Εν προκειμένω, την τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν βρίσκει κερδοφόρες διεξόδους, ούτε στην «πράσινη μετάβαση», ούτε στον θαυμαστό «νέο κόσμο» της τεχνητής νοημοσύνης και των υπόλοιπων τεχνολογιών. Αντιθέτως, επιβεβαιώνεται ότι στον καπιταλισμό, όπου η ανάπτυξη όλων αυτών γίνεται με γνώμονα το μέγιστο κέρδος και τις ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, καμία μορφή διαχείρισης δεν μπορεί να «παρακάμψει» τα αδιέξοδα, τα οποία δυναμώνουν ακόμα πιο πολύ τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα - πρώτα απ' όλα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα. Για άλλη μια φορά αναδεικνύεται πως η νέα εποχή στην τεχνολογία χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια νέα εποχή στην κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου τα σύγχρονα αυτά εργαλεία θα βρίσκονται στα χέρια των εργαζομένων, του λαού, θα εντάσσονται μέσα από τον κεντρικό σχεδιασμό στην παραγωγή με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας κηφήνων - μετόχων.