Σχετικά με το «πράσινο φως» που άναψε η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για τις 1.400 κάμερες στους δρόμους της Αθήνας έγραψαν τις προηγούμενες μέρες διάφορα ΜΜΕ, με διθυραμβικά σχεδόν σχόλια. Τίποτα διαφορετικό δεν θα περίμενε κανείς από την Αρχή, που διορίζεται από την κυβέρνηση και που γνωμοδοτεί με βάση όλο το ευρωενωσιακό θεσμικό πλαίσιο της καταστολής, του φακελώματος και του «μεγάλου αδερφού». Ακόμα όμως κι αυτή η έγκριση συνοδευόταν από δυο ενστάσεις: Πρώτον - όπως γράφτηκε στον Τύπο - η Αρχή δεν αποδέχτηκε την εφαρμογή της Τεχνητής Νοημοσύνης στη χρήση των καμερών, «λόγω ελλιπών στοιχείων που της προσκομίστηκαν προκειμένου να μπορέσει να ελέγξει τη νομιμότητα τυχόν επεξεργασίας με τέτοια συστήματα». Και δεύτερο, στο πόρισμα υπάρχει η παρακάτω διατύπωση: «Σε σχέση με την επάρκεια πόρων του Υπεύθυνου Προστασίας Δεδομένων (...) ο ορισμός ενός και μόνο προσώπου, το οποίο έχει αρμοδιότητα για το σύνολο των δραστηριοτήτων επεξεργασίας που διενεργεί η ΕΛ.ΑΣ. χωρίς να επικουρείται κατάλληλα, δεν φαίνεται ότι καλύπτει την ως άνω απαίτηση». Είναι βέβαιο ότι σε έναν επόμενο γύρο, η Αρχή θα δώσει την έγκρισή της και για τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης, εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα άλλοθι για τη νομιμοποίηση του χαφιεδισμού, με χρήση της τεχνολογίας αιχμής. Και μόνο η συζήτηση, όμως, επιβεβαιώνει ότι η εγκατάσταση καμερών σε όλη την Αθήνα ...αλλού κοιτάζει και όχι βέβαια στους παραβάτες που περνάνε με κόκκινο.