Διεργασίες και κόντρα διεργασίες στο πολιτικό σύστημα... Για ποιον σκοπό και με ποιους πρωταγωνιστές; Τρικυμία στο φλιτζάνι για τον λαό ο καβγάς «συστημικών» και δήθεν «αντισυστημικών», «προοδευτικών» και «συντηρητικών», «ευρωπαϊστών» και «ατλαντιστών».

Τα λέει πιο «χύμα» απ' όλους ο (πρώην) τραπεζίτης Σάλλας (της «Πειραιώς»): «Τα 3-4 βασικά κόμματα, τα λεγόμενα "συστημικά" κόμματα, ουσιώδεις διαφορές δεν έχουν. Στην ουσία μιλάμε για ένα κόμμα, που έχει μία κυρίαρχη ομάδα, τη ΝΔ, και ένα - δύο άλλα παραδίπλα κόμματα, που δεν διαφέρουν από άποψη αξιών και ουσίας μεταξύ τους πουθενά... Στα ευρωπαϊκά θέματα, στον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, στον τρόπο συμπεριφοράς, είναι ίδια. Ο πιο οργανωμένος και δομημένος λόγος αυτήν τη στιγμή προέρχεται από αυτούς που κυβερνούν».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Εξηγεί ο Σάλλας: «Αρα λοιπόν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης στην Ελλάδα. Μπορεί σε διαφορετικά θέματα και διαδικαστικά να διαφωνούν ή για μικροζητήματα, σε αξιακό επίπεδο όμως οι διαφορές είναι πολύ μικρές (...) λίγο πολύ στους βασικούς άξονες συμφωνούν. Πιστεύω λοιπόν ότι αν χρειαστεί θα τα βρουν»...

* * *

Δεν χρειαζόταν ο τραπεζίτης για να το επιβεβαιώσει... Το λέει και μόνη της η συστημική αντιπολίτευση, ότι στόχος της είναι να κάνει καλύτερη την κυβέρνηση. 'Η, στη χειρότερη περίπτωση, να φτιάξει μια «καλύτερη» κυβέρνηση από τη σημερινή. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, κόλαφος για τον λαό.

Καλύτερη κυβέρνηση σημαίνει καλύτερη για το κεφάλαιο, τη σταθερότητα του συστήματος, τα σχέδια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Εκεί είναι που «αν χρειαστεί θα τα βρουν», όπως διαβεβαιώνει και ο Σάλλας. Απέναντι και ενάντια σε ποιον; Μα φυσικά στον λαό, που δεν έχει οξυγόνο από την πολιτική τους...

* * *

«Εθνική πυξίδα» στην εξωτερική πολιτική ζητάει ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος δηλώνει «ανήσυχος» και καταθέτει 10 προτάσεις«για μια ανεξάρτητη και πολυδιάστατη στρατηγική». Από πότε είναι αυτή η εφημερίδα;

Αφήνουμε κατά μέρους το γεγονός ότι καταγγέλλει την κυβέρνηση για «λάθος στρατηγική» στον πόλεμο της Ουκρανίας και για «δεδομένο σύμμαχο των ΗΠΑ».

Ποιος; Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που ως πρωθυπουργός εγκαινίασε τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ και στη συνέχεια, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χειροκροτούσε μαζί με τους άλλους τον Ζελένσκι και τους ναζί Αζόφ όταν έκαναν πασαρέλα στη Βουλή!

* * *

Αλλα και τώρα ο καημός του είναι να μη χαθεί το ...τρένο για την αστική τάξη μπροστά στις «τεκτονικές αλλαγές» που προκαλεί η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Γι' αυτό μία από τις 10 προτάσεις του είναι «να εξασφαλιστεί η ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας σε κάθε διεργασία που αφορά την επόμενη μέρα για την ευρωπαϊκή άμυνα και την ειρήνη στην Ουκρανία».

Δηλαδή, «ναι» με τα δύο χέρια στην οικονομία του πολέμου και στη συμμετοχή της Ελλάδας στη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής λείας πάνω στα συντρίμμια της Ουκρανίας! Τεράστιος ο Τσίπρας... Και μάλλον ο καταλληλότερος να χαράσσει εξωτερική πολιτική.

* * *

Οπως τότε που ψήφιζε τη ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών, για να φέρει τάχα ασφάλεια και σταθερότητα στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Πού βρίσκονται σήμερα τα Βαλκάνια; Για να πιάσουμε μόνο τις τελευταίες εξελίξεις, Αλβανία, Κροατία και Κόσοβο, δηλαδή δύο ΝΑΤΟικές χώρες - η μία και μέλος της ΕΕ - και ένα προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ, έχουν συνάψει «στρατιωτική συμμαχία» που ρίχνει «λάδι στη φωτιά» και έχει βγάλει στα κεραμίδια τη Σερβία! Και την ίδια ώρα η Βοσνία - Ερζεγοβίνη είναι καζάνι που βράζει.

Τόση «ασφάλεια» και «σταθερότητα» μοίρασε στα Βαλκάνια η Συμφωνία των Πρεσπών...

* * *

«Τα κόμματα υπήρξαν σάπια δημιουργήματα της μεταπολίτευσης. Δεν αισθάνομαι πολιτικός».Κουίζ για δυνατούς λύτες: Ποιος έχει πει την παραπάνω φράση;

Μήπως είναι ο «αδιαμεσολάβητος» σωτήρας Κασσελάκης, του «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια», της «ιερής συμμαχίας» του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου που «δεν είναι λέξη προς δαιμονοποίηση»;

Μήπως είναι ατάκα των Κασιδιάρηδων και λοιπών εγκληματιών ναζί, που «θα έμπαιναν στη Βουλή για να δώσουν μπάτσες» και όταν μπήκαν μοίραζαν Ερωτήσεις γραμμένες απευθείας από το χέρι των εφοπλιστών; 'Η μήπως είναι κανένας από τους διάττοντες γελωτοποιούς τύπου Λεβέντη, που τους «πάρκαρε» το σύστημα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους για μερικά χρόνια, πριν τις «μεταγγίσουν» στα επόμενα κυβερνητικά σχήματα;

Κανένας από τους παραπάνω... Είναι η Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης, σε μία από τις δεκάδες συνεντεύξεις που έδωσε τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ, όπου το σύστημα ...τη στριμώχνει με δύσκολες ερωτήσεις και επιφωνήματα του τύπου «καλπάζετε»!

Οπως και να 'χει, με τέτοιες αντιδραστικές θέσεις - πραγματική «μαύρη μαυρίλα» - φροντίζει να δικαιώνει τον ρόλο της ως φέρελπις «γκανιάν» σε διάφορα αντιλαϊκά σενάρια και «στοιχήματα» του συστήματος.