Συγκλονιστικό τεκμήριο της βαρβαρότητας του αστικού κράτους αποτελούν οι 33 σκελετοί εκτελεσμένων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που βρέθηκαν στο Πάρκο Εθνικής Αντίστασης στις Συκιές της Θεσσαλονίκης, λίγα μέτρα μακριά από το Επταπύργιο (Γεντί Κουλέ), το κολαστήριο όπου φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι και εκατοντάδες από αυτούς εκτελέστηκαν, ιδιαίτερα την περίοδο 1946 - 1949.

Οι σκελετοί βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους που αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια εργασιών ανάπλασης του πάρκου. Εντοπίστηκαν σε 5 σημεία. Ο πρώτος εντοπισμός αφορούσε έναν σκελετό ο οποίος ήταν διαταραγμένος, και έναν δεύτερο. Στη συνέχεια βρέθηκαν άλλοι 4 ομαδικοί τάφοι με 3, 5, 10 και 13 σκελετούς.

Οι περισσότεροι σκελετοί ήταν γυμνοί και ξυπόλητοι. Κάποιοι από αυτούς αποδίδονται σε πολύ νεαρά παιδιά, καθώς βρέθηκε πλήρης η οδοντοστοιχία τους. Βρέθηκε ένα γυναικείο παπούτσι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για γυναίκα εκτελεσμένη. Συλλέχθηκαν σφαίρες μαζί με τα κρανία που έφεραν οπή από τη «χαριστική βολή». Ακόμα βρέθηκαν σόλες, άρβυλα στρατιωτικά, κουμπιά από εσώρουχα κυρίως. Σε έναν υπήρχε και ένα χάλκινο δαχτυλίδι.

Σ' αυτόν τον χώρο, που ποτίστηκε με το αίμα των ηρώων τους, βρέθηκαν την περασμένη Τετάρτη απόγονοι και συγγενείς εκτελεσμένων που στάθηκαν με τόλμη μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ηρθαν αποφασισμένοι να απαιτήσουν να βρουν και να θάψουν τους νεκρούς τους. Να αποδώσουν τις τιμές που αξίζουν στους ήρωες που οδηγήθηκαν στον θάνατο παλεύοντας για τη ζωή. Τους ήρωες που το αστικό κράτος τούς σκότωσε και τους πέταξε στους λάκκους, ελπίζοντας ότι θα λησμονηθούν. Μάταια!

Η συνάντηση - επίσκεψη έγινε με πρωτοβουλία της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Μέσα σε ελάχιστες μέρες, συγγενείς πολλών εκτελεσμένων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και έδωσαν στοιχεία επικοινωνίας.

Δεκάδες από αυτούς ήρθαν στη συνάντηση. Από τη Θεσσαλονίκη, την Κατερίνη, το Κιλκίς, τη Χαλκιδική, κ.α. Αλλοι με ένα λουλούδι στο χέρι, άλλοι με μια φωτογραφία στην τσέπη, άλλοι με τις καταδικαστικές αποφάσεις που αναζήτησαν και βρήκαν τα επόμενα χρόνια.

Οι νεότεροι θυμήθηκαν διηγήσεις της μάνας, του πατέρα, που έχασαν τα αδέλφια τους, της γιαγιάς που έχασε τον άνδρα της, των πατεράδων τους που έμειναν ορφανοί και έφυγαν κι αυτοί από τη ζωή με τον καημό. Γιατί ποτέ δεν έμαθαν πού ήταν θαμμένοι, δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε και να γονατίσουν στον τάφο τους, να πουν το τελευταίο «αντίο».

Εψαχναν να βρουν ένα ίχνος στα σκαμμένα χώματα και άφησαν από ένα λουλούδι στο σημείο. Κάποιοι στάθηκαν εκεί μπροστά με υψωμένη τη γροθιά. Μαχητές κι αυτοί, στον αγώνα για τα ίδια ιδανικά, φορτωμένοι με τη δύναμη της θυσίας των προγόνων τους.

Ανάμεσα στους δεκάδες συγγενείς των εκτελεσμένων βρέθηκε και ο Ακίνδυνος Αλβανός, εγγονός του Ακίνδυνου Αλβανού. «Αισθάνομαι πολύ συγκινημένος που γίνεται όλη αυτή η εκσκαφή και που επιτέλους θα έχουμε ένα κοινό σημείο αναφοράς όλοι εμείς οι συγγενείς των τόσο άδικα εκτελεσμένων δικών μας ανθρώπων», είπε.

Θυμήθηκε την γιαγιά του που ήταν περήφανη για τη στάση του άνδρα της και είπε πως «αν ζούσε θα ήταν πάρα πολύ χαρούμενη με αυτό που συμβαίνει». Και κατέληξε: «Πρέπει να έχεις ιδανικά και αυτά που πιστεύεις να μην είναι εύκολο να τα προσπερνάς, αλλά να επιμένεις και να μάχεσαι γι' αυτά. Είναι πολύ σημαντικό».

Εκεί ήταν και ο Αγάπιος Σαχίνης, ανιψιός του εκτελεσμένου Αγάπιου Σαχίνη: «Το είπαν μόνοι τους αυτό που είχανε να πουν με τη στάση τους. Διότι αυτός που κατέβηκε από το Ρέο, πριν κάνει τα 6 βήματα για να πάει στον τοίχο, ο νωματάρχης του έδωσε μπροστά του ένα χαρτί και του είπε "υπέγραψέ το για να πας στο σπίτι σου", κι αυτός το παραμέρισε το χαρτί και πήγε στα 6 βήματα. Για να το κάνεις αυτό δεν θέλεις μόνο καρδιά, θέλεις και ψυχή γεμάτη με αξίες, γεμάτη με ιδανικά», είπε.

Και πρόσθεσε πως «αυτά που ίσως δούμε στη συνέχεια, αποκαλύψουν και τη βαρβαρότητα που μέχρι τώρα πολύ έντεχνα την έκρυβαν, για να παραποιήσουν την Ιστορία. Ομως η Ιστορία θα τους τιμωρήσει».

Οι συγγενείς συνυπογράφουν το αίτημα να συνεχιστούν οι εργασίες και να ξεκινήσει διαδικασία ταυτοποίησης των σκελετών. Ζητάμε επίσης από το κράτος να χρηματοδοτήσει και να μεριμνήσει για την ολοκληρωμένη ανασκαφή της ευρύτερης περιοχής, για την αποκάλυψη και άλλων λειψάνων από τις ομαδικές εκτελέσεις.

«Είναι το λιγότερο που μπορεί να γίνει για τους νεκρούς μας, που τους φέρθηκε με βαναυσότητα το κράτος», αναφέρουν. Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για να πάρει το ζήτημα την προβολή που πρέπει. Για να προχωρήσει η διαδικασία σύμφωνα με την επιθυμία, την απαίτηση των συγγενών.

«Εχουμε ευθύνη απέναντι σε αυτούς τους αλύγιστους αγωνιστές, στις οικογένειές τους, τουλάχιστον να γίνει αυτή η προσπάθεια και να ολοκληρωθεί», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Παπατολίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, επικεφαλής του Τμήματος Ιστορίας της Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας. Και πρόσθεσε πως αυτό που επείγει και «είναι ανοιχτό χρέος στη βαναυσότητα που δέχθηκαν αυτοί οι νεκροί από το αστικό κράτος της χώρας μας, είναι έστω και τώρα να στηθεί ένα μνημείο. Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι μέσα στο 2025 θα ολοκληρώσει αυτή την προσπάθεια».

Ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης, μέλος της Επιτροπής Μνημείων της ΚΕ του ΚΚΕ, ανέφερε ότι θα χωροθετηθεί μια θέση για να τοποθετήσει το ΚΚΕ το μνημείο, όπως έχει προγραμματίσει και είναι δρομολογημένο εδώ και καιρό, πριν έρθουν στο φως αυτά τα ευρήματα από την ανασκαφή.

«Θέλουμε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ιστορικό που έχει σχέση με το Γεντί Κουλέ, τους χώρους δηλαδή που βασανίστηκαν και ταλαιπωρήθηκαν οι σύντροφοί μας, το Μνημείο του ΚΚΕ το οποίο έχουμε ζητήσει να τοποθετηθεί σε χώρο έξω από τα τείχη και αυτό το δίκτυο να καταλήγει εδώ στο Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης».

Και κάλεσε τις αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων να επισπεύσουν τις διαδικασίες για να οριστικοποιηθεί ο χώρος που θα τοποθετήσει το ΚΚΕ το Μνημείο.

Μάλιστα, εκεί, στον χώρο των ομαδικών τάφων, δόθηκε στους συγγενείς ένας φάκελος που περιείχε μία φωτογραφία της γλυπτικής σύνθεσης που προκρίθηκε από τον διαγωνισμό τον οποίο πραγματοποίησε η ΚΕ του ΚΚΕ για το μνημείο, προς τιμήν των εκτελεσμένων στο Επταπύργιο. Επίσης, η κάτοψη και η όψη του μνημείου. Πρόκειται για ένα κεντρικό γλυπτικό σύμπλεγμα και 7 γρανιτένιες πλάκες με χαραγμένα τα περίπου 400 ονόματα των δολοφονημένων από το αστικό κράτος την περίοδο 1946 - 1955.

Στους συγγενείς δόθηκε και μία έκδοση που κυκλοφόρησε πριν από δυο περίπου χρόνια, με τίτλο «Ασβεστος φάρος το Γεντί και φως που καίει», στην οποία περιλαμβάνεται σύντομο ιστορικό για το Γεντί Κουλέ και 375 ονόματα εκτελεσμένων που προέκυψαν από μια πρώτη έρευνα που έκανε το ΚΚΕ.

Το Πάρκο Εθνικής Αντίστασης, όπου βρέθηκαν οι 33 σκελετοί, είναι ένα από τα πολλά σημεία στην ευρύτερη περιοχή του Επταπυργίου, όπου εκτελούνταν οι πολιτικοί κρατούμενοι. Ο χώρος πίσω από τα τείχη, που εκείνη την περίοδο ήταν ακατοίκητος, αποτελούσε τον «συνήθη τόπο» των εκτελέσεων.

Τώρα που ήρθαν στο φως αυτά τα σημαντικά ευρήματα, άρχισαν να ανοίγουν και στόματα. Μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι στη δεκαετία του 1960 που άρχισε να οικοδομείται η περιοχή, οι εργολάβοι σκάβοντας στα θεμέλια έβρισκαν κόκαλα και κρανία, τα οποία αντί να τα παραδώσουν στην αστυνομία και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, τα έθαβαν ακόμα πιο βαθιά, για να μην έχουν καθυστέρηση στην ανέγερση της οικοδομής.

Την προσπάθεια να αναδειχθεί αυτό το σημαντικό τεκμήριο της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου, στηρίζει ο δήμος Νεάπολης - Συκεών. Και δεσμεύθηκε ότι με ευθύνη και δική του δαπάνη θα συνεχιστούν οι ανασκαφές και θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες για τη δημιουργία ταφικού μνημείου. Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκεται η προσπάθεια να βρεθεί το ειδικό εργαστήριο που θα αναλάβει την ταυτοποίηση με λήψη DNA.