Στην εκδήλωση, με θέμα «Με το ΚΚΕ στην πάλη ενάντια στο σύστημα των πολέμων και της αδικίας», πήραν μέρος Ελληνες μετανάστες και μετανάστριες που ζουν στην περιοχή, με σημαντική τη συμμετοχή της νεολαίας, αλλά και εργαζόμενοι άλλων εθνικοτήτων που παρακολουθούν με ενδιαφέρον και στηρίζουν τον αγώνα του ΚΚΕ. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν επίσης ο Ζήσης Λυμπερίδης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ.

Η ομιλία του Κ. Παρασκευά προβαλλόταν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης σε οθόνη μεταφρασμένη στα Γερμανικά, ενώ ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση, με τους παρευρισκόμενους να εκφράζουν τον γόνιμο προβληματισμό και τις σκέψεις τους για το πώς μπορεί να γίνει αποτελεσματικότερη η εργατική - λαϊκή πάλη συνολικότερα στη Γερμανία, μέσα σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης, πολεμικής εμπλοκής και όξυνσης της καταστολής και της γενικότερης αντιλαϊκής επίθεσης που εξαπολύουν όλα τα αστικά κόμματα που διαγκωνίζονται μπροστά στις εκλογές της 23ης Φλεβάρη. Αρκετοί ήταν και όσοι προμηθεύτηκαν τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», το πρόσφατο τεύχος της ΚΟΜΕΠ και άλλα υλικά που έχει εκδώσει η Κομματική Οργάνωση Γερμανίας του ΚΚΕ στα Ελληνικά και στα Γερμανικά.

Ο Κ. Παρασκευάς τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ότι η εκδήλωση λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που υπάρχουν δικαιολογημένη ανησυχία, αβεβαιότητα μέσα στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, τόσο στη Γερμανία, όσο και στην Ελλάδα και γενικά σε όλο τον κόσμο, σε όλη την Ευρώπη, από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο. Σημείωσε ότι πίσω απ' όλα αυτά στην πραγματικότητα βρίσκονται ο ανταγωνισμός ΗΠΑ και Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και η αναμέτρηση της ευρωατλαντικής (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ) με την υπό διαμόρφωση ευρασιατική συμμαχία Κίνας - Ρωσίας και άλλων καπιταλιστικών χωρών.

Επισήμανε ακόμη το γεγονός ότι «ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Γαλλία, Γερμανία, ταρακουνιούνται από της συνέπειες της νέας οικονομικής ύφεσης και τα σημάδια μιας νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Εξάλλου, εσείς τα ζείτε από πρώτο χέρι εδώ στη Γερμανία. Διευρύνονται και πυκνώνουν τα κλεισίματα μεγάλων επιχειρήσεων, όπως της VW, οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων, μαζί με το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων, σε συνδυασμό με τις αυξήσεις των τιμών των ενοικίων, των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, των υπηρεσιών, που χειροτερεύουν τη θέση των εργαζομένων». Εξήγησε πως «αυτά τα φαινόμενα δεν είναι πλέον μια εξαίρεση. Είναι ο κανόνας όχι μόνο σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ανεξάρτητα από το ποια κόμματα και ποιες πολιτικές δυνάμεις, ποιοι πολιτικοί σχηματισμοί βρίσκονται κάθε φορά στις κυβερνήσεις».

Υπογράμμισε τη σημασία που έχει σε αυτές τις συνθήκες «η εργατική τάξη, ο λαός να αναπτύσσουν αυτοτελή πάλη, με κριτήριο τα συμφέροντά τους και να μην εγκλωβίζονται στο ένα ή στο άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο ή συμμαχία. Το καθήκον αυτό καθορίζει τον ρόλο του κάθε ΚΚ.

(...) Εμείς οι κομμουνιστές, ανεξάρτητα σε ποια χώρα βρισκόμαστε, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, τώρα, που κλιμακώνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, τώρα που τα σημάδια μιας νέας οικονομικής κρίσης πυκνώνουν, έχουμε χρέος και άμεσο καθήκον να βοηθήσουμε, να πρωτοστατήσουμε στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων σε κάθε χώρα ξεχωριστά», αποκαλύπτοντας τον πραγματικό ένοχο που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, τον ρόλο των καπιταλιστικών κρατών και συμμαχιών τους, που είναι σε αντίθεση με τα συμφέροντα των λαών, πρωτοστατώντας στην αντεπίθεση, στην πάλη με στόχο τη σύγκρουση και την ανατροπή του συστήματος και της εξουσίας που γεννά την αδικία και τους πολέμους.

Συνεχίζοντας, ο Κ. Παρασκευάς σημείωσε πως όλο και μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων οδηγούνται σε επιδείνωση της θέσης τους μέσα στο σύστημα. Οδηγούνται στη φτώχεια και στην απόγνωση, συνειδητοποιούν ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται απ' τα αστικά πολιτικά κόμματα, φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά, χειροτερεύουν τη ζωή τους, και πως αυτή είναι η βασική αιτία που στην Ελλάδα, το τελευταίο διάστημα εδώ στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, προηγούμενα και σε άλλες χώρες, έχει μεγαλώσει η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τα αστικά κόμματα.

«Αυτή είναι η βασική αιτία των κρίσεων που εμφανίζονται, των δυσκολιών που έχει το αστικό πολιτικό σύστημα. Οπως το γεγονός ότι στην Ελλάδα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., δυσκολεύονται να επανακτήσουν την προηγούμενη πολιτική τους επιρροή, να χειραγωγούν με την ίδια δυναμική, όπως στο παρελθόν, τις πλατιές λαϊκές μάζες.

Αντίστοιχα, χωρίς να ταυτίζουμε τις συνθήκες και τις περιπτώσεις, εκφράζεται πιο βαθύ το πρόβλημα με τα κόμματα CDU/ CSU, FDP, SPD, αλλά και με το κόμμα των Πρασίνων και το ρεφορμιστικό κόμμα της λεγόμενης αριστεράς, Die Linke (...) Η συνειδητοποίηση και η αποστροφή ενός σημαντικού τμήματος των λαϊκών στρωμάτων προς αυτά τα κόμματα, πρέπει να πούμε ότι δεν σημαίνει αυτόματα και ταυτόχρονα συνειδητοποίηση των πραγματικών αιτιών, των υπευθύνων (...) Δεν σημαίνει ότι συνειδητοποιούν πως αυτά τα κόμματα υπηρετούν τον ίδιο στρατηγικό δρόμο, που καθορίζεται από την ταξική θέση και πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Δεν σημαίνει ότι η εργατική τάξη συνειδητοποιεί τον εαυτό της, τον ρόλο της, τη δύναμή της. Γιατί αυτό δεν μπορεί να γίνει αυθόρμητα, απαιτείται ο ρόλος και η παρέμβαση της επαναστατικής πρωτοπορίας, ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, σε κάθε χώρα».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Οι ίδιες οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο δημιουργούν καλύτερο έδαφος για να φτάσει η συζήτηση στο πραγματικό πολιτικό πρόβλημα, στην αναζήτηση της διεξόδου. Τώρα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, αλλά και ρεαλιστικό, όπου υπάρχουν κομμουνιστές, να δυναμώσουν τη συζήτηση και να καθοδηγούν με βάση το Πρόγραμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος, τη στρατηγική για την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας. Οτι τώρα τα αδιέξοδα και οι αντιφάσεις του θα εκδηλώνονται πιο έντονα. Οτι το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι πανίσχυρο και αήττητο όπως φαίνεται. Οσο αρνητικός κι αν είναι σήμερα ο συσχετισμός δυνάμεων, η κατάσταση είναι τέτοια, η ραγδαία όξυνση των προβλημάτων, ο ίδιος ο πόλεμος θα δημιουργούν το έδαφος που θα αφυπνίζονται οι λαοί.

Σε αυτό το έδαφος έχουν καθήκον να δουλέψουν οι κομμουνιστές. Να δράσουν μέσα στους χώρους δουλειάς, στους χώρους Εκπαίδευσης, κατοικίας, στη νεολαία, με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, ότι είναι αυτή που πρέπει να πάρει την εξουσία. Αλλά χρειάζεται και εδώ στη Γερμανία να συμβάλουμε ακούραστα ώστε να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις το ΚΚ να δρα με ενιαία δύναμη και θέληση, ανεξάρτητα από τις καμπές της ταξικής πάλης, να δρα ως ιδεολογική, πολιτική πρωτοπορία. Να δρα ως πρωτοπορία στην οργάνωση της λαϊκής πάλης σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για την οργάνωση της κοινωνικής συμμαχίας. Με ακούραστη δουλειά να κατακτά τον ρόλο του, να δρα συνολικά ως Κόμμα της εργατικής τάξης, συνειδητή, οργανωμένη, ανώτερη μορφή οργάνωσής της. Ως οργάνωση εθελοντών, ομοϊδεατών που αγωνίζεται για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, στην οποία θα καταργηθεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κάθε μορφή ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και θα διασφαλιστεί ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων για τον λαό. Ισότητα δυνατοτήτων και δικαιωμάτων, ολόπλευρη κοινωνική πρόοδος».