Ενα διήμερο γεμάτο από πλούσια και μαχητική πείρα από τη δράση εκατοντάδων Σωματείων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων.

Μια μεγάλη ταξική συνάντηση που αφήνει παρακαταθήκη για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, για να δυναμώσουν ο ταξικός πόλος, το ΠΑΜΕ, η πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

Πιο συγκεκριμένα, στη Σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι από 22 Εργατικά Κέντρα, 17 Ομοσπονδίες και πάνω από 550 πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα από όλους τους κλάδους.

Χαρακτηριστικές ήταν οι εικόνες που μεταφέρονταν στη Σύσκεψη ότι ακόμα και την τελευταία στιγμή, την ώρα που οι εργασίες ξεκινούσαν, υπήρχαν σωματεία που ξεπερνούσαν δισταγμούς, πραγματοποιούσαν Γενικές Συνελεύσεις και ΔΣ για να δώσουν το «παρών» στο Γαλάτσι, ξεκινώντας από κάθε γωνιά της χώρας.

Το πιο ζωντανό, το πιο μαχητικό, το πιο δραστήριο τμήμα του εργατικού κινήματος, πρωτοπόροι συνδικαλιστές από νέα σωματεία, αλλά και από παλιά συνδικάτα που μετά από χρόνια ανασυγκροτούνται και ζωντανεύουν, παίρνουν κουράγιο και ξαναστέκονται στα πόδια τους βρέθηκαν στο Γαλάτσι.

Οι πρωταγωνιστές των μεγάλων αγώνων των τελευταίων χρόνων ήταν εκεί.

Οι εργάτες που έδειξαν ότι υπάρχει ελπίδα, ότι μονόδρομος είναι η ταξική πάλη, η αναμέτρηση με την εργοδοσία και το κράτος της, η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών, ήταν εκεί.

Βρέθηκαν δίπλα δίπλα με τους παλαίμαχους συνδικαλιστές που πριν από 25 χρόνια πήραν την ιστορική απόφαση να συγκροτήσουν το ΠΑΜΕ, βάζοντας τα θεμέλια για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Με αυτούς που συμμετείχαν στις πρώτες Γραμματείες του Μετώπου, που κράτησαν «φωλιές νερού», πηγαίνοντας «κόντρα στο ρεύμα», βάζοντας ανάχωμα στον κοινωνικό εταιρισμό, στη μοιρολατρία και την παραίτηση που επιχειρούσαν να επιβάλουν οι εργατοπατέρες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

Ολοι πήραν κουράγιο βλέποντας τη συμμετοχή εκατοντάδων συνδικαλιστών από τη «νέα βάρδια» της εργατικής τάξης, που μπήκαν στη δουλειά και τον αγώνα, που ανέλαβαν καθήκοντα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των συναδέλφων τους την τελευταία 10ετία, μέσα στα χρόνια της κρίσης, της σφοδρής επίθεσης, της πανδημίας κ.ο.κ. Την περίοδο που τα σωματεία έδωσαν μεγαλειώδεις μάχες, και παρά τις δυσκολίες είχαν σημαντικές κατακτήσεις, διέψευσαν κυβερνήσεις και ομίλους που πίστευαν ότι θα «ξεμπέρδευαν» με την οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση.

Μετέφεραν πείρα από τη δράση στους χώρους δουλειάς, με όλους τους συμμετέχοντες για δύο μέρες να ακούνε με προσοχή κάθε λέξη, να ενθαρρύνουν τους συναδέλφους τους, να παίρνουν κουράγιο.

Κοινή διαπίστωση ήταν ότι είναι πια πολύ περισσότεροι οι συνδικαλιστές που έχουν να πουν πολλά για τη δράση των σωματείων, να μεταφέρουν πρακτική πείρα και μεστά συμπεράσματα.

Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις, όπου το ΠΑΜΕ έχει βάλει τη σφραγίδα του, έχει συμβάλει στην αντοχή τους, στο μεγαλύτερο στρίμωγμα κυβερνήσεων και εργοδοσίας. Και αυτοί οι αγώνες τροφοδοτούν με νέα πείρα κάθε σωματείο.

Φάνηκε στη μεταφορά πείρας για το πώς στήθηκαν νέα σωματεία σχεδόν σε όλους τους κλάδους, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και τα τσιράκια της.

Φάνηκε στο ξεπέρασμα εμποδίων που πριν από λίγα χρόνια φάνταζαν ανυπέρβλητα, με συνδικαλιστικά στελέχη να μεταφέρουν και το πώς οι ίδιοι ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Πώς κατάφεραν να μαζικοποιήσουν συνδικάτα, να παραμερίσουν τις φιλοεργοδοτικές - φιλοκυβερνητικές δυνάμεις.

Ακόμη, στο πώς αναπτύχθηκε η συλλογική διεκδίκηση και δράση σε πρωτόγνωρες συνθήκες, ειδικά για πιο νέους συνδικαλιστές, π.χ. σε συνθήκες τηλεργασίας.

Στο πώς άλλαξαν συσχετισμοί σε πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά και σε Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, με νέα συνδικάτα να συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ ή να ανταποκρίνονται σταθερά στα καλέσματά του, να συμπορεύονται και να συντονίζουν τον βηματισμό τους.

Πώς, δηλαδή, μέσα στη φωτιά της μάχης, σε μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις, σε μια σειρά από αγωνιστικούς σταθμούς τα τελευταία χρόνια, και παρά τις αδυναμίες και τις δυσκολίες, γίνεται πράξη η ανασύνταξη του κινήματος.

Εχοντας όμως και νέα όπλα, μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών:

Για την πάλη ενάντια στην πολεμική εμπλοκή που κλιμακώνεται, μπροστά στη νέα ενδεχόμενη κρίση και την όξυνση των ανταγωνισμών. «Για να μη γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους», όπως είπαν αρκετοί ομιλητές, για να γίνουν τα σωματεία ακόμα πιο ικανά στην αντιπαράθεση με τη γραμμή της εμπλοκής, παίρνοντας παράδειγμα από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις, π.χ. στον Πειραιά όπου απέτρεψαν το φόρτωμα πλοίων με πολεμοφόδια για το μακέλεμα του λαού της Παλαιστίνης.

Ενώ ενός λεπτού σιγή για τους συνδικαλιστές που «έφυγαν» από τη ζωή από την προηγούμενη Πανελλαδική Σύσκεψη μέχρι σήμερα, καθώς και για όλους τους αδικοχαμένους εργαζόμενους σε εργατικά «ατυχήματα» κρατήθηκε στην έναρξη των διαδικασιών.

Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το μεσημέρι της Κυριακής, με την ανάδειξη της νέας Γραμματείας του ΠΑΜΕ (βλ. επόμενες σελίδες).

• Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την εισήγηση και το κλείσιμο στη Σύσκεψη, ρεπορτάζ από την παρουσία των διεθνών αντιπροσωπειών και άλλα στιγμιότυπα που ξεχώρισαν. Τις επόμενες μέρες θα δώσει συνέχεια στο ρεπορτάζ με ομιλίες των αντιπροσώπων των σωματείων.