Αν συμφωνήσουμε με την άποψη ότι η Γαλλία είναι και φέτος το ένα από τα δυο μεγάλα φαβορί (το άλλο η Αργεντινή) για την κατάκτηση του τροπαίου, τότε η διαδικασία των προκριματικών μάλλον θα μοιάζει με καλή προθέρμανση για τους «Τρικολόρ». Η παγκόσμια και Ευρωπαία πρωταθλήτρια διαθέτει και φέτος μια καλοκουρδισμένη μηχανή με πλειάδα παικτών που θεωρούνται η καλύτερη φουρνιά Γάλλων ποδοσφαιριστών στην ιστορία. Μάλιστα, φέτος ουσιαστικά διαθέτει καλύτερη επιθετική γραμμή απ' ό,τι το 1998, αφού Τρεζεγκέ και Ανρί έδειξαν να διανύουν την καλύτερη στιγμή της καριέρας τους. Ο κουμανταδόρος Ζιντάν φαίνεται να είναι σε πολύ καλή φόρμα και αυτό κάνει τους Γάλλους ακόμα πιο ευτυχισμένος αφού ο «Ζιζού» έχει δείξει πολλές φορές ότι μπορεί να πάρει στις πλάτες του την ομάδα. Αν μάλιστα ο Μπαρτέζ στο τέρμα δείξει και τη δέουσα σοβαρότητα ιδιαίτερα στον Α΄ γύρο, τότε τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα για την ομάδα του Λεμέρ.

Από κει και πέρα ενδιαφέρον παρουσιάζει η κόντρα της Δανίας με την Ουρουγουάη, που θεωρητικά τουλάχιστον αναμένεται να παλέψουν για τη δεύτερη προνομιούχο θέση. Οι Δανοί έχουν καλή παράδοση στα προκριματικά ενώ τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να γίνει μια υπολογίσιμη δύναμη. Φέτος διαθέτει πολύ καλή επίθεση, όμως η άμυνά της μάλλον θέλει εντατικά μαθήματα. Ο τερματοφύλακας της Σάντερλαντ, ο Σόρενσεν, είναι καλός αλλά... όχι όμως Σμάιχελ. Οσο για την Ουρουγουάη στηρίζει πολλά στη δίψα για διάκριση των παικτών αφού πολλοί από αυτούς αγωνίζονται σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ο Αλβάρο Ρεκόμπα αποτελεί τη... βεντέτα της ομάδας, ενώ πλάι του θα βρίσκονται οι Ολιβέιρα και Ντάριο Σίλβα, ο Φορλάν και ο Σαλαγέτα. Πάντως, η σκληρότητα του παιχνιδιού που συνοδεύει τους Ουρουγουανούς τούς έχει στοιχίσει αρκετές φορές το κάτι παραπάνω. Ο τεχνικός της ομάδας, Βίκτορ Πούα, χαίρει άκρας εκτίμησης από τους παίκτες.

Οσο για τη Σενεγάλη η πρώτη πρόκριση σε Μουντιάλ είναι από μόνη της μια σημαντική εμπειρία για το μέλλον.