Διαστρεβλώνοντας για άλλη μια φορά το μήνυμα των εκατομμυρίων λαού που διαδηλώνουν εδώ και μέρες σε όλη τη χώρα με κεντρικό σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης ισχυρίστηκε ότι «ο λαός ζητά την πολιτική αλλαγή που θα φέρει δικαιοσύνη»... Εννοώντας με το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση, όταν βοά ο τόπος από το σύνθημα «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ν. Ανδρουλάκης, δείχνοντας την πρεμούρα του και ποιο είναι το ζητούμενο, είπε πως «ο λαός αξίζει να εμπιστεύεται τους θεσμούς», κάτι που «η παρέα του Μαξίμου δεν μπορεί να κάνει». Μιλάει για τους «θεσμούς» εκείνους που με την πολιτική τους οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών και στα καθημερινά «Τέμπη» που βιώνει ο λαός μας. Φυσιολογικά λοιπόν δεν είπε ούτε λέξη για τις αιτίες της σύγκρουσης, πέρα από τον σταθμάρχη - ρουσφέτι, που επιβεβαιώνει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι μέρος της συγκάλυψης των αιτιών, αφού έχει εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική της «απελευθέρωσης» των Μεταφορών, τον κατακερματισμό του σιδηρόδρομου, την αποψίλωση του προσωπικού στα τρένα.

Μίλησε ακόμα για «διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας, που έχει αποτύχει παταγωδώς και βρίσκεται σε αποδρομή», εστιάζοντας έτσι όχι στο ίδιο το σύστημα που για τα κέρδη θυσιάζει τις ζωές ανθρώπων, αλλά στις «στρεβλώσεις» που έχει επιφέρει σε αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ενώ, σε ρόλο πλυντηρίου της ΕΕ, που έχει βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση στους σιδηροδρόμους, είπε ότι «η ελληνική κοινωνία βλέπει την υπόσχεση της σύγκλισης με την υπόλοιπη Ευρώπη να εξανεμίζεται, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησής σας».

Στον ίδιο τόνο, της διαστρέβλωσης των τεράστιων λαϊκών κινητοποιήσεων ως δήθεν «κοινωνικού αιτήματος» για να γίνει η σοσιαλδημοκρατία χαλίφης στη θέση του χαλίφη, και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Φάμελλος, λέγοντας ότι το μήνυμά τους ήταν «βρείτε τα για να φύγει γρηγορότερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη» και να έρθει μια άλλη, που θα υπηρετεί ακριβώς την ίδια πολιτική, όπως φάνηκε και από τις αποστροφές του περί «δημοκρατικής πολιτείας, ριζοσπαστικά μεταρρυθμιστικής», «ισχυρού ελέγχου της πολιτείας στην οικονομία» και άλλα τέτοια, με τα οποία επιχείρησε να μεταμφιέσει το εχθρικό για τον λαό αστικό κράτος που βρίσκεται «από κατασκευής» στην υπηρεσία του κεφαλαίου σε... φιλολαϊκό «ίδρυμα». Αποκαλυπτικά και τα όσα είπε περί της «χώρας που απουσιάζει από σοβαρές εξελίξεις, από τη συζήτηση για την Ουκρανία», για «λανθασμένες επιλογές στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, τη γενοκτονία στη Γάζα, τη Συρία», λες και δεν πρόκειται για την κοινή στρατηγική της εμπλοκής, στην οποία κάνουν και οι ίδιοι πλάτες, αλλά και για το «ταμείο πολέμου» που ψήφισε η ΕΕ, το οποίο μπορεί να είναι... και για καλό, αρκεί τάχα να μην πληρωθεί με περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και να μην περικόψει κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης! Χαρακτηριστική και η κριτική στην κυβέρνηση για τα Τέμπη, με καημό για την αντιλαϊκή σταθερότητα και την «κοινωνική κρίση (που) προκαλεί ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης», αλλά και με προτάσεις για έναν σιδηρόδρομο «κόμβο για τα Βαλκάνια», δηλαδή με τις «ράγες» του να κινούνται σταθερά στην πορεία της «απελευθέρωσης» και των στόχων του κεφαλαίου που βλέπει την ασφάλεια ως κόστος.

Ο Αλ. Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς αναπαρήγαγε το αφήγημα της κακής κυβέρνησης που πρέπει να φύγει για να αντικατασταθεί από μια καλή, προοδευτική κ.λπ., θέλοντας με τη σειρά του να χρεώσει τις ευθύνες του εγκλήματος στη διαχειριστική ανεπάρκεια και ανικανότητα της κυβέρνησης και να βγάλει εκτός κάδρου τη στρατηγική «απελευθέρωσης» των μεταφορών που και ο ίδιος υπηρέτησε, όντας, όπως και όλοι στο κόμμα του, στέλεχος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, δεν έκρυψε την αγωνία που μοιράζονται τα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης για το αστικό πολιτικό σύστημα, λέγοντας πως «η αλαζονεία της κυβέρνησης τραβάει όλο το πολιτικό σύστημα στον βούρκο της αναξιοπιστίας και έχουμε καθήκον να το σταματήσουμε αυτό».

Ο Κ. Βελόπουλος, επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης, κατηγόρησε τα κόμματα που κατέθεσαν την πρόταση δυσπιστίας ότι το μόνο που κατάφεραν ήταν να συσπειρώσουν τη ΝΔ. Κατηγόρησε τη ΝΔ για ψεύδη, συγκάλυψη, αλλά και για εκβιασμό μαρτύρων να καταθέσουν ψέματα σχετικά με την υπόθεση και ζήτησε να υπάρξουν φυλακίσεις, προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση για δικαιοσύνη και να εκτονωθεί βολικά για το σύστημα η λαϊκή οργή.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εμφανίστηκε σε ρόλο συνηγόρου μιας «ηθικής» λειτουργίας του αστικού κράτους, ξεπλένοντας τον ρόλο του, μαζί και των κομμάτων διαχειριστών της αστικής εξουσίας, όταν το μόνο που βρήκε να προσάψει στην κυβέρνηση ήταν ότι το μόνο που την νοιάζει είναι η εξουσία και τα λεφτά! Για ακόμα μια φορά, έστησε σόου στο βήμα της Βουλής με αγοραίες εκφράσεις προκειμένου να θολώσει τη σύμπλευση του κόμματός της με των άλλων της αστικής διαχείρισης, στην πολιτική που γέννησε τα «Τέμπη» και εγκυμονεί νέα σε όλους τους τομείς της ζωής του λαού. Αλλωστε, όπως είπε, πριν αρχίσει την ανάγνωση καταλόγου με ονόματα υπευθύνων κατά την άποψή της, το κόμμα της πιστεύει στην «προσωπική ευθύνη», ευελπιστώντας αυτή να μην επεκταθεί στην πολιτική που υπηρετούν και η θυσία ορισμένων «Ιφιγενειών» να λειτουργήσει σαν βαλβίδα εξαέρωσης της λαϊκής οργής.

Ο Δ. Νατσιός, πρόεδρος της Νίκης, κατηγόρησε την κυβέρνηση για αλαζονεία απέναντι στη δυσπιστία των εκατομμυρίων που διαδήλωσαν. Επανέλαβε ότι θα έπρεπε να διευρυνθεί το κατηγορητήριο της προανακριτικής επιτροπής, ενώ ο επικεφαλής του μορφώματος των «Σπαρτιατών» Β. Στίγκας, κατηγόρησε συλλήβδην την αντιπολίτευση ότι θέλει να ρίξει την κυβέρνηση και υποκινεί διαδηλώσεις για πολιτικά οφέλη καπηλευόμενη τους νεκρούς! «Τώρα είναι της μόδας τα Τέμπη», δήλωσε κυνικά, διερωτώμενος γιατί δεν έγιναν διαδηλώσεις για το Μάτι, τη «Μαρφίν», το «Σάμινα» που όλα τα απέδωσε σε «αμέλειες κυβερνώντων» για να κρύψει τον πραγματικό ένοχο, ενώ δήλωσε ότι οι «Σπαρτιάτες» θα απέχουν της ψηφοφορίας.