Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στο καλλιτεχνικό μέρος συμμετείχαν η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Χρήστου Κολοβού, η γυναικεία χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Παπαπέτρου και η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου.

Η σκηνοθετική επιμέλεια έγινε από τον Θανάση Παπαγεωργίου και η αφήγηση από την Αννα Μονογιού.

«Είμαι η γυναίκα της Αντίστασης. Ζούσα, ζω και όσο ζω θα έχω αυτό το όνομα»: Ετσι «συστήθηκε» στο κοινό η αφηγήτρια, που ζωντάνεψε το χρονικό της ναζιστικής θηριωδίας σε βάρος των κατοίκων του χωριού, ανδρών, γυναικών και μικρών παιδιών, με την υπόμνηση ότι ανάλογες είναι οι ιστορίες του Διστόμου, της Καντάνου, του Χορτιάτη και τόσων άλλων τόπων.

Η ορχήστρα έδωσε ήχο και μετέτρεψε σε μελωδία την αγωνία των κατοίκων, τις ελπίδες τους ότι θα γλιτώσουν, όπως τους διαβεβαίωναν οι αξιωματικοί των ναζί, την πορεία του καραβανιού των ανδρών προς την εκτέλεση, την προσπάθεια των γυναικών να θάψουν τους νεκρούς τους, πατεράδες, γιους και αδερφούς, αποφασισμένες να σκάψουν «και με τα χέρια ακόμα αν χρειαστεί». Μαζί με τη χορωδία έκαναν μουσική τον θρήνο και το μοιρολόι τους, γτάνοντας μέχρι τη διαβεβαίωση της αφηγήτριας: «Θα είμαι εδώ για να μιλάω και να ξύνω πληγές». Γιατί «άμα δεν προστατέψω τη μνήμη, θα με βρει ξανά το κακό. Με όπλα ή με κουστούμια, δεν έχει μεγάλη διαφορά».

Οι συντελεστές χειροκροτήθηκαν θερμά και παρατεταμένα από το κοινό. Το ίδιο και ο Δ. Τσακνής, που βρέθηκε μαζί τους στη σκηνή μετά το τέλος του ορατορίου, ευχαριστώντας τους μουσικούς, τις χορωδίες, τον σκηνοθέτη, αλλά και την ΚΕ του ΚΚΕ «που μου έκανε αυτήν την τιμή».

Από τη μεριά της η ΚΕ, εκφράζοντας τις ευχαριστίες της στους συντελεστές του ορατορίου, μοίρασε ως αναμνηστικό αφίσα με έργο του ζωγράφου της Αντίστασης, Ηλία Φέρτη.

Η Αίθουσα Συνεδρίων γέμισε από γυναίκες κάθε ηλικίας που τις προηγούμενες μέρες τίμησαν αγωνιστικά την 8η Μάρτη, που συμμετείχαν μαζί με χιλιάδες λαού στις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη, που παλεύουν μέσα από τα Σωματεία, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, τους Συλλόγους Γυναικών και άλλους μαζικούς φορείς ενάντια στην πολιτική που ισοπεδώνει τις ανάγκες τους για να υπηρετήσει τα κέρδη, διαιωνίζοντας την ανισοτιμία.

Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν επίσης καλλιτέχνες και άνθρωποι του Πολιτισμού, εργαζόμενοι και εργαζόμενες, επιστήμονες και επιστημόνισσες, φοιτήτριες και φοιτητές που ενδιαφέρονται για την Ιστορία της Αντίστασης, των μεγάλων λαϊκών αγώνων της δεκαετίας του '40, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, την Ιστορία άλλων μαρτυρικών τόπων.

Μεταξύ άλλων έδωσε το «παρών» ο Θεοφάνης Παπαγεωργίου, πρόεδρος της Παγκαλαβρυτινής Ενωσης.

Πολλοί από όσους και όσες έφταναν νωρίτερα στον χώρο κοντοστέκονταν στη μικρή έκθεση αρχειακού υλικού που είχε στηθεί στο φουαγιέ. Στις προθήκες υπήρχαν ενδεικτικά παραδείγματα της εκδοτικής δραστηριότητας του ΚΚΕ για το γυναικείο ζήτημα, σελίδες από έντυπα του ΔΣΕ και εκδόσεις του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος. Επίσης φωτογραφίες εξόριστων γυναικών στο Τρίκερι και στη Χίο, αλλά και έργα της χαράκτριας Βάσως Κατράκη.

Αντίστοιχα, η Αίθουσα Συνεδρίων πλαισιώθηκε με φωτογραφίες που αποτύπωσαν σημαντικές «στιγμές» της δεκαετίας του '40 από την πάλη του λαού και τη συμμετοχή των γυναικών στον αγώνα: Αντάρτισσες του ΕΛΑΣ με το όπλο στο χέρι, γυναίκες που άσκησαν για πρώτη φορά το δικαίωμα του εκλέγειν στις εκλογές για την ανάδειξη της ΠΕΕΑ, διαδηλώτριες που κράτησαν το πανό τις μέρες του ματωμένου Δεκέμβρη του 1944, γυναίκες που πήραν μέρος στον αγώνα του ΔΣΕ ως μαχήτριες, αξιωματικοί, επίτροποι. Εικόνες όπως οι παραπάνω έγιναν ο καλύτερος «πρόλογος» τόσο για την ομιλία όσο και για το ορατόριο.

Τέλος, στον χώρο λειτούργησε βιβλιοπωλείο με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής».