Σε αυτή συμμετέχουν πρόεδροι και μέλη ΔΣ Σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών που πρωταγωνίστησαν στους αγώνες των τελευταίων χρόνων. Ενδεικτικά: Από τους οικοδόμους, τους σιδηροδρομικούς, τους λιμενεργάτες, την Ενέργεια, την Παιδεία, την Υγεία, την Τοπική Διοίκηση, τους δασκάλους, το Εμπόριο, τα Τρόφιμα, τον Τύπο - Χαρτί, την Εύβοια, τη Λιβαδειά, την Πάτρα, τον Πειραιά, τη ΛΑΡΚΟ, τους νοσοκομειακούς γιατρούς κ.λπ.

Μιλώντας για την πλούσια πείρα που μεταφέρθηκε στις εργασίες, ο Γ. Πέρρος επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι «αυτό που ζήσαμε δυο μέρες ήταν η ζωντανή, μαχητική έκφραση της ανόδου των ταξικών αγώνων.

Σε όσους ψάχνουν σωτήρες και μεσσίες, σε όσους λοιδορούν τους ταξικούς αγώνες, τους το λέμε καθαρά: Η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση είναι εδώ.

Θα αναμετρηθούμε "στα γεμάτα" και θα κερδίσουμε ενάντια στην αντεργατική πολιτική, που είναι εδώ και αποτελεί έκφραση της στρατηγικής των επιχειρηματικών ομίλων». Τη στρατηγική αυτή στηρίζουν ΕΕ, ΝΑΤΟ, κυβερνήσεις, τα κόμματα που διαμόρφωσαν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο. Αλλά και «οι άνθρωποί τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, που εκφράζονται με τη θλιβερή, απαξιωμένη ηγεσία σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ».

Αναφερόμενος στην προσπάθεια που γίνεται για τη χειραγώγηση της λαϊκής οργής, ο Γ. Πέρρος τόνισε πως «θα δώσουμε σφοδρές μάχες το επόμενο διάστημα ενάντια» σε αυτήν την προσπάθεια «που θα κάνουν οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, ειδικά η ΠΑΣΚΕ (...) Κανείς δεν ξεχνά ότι αυτό το κόμμα ψήφισε και τα τρία μνημόνια, πότε με τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ., πότε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί κανείς δεν ξεχνά τους εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους που έχει ψηφίσει, την καταστολή ενάντια στους εργατικούς αγώνες. Κανείς δεν ξεχνά τη βρώμικη αποστολή της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα (...) Και όλα αυτά τα έκαναν με τη στήριξη της ΔΑΚΕ και των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Εφτασαν πριν λίγους μήνες να ανταγωνίζονται ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στην απεργοσπασία, για να υπονομεύσουν τους εργατικούς αγώνες. Και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Αυτοί που δεν λένε κουβέντα σήμερα για τον πόλεμο, αύριο άμα ζορίσουν τα πράγματα θα καλούν να σκύψουμε το κεφάλι και να θυσιαστούμε στο όνομα της "ενότητας" και των "εθνικών στόχων" του κεφαλαίου.

Ερχεται ένα νομοσχέδιο που καταργεί οριστικά τη δυνατότητα η ΓΣΕΕ να υπογράφει Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και αυτοί διαμαρτύρονται στην υπουργό Εργασίας γιατί δεν προχωρά το επαγγελματικό ασφαλιστικό ταμείο. Τι να περιμένει όμως κανείς από τους εργατοπατέρες, που έχουν κάνει ιερή αξία την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων».

«Ηρθε η ώρα να δοκιμάσουμε τη δική μας δύναμη, χωρίς να αναζητούμε σωτήρες, λύσεις από τα πάνω», συνέχισε ο Γ. Πέρρος και εξήγησε ότι αυτή η δύναμη υπάρχει, είναι μπροστά μας, με γραμμή προσανατολισμού κόντρα στη στρατηγική και στην πολιτική τους.

Αυτή η δύναμη εκφράζεται από «το αγωνιστικό πλαίσιο που έχουμε επεξεργαστεί. Για τις αυξήσεις στους μισθούς, για τις ΣΣΕ. Για τον ημερήσιο εργασιακό χρόνο και άλλα εργατικά δικαιώματα. Ενάντια στην εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, και μια σειρά ακόμα διεκδικήσεις.

Εμείς τα διεκδικούμε με πράξεις και όχι με λόγια. Οπως έκαναν τα σωματεία στο λιμάνι, στα τρένα κ.α. Και είναι σημαντικό ότι υπάρχει μια πρωτοπορία που με ευθύνη εκφράζει τα αισθήματα του λαού, όπως ακούσαμε και σήμερα εδώ για την δασκάλα στον Ταύρο η οποία διώκεται για την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, για τους φαντάρους μας που πήραν το "παράσημο" των 15 ημερών τιμωρίας κ.λπ.

Αυτό εκφράζουν ο προσανατολισμός και η απόφασή μας να ενώσουμε δυνάμεις στην κοινή δράση, στη διαμόρφωση κοινωνικής συμμαχίας στα μεγάλα μέτωπα και στο πλαίσιο όπου συμφωνούμε».

Εκφράζεται ακόμα στη μεγαλύτερη συσπείρωση Συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, συνδικαλιστών στο ΠΑΜΕ, στον ταξικό αγώνα, χτυπώντας τον θανάσιμο εναγκαλισμό κράτους και εργοδοσίας στις εργατικές οργανώσεις.

Εκφράζεται στην αλλαγή συσχετισμού σε περισσότερους χώρους με δράση - πάλη. Οι συσχετισμοί, είπε, «δεν αλλάζουν με λόγια αλλά με πράξεις, όπως οι συναδέλφισσες εργάτριες μας περιέγραψαν ζωντανά, ουσιαστικά, καθαρά και με σαφήνεια, όπως ξέρουν να κάνουν οι αγωνιστές της τάξης μας από τον "Μιμίκο" στην Εύβοια, από την "Αρίβια" στη Δράμα, όπως οι συνάδελφοι στο ΧHΤΟ, όπως οι συνάδελφοι μεταλλωρύχοι, λιμενεργάτες, όπως όλοι οι συναγωνιστές και σύντροφοι που πήραν τον λόγο σε μια εκπληκτική, ζωντανή μεταφορά πείρας που ζήσαμε δυο μέρες τώρα».

Απευθύνοντας κάλεσμα ανόδου της οργάνωσης των εργαζομένων, είπε:

«Ελάτε να πιαστούμε σφιχτά στην αλυσίδα του αγώνα για να περάσουν περισσότερα συνδικάτα στα χέρια των εργατών, στα μεγάλα Εργατικά Κέντρα και στις Ομοσπονδίες που έχουν μπροστά αρχαιρεσίες σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε μεγάλα και μικρότερα σωματεία.

Να δυναμώσει αποφασιστικά ο βαθμός οργάνωσης, η δημιουργία νέων σωματείων. Η οργάνωση των πιο καταπιεσμένων, των γυναικών, των μεταναστών, των νέων παιδιών στη σεζόν του Τουρισμού και σε άλλους κλάδους, που υφίστανται την πιο άγρια εκμετάλλευση. Εδώ θα κρίνουμε, εδώ θα μετρηθούμε, όχι στις μεγάλες κουβέντες. Ετσι πρέπει να μετράμε, στο μεγάλο χρέος που έχουμε να οργανώσουμε την τάξη μας, που βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλό οργάνωσης, παρότι παλεύουμε με θεούς και δαίμονες. Η πείρα που ήρθε φανέρωσε, για παράδειγμα στη Σαντορίνη, ότι η δουλειά μας πάει καλά».

Καταλήγοντας, ο Γ. Πέρρος στάθηκε στην ανάγκη να γίνει αποφασιστικό βήμα στη λειτουργία των σωματείων. Αυτό, είπε, θα γίνεται «όταν οργανώνουμε την πάλη, όταν είμαστε στον δρόμο του αγώνα, όταν επεξεργαζόμαστε τα πλαίσια πάλης, όταν οργανώνουμε μαζικές - συλλογικές διαδικασίες κ.ά. Αυτό είναι το ταξικό σχολειό, εδώ πρέπει να σπουδάζουμε όλοι.

Εμπρός για πιο μεγάλη μαζικοποίηση και μαχητικοποίηση, για ένα κίνημα χειραφετημένο, ανασυνταγμένο, πρωταγωνιστή. Να μη δεχτούμε να πληρώσουμε την κρίση τους, να μη γίνουμε κρέας στα κανόνια τους, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες με βάση την εποχή μας.

Αυτή είναι η ζωντανή έκφραση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής. Η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση είναι εδώ!

Απευθύνουμε λοιπόν κάλεσμα σε όλα τα συνδικάτα, σε όσους συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες προβληματίζονται: 25 χρόνια από τη δημιουργία του ΠΑΜΕ, κάτι νέο έχει γεννηθεί και μεγαλώνει. Αυτό να πάει παντού, σε όλους τους χώρους δουλειάς, σε όλους τους εργαζόμενους. Τα ψέματα τελείωσαν, στις 20 Νοέμβρη να προκαλέσουμε πραγματικό σεισμό με το σύνθημα "Λεφτά για μισθούς - Υγεία - Παιδεία, έξω από του πολέμου τα σφαγεία!"».