Ενας «κήπος», ένα «φυτολόγιο θρύλων», είναι το βιβλίο αυτό. Οχι μόνο γιατί η Ζωή Βαλάση, με την παραστατική, γεμάτη πνευματικότητα και λογοτεχνική φινέτσα πένα της μεταγράφει αρχαίους μύθους για μεταμορφώσεις θεών, ανθρώπων, νυμφών και ηρώων σε άνθη, δέντρα και φυτά, αλλά και γιατί η Λεμονιά Αμαραντίδου, με τη - γαιώδη χρωματικά - εικονογράφησή της «ζωντανεύει» τους θρύλους. Η Ζ. Βαλάση έχει γράψει και άλλα βιβλία με αρχαίους μύθους. Στον «Κήπο των μεταμορφώσεων» σταχυολογεί μύθους από την ομηρική, ησιόδεια, λυρική, δραματική ποίηση, από τις ιστορίες του Ηροδότου και την ποίηση των αλεξανδρινών και ελληνορωμαϊκών χρόνων.
Ο «κήπος» της Ζ. Βαλάση, «χωρά» όλα τα ανθρώπινα. Ολα όσα «είναι ικανά να αλλάξουν τον κόσμο. Τη μορφή, ακόμα και το ρυθμό του», λέει στον πρόλογό της. Και υπογραμμίζει: «Ο κόσμος δεν είναι μόνο ό,τι βλέπουμε κι ούτε ήταν πάντα όπως είναι... Ούτε θα συνεχίσει νά 'ναι έτσι.... Κάθε αλλαγή, κάθε μεταμόρφωση, τον πλουτίζει, τον ανανεώνει. Του δίνει συνέχεια. Οι μύθοι αυτοί, στους περισσότερους ανθρώπους, φαίνονται μόνο ποιητικοί, ενώ είναι βαθιά φιλοσοφικοί. Ποιος από μας δεν έχει δει με τα μάτια του τους αγαπημένους νεκρούς του να γίνονται λουλούδια;».
Αυτές τις αισθαντικές, αλλά και απολύτως διαλεκτικές σκέψεις της, ανέπτυξε η Ζ. Βαλάση και με την ομιλία της στην παρουσίαση του βιβλίου. «Φωνή» στο βιβλίο, διαβάζοντας αποσπάσματα, έδωσαν οι ηθοποιοί Αννα Βυθούλκα, Ορφέας Ζαφειρόπουλος και Λούλα Λογαρά και «γεύσεις» μουσικές (με φλογέρες, έγχορδα και κρουστά) οι Λούλα Αγγελή, Δημήτρης Κόλλιας και Κορίνα Παπαδοπούλου.