Σε αυτό το πλαίσιο, σε εκδήλωση των ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης» στο Κερατσίνι μίλησε χτες το απόγευμα ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αττικής.

Παρευρέθηκαν τα μέλη της ΚΕ Πέτρος Μαρκομιχάλης, Μανώλης Ραπανάκης και Διαμάντω Μανωλάκου, βουλευτής επίσης του Κόμματος. Ακόμη ο Στέλιος Μπενετάτος, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωσης». Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με ερωτήσεις και παρεμβάσεις των παρευρισκόμενων.

Ο Γ. Πρωτούλης ξεκίνησε την ομιλία του από την περασμένη βδομάδα, που σημαδεύτηκε από τις μεγαλειώδης κινητοποιήσεις για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, ανάμεσά τους και η συγκλονιστική απεργιακή συγκέντρωση που τέτοια δεν έχει ζήσει η χώρα για δεκαετίες.

«Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες που έδωσαν το "παρών", ιδιαίτερα όλους όσοι έκαναν πρώτη φορά το βήμα και συγκρούστηκαν με τον εργοδότη τους, κατέβηκαν για πρώτη φορά στον δρόμο», σημείωσε. «Μίλησε ο λαός και έβγαλαν σκασμό οι ρήτορες της κυβέρνησης και του αστικού κράτους», υπογράμμισε, ενώ σχολίασε την προσπάθεια διαφόρων να είναι μια βολική διαμαρτυρία εντός των πλαισίων, τονίζοντας πως «δεν τους βγήκε κάτω από την παρέμβαση και των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ. Ακόμα και μετά πήγαν να διαστρεβλώσουν το μήνυμα, όπως οι αστειότητες του Μητσοτάκη πως αυτό ήταν τάχα για αξιολόγηση στο Δημόσιο κ.ά.».

«Πριν τις κινητοποιήσεις μας έλεγαν για την Ελλάδα που είναι όαση σταθερότητας και κάρο ανάπτυξης, ενώ όσοι διαμαρτύρονταν ήταν η συμμορία της μιζέριας που χαλάει το οικογενειακό κλίμα», ανέφερε και θύμισε το κλίμα συναίνεσης των αστικών κομμάτων, όπως εκφράστηκε για παράδειγμα στον κρατικό προϋπολογισμό που συγκεντρώνει από τους πολλούς για να δίνει στους λίγους, ενώ ο φετινός προβλέπει ακόμα παραπάνω δαπάνες για ΝΑΤΟ, οι οποίες ψηφίστηκαν από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Ελ. Λύση. Αντίστοιχα τον νόμο για τις συντάξεις και τους μισθούς, με νέες παρεμβάσεις υπέρ των εργοδοτών, που έφερε η ΝΔ και στήριξαν ΠΑΣΟΚ και άλλοι πρόθυμοι. Αλλά και τα Ωνάσεια Σχολεία που ψηφίστηκαν από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύση Ελευθερίας και επί της ουσίας στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Καμία σχέση με τις τελευταίες κοκορομαχίες», υπογράμμισε και έθεσε το ερώτημα: «Πότε ταράχτηκαν τα λιμνάζοντα ήρεμα νερά;», για να απαντήσει «μόνο όταν βγήκε ο λαός στον δρόμο, διότι το λαϊκό ποτάμι δεν μπορεί κανείς να το αγνοήσει».

Υπογράμμισε ότι «πλέον μαζί με τη συγκάλυψη ξεδιπλώνεται η προσπάθεια με μοιρασμένους ρόλους ώστε να μαζευτεί ο κόσμος μέσα. Παθητικά, να μείνει θεατής να παρακολουθεί ένα θέατρο και την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με τον λαό σε καμία περίπτωση στο προσκήνιο».

«Παρά τις φωνές, τα αστικά κόμματα συναινούν σε όλα όσα αναπαράγουν καθημερινά τα νέα Τέμπη», τόνισε και αναφέρθηκε πρώτα απ' όλα στο ίδιο το γεγονός του εγκλήματος, που από πίσω του «αναδύεται η μπόχα του συστήματος, που είναι αδυσώπητο για τα κέρδη θυσιάζοντας ακόμα και την ανθρώπινη ζωή».

Αναφέρθηκε στην ιστορία του εγκλήματος ξεκινώντας από την πολιτική του κέρδους, την κατάτμηση του σιδηρόδρομου, την «απελευθέρωση» κ.ο.κ. που προωθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις. Ενώ έφερε παραδείγματα και από άλλους τομείς, που «επιβεβαιώνουν συνεχώς το δίλημμα τα "κέρδη τους ή οι ζωές μας", όπως με τα καζάνια του θανάτου που λειτουργούν εδώ και χρόνια σε αυτές εδώ τις γειτονιές».

Για το επόμενο χρονικό διάστημα ο Γιάννης Πρωτούλης επισήμανε ότι «με αισιοδοξία οι εξελίξεις μπορούν να είναι προς όφελος του λαού αν βάλει τη σφραγίδα του το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Υπάρχει πείρα που πρέπει να αξιοποιηθεί, εκεί που φάνηκε η δύναμη του λαού όταν σήκωσε το ανάστημά του.

Χρειάζεται και μπορούν να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης, οργάνωσης και διεκδίκησης, ελπιδοφόρα είναι άλλωστε η συμμετοχή εργαζομένων από πολλούς χώρους δουλειάς, ακόμα και αν δεν υπήρχε σωματείο εκεί που κατέβηκαν στη συγκέντρωση με τα πανό τους».

Ζητούμενο πρέπει να είναι, όπως τόνισε κλείνοντας, «ένα πανελλαδικά συντονισμένο, ενιαίο κίνημα σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, αμφισβητώντας την εξουσία του κεφαλαίου.

Ετσι ώστε να μη χυθεί η καρδάρα με το γάλα, να μην αποτελέσει η αγανάκτηση για την ασφυκτική κατάσταση βήμα για μια κυβερνητική αλλαγή συνεχίζοντας απρόσκοπτα την εγκληματική πολιτική, εγκλωβίζοντας στις ίδιες δοκιμασμένες συνταγές.

Ανοίγουμε τη συζήτηση για το πολιτικό περιεχόμενο που χρειάζεται ώστε το ρεύμα αμφισβήτησης να μεγαλώνει και να γίνει ρεύμα ανατροπής. Ανάγκη για αυτό είναι να ενισχυθεί η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να μην συγκαλυφθεί η πολιτική που γεννά τέτοια εγκλήματα. Αλλά και να μπει αυτή συνολικά στον στόχο της εργατικής - λαϊκής πάλης, ανοίγοντας τον δρόμο για τις απαραίτητες ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό που είναι επίκαιρος όσο ποτέ».

Αντίστοιχη εκδήλωση - συζήτηση με ομιλήτρια την Εύη Γεωργιάδου, μέλος της ΕΠ Αττικής του ΚΚΕ και περιφερειακή σύμβουλο Νότιου Τομέα με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», πραγματοποίησαν την Κυριακή 9 Μαρτίου οι ΚΟ Ελληνικού και Αργυρούπολης του ΚΚΕ.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε η βουλευτής Νότιου Τομέα του Κόμματος Σεμίνα Διγενή, η οποία σε σύντομη παρέμβασή της αναφέρθηκε στον ρόλο των αστικών κομμάτων και τη βολική συστημική «αντιπολίτευση» που ασκούν στην κυβέρνηση εντός και εκτός Κοινοβουλίου και στον ρόλο του ΚΚΕ, που είναι μπροστά στους καθημερινούς αγώνες του λαού, απέναντι στην πολιτική που γεννά «Τέμπη», εκφράζοντας την πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση.

Στην ομιλία της η Ε. Γεωργιάδου τόνισε μεταξύ άλλων:

«Ολες αυτές τις μέρες ζούμε συγκλονιστικές στιγμές. Μιλάει ο λαός. Μιλάει το εργατικό, το λαϊκό κίνημα. Μίλησε με την τεράστια συμμετοχή στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της περασμένης Παρασκευής 28 Φλεβάρη. Μια απεργία που έγραψε ιστορία. Μιλάει ο λαός, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, με τη συνέχιση των κινητοποιήσεων όλες αυτές τις μέρες και εδώ στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα. Στείλαμε το μήνυμα ότι δεν θα ανεχτούμε άλλα Τέμπη. Δεν θα ανεχτούμε άλλες θυσίες για τα κέρδη των ομίλων. (...)

Η φτηνή προπαγάνδα της κυβέρνησης για "αποσταθεροποίηση" δεν περνάει. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι η σημερινή σταθερότητα είναι συνώνυμη της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας, της ανασφάλειας. Ούτε το στημένο παιχνίδι αστυνομίας - κουκουλοφόρων μπορεί να μας σταματήσει. (...)

Αυτή τη δύναμη του λαού είναι που φοβάται η άρχουσα τάξη. Φοβάται το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τον αποφασισμένο και οργανωμένο λαό που παλεύει για το δίκιο του και μπορεί να ακυρώνει τα αντιλαϊκά σχέδια, να αχρηστεύει παγίδες και εμπόδια.

Γι' αυτό και απ' τα μέσα ενημέρωσης και άλλα μέσα γνωστών επιχειρηματικών ομίλων ξεκίνησε η προσπάθεια να εκτρέψουν τη δυσαρέσκεια του λαού σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια. Να εκτονώσουν με παραπλανητικά αιτήματα για "κάθαρση" και αποκατάσταση του ευρωπαϊκού "κράτους δικαίου". Να προβάλουν νέα, δήθεν άφθαρτα πρόσωπα, που θα παρουσιάσουν ως λύση την πραγματική αιτία του προβλήματος, το κράτος, τους νόμους και την πολιτική που υπηρετούν το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης. Να εφαρμόσουν ξανά τη δοκιμασμένη συνταγή αναπαλαίωσης του συστήματος, που γνωρίσαμε στην Ιταλία με την επιχείρηση "καθαρά χέρια", στην Ελλάδα με τις αστικές κυβερνήσεις της "κάθαρσης" και σε τόσες άλλες χώρες.

Ομως η λύση δεν είναι να λειτουργήσουν οι πολιτικές εξελίξεις ως μια "βαλβίδα εκτόνωσης" της λαϊκής οργής. Με μια κυβερνητική εναλλαγή ή με μια αλλαγή του προσώπου του πρωθυπουργού, για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η ίδια εγκληματική πολιτική με άλλη κυβέρνηση ή άλλα πρόσωπα. Αυτές είναι πολυδοκιμασμένες συνταγές, με γνωστά αποτελέσματα. Λύση δεν είναι η προσπάθεια αναπαλαίωσης του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, για να επιτευχθεί η περιβόητη "σταθερότητα", η "ομαλότητα" και η "κοινωνική ειρήνη", για τα οποία κόπτονται τα άλλα κόμματα, εννοώντας πάντα το σιωπητήριο στις λαϊκές διεκδικήσεις. (...)

Ο πραγματικός μας αντίπαλος είναι το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, η δικτατορία του κεφαλαίου. Αν δεν αναμετρηθούμε με αυτόν τον αντίπαλο, θα κινδυνεύει συνεχώς η ζωή μας από "νέα Τέμπη"».