνθετους στόχους, τα πιο κρίσιμα ερωτήματα. Απάντησε στις απαιτήσεις του καιρού του, αλλάζοντας στην ουσία τον ρόλο και την αποστολή της ίδιας της τέχνης.

Το τρίο αριθμός 2 για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο σε μι ελάσσονα, έργο 67, ξεκίνησε να γράφεται στα τέλη του 1943 και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του επόμενου έτους. Είναι ένα έργο με άκρως σοβαρό περιεχόμενο, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά παρ' όλα αυτά αποτυπώνει την ελπίδα για ζωή.