Eurokinissi

Χαρακτηριστικά σε ενότητα του Φόρουμ των Δελφών (ξεκίνησε χτες) «για το μέλλον τής μετά τον Β' ΠΠ παγκόσμιας τάξης», και με την επισήμανση του συντονιστή, αρθρογράφου του «Guardian», Paul Taylor ότι «οι τελευταίες δέκα βδομάδες σόκαραν τον κόσμο», ο Rob De Wijk, αναλυτής απ' την Ολλανδία, είπε ότι ο κόσμος βαδίζει εκεί όπου θέλουν ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, στηλιτεύοντας τη στάση της Ευρώπης ότι καθυστέρησε πάρα πολύ να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες, τονίζοντας το γεγονός ότι είναι εξαρτημένη από τις ΗΠΑ στις νέες τεχνολογίες και την πολεμική βιομηχανία, εξαρτημένη ακόμα και σε ό,τι αφορά τη λειτουργία συστημάτων διοίκησης και επικοινωνιών. Εβαλε, επίσης, θέμα να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε ακόμα και για ένα ΝΑΤΟ χωρίς τις ΗΠΑ, με ενίσχυση ενδο-ευρωπαϊκών συνεργασιών όπως Γαλλίας - Βρετανίας στον τομέα των πυρηνικών, και γενικά με μεγαλύτερη βρετανική εμπλοκή στα ζητήματα Αμυνας της ΕΕ.

Ο Ian Lesser, στέλεχος του «German Marshall Fund» των ΗΠΑ, είπε ότι το ΝΑΤΟ θα παραμείνει ο ακρογωνιαίος λίθος του ευρωατλανισμού με ή χωρίς τις ΗΠΑ, έστω και αν είναι «πιο ευρωπαϊκό» στο μέλλον, και πάντα με ανοικτό το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να επιστρέψουν πιο ενεργά στο μέλλον. Εβαλε επίσης θέμα πόσο γρήγορα θα αλλάξουν «γεωστρατηγική κουλτούρα» οι κοινωνίες της Ευρώπης και αν θα εμφανιστούν διατεθειμένες να χρησιμοποιήσουν βία όπως οι Αμερικανοί.

Η Leslie Vinjamuri, καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων στο SOAS University of London, επέμεινε ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε πού πάμε, βάζοντας ως βασικό παράγοντα αστάθειας ότι η νέα κυβέρνηση στις ΗΠΑ θέλει να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί η «φιλελεύθερη δημοκρατία» στις ΗΠΑ και ευρύτερα. Σε κάθε περίπτωση, τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να σηκώσει τα μανίκια για να καλύψει το χαμένο έδαφος, αλλά ταυτόχρονα να αποφασίσει πώς θα είναι οι σχέσεις της με Κίνα και Ρωσία, ανεξάρτητα του τι θα κάνει η κυβέρνηση Τραμπ. Επίσης, επέμεινε να συνεχιστούν οι επαφές με τμήματα των ΗΠΑ (πολιτικούς, επιχειρηματίες κ.ά.) που θέλουν κοινό βηματισμό ΗΠΑ - Ευρώπης.

Ο Stefan Mair, στέλεχος του «German Institute for International & Security Affairs», πρότεινε η Ευρώπη να στραφεί σε άλλους δυνητικούς εταίρους για να καλύψει ανάγκες της σε πόρους και τεχνολογίες. Ανέφερε, για παράδειγμα, κύρια τις Ινδία και Βραζιλία, ίσως και κάποιες χώρες της Αφρικής.

Σε ενότητα για το τοπίο στην Ευρώπη μετά τις γερμανικές εκλογές, ο Andreas Kindl, πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα, υποστήριξε ότι «ασφάλεια και ανταγωνιστικότητα» είναι οι κύριες προκλήσεις και προτεραιότητες σήμερα για τη χώρα του και ευρύτερα για την Ευρώπη. Εκεί θα πρέπει να στραφούν πόροι και να αναπτυχθούν δυνατότητες, επέμεινε, όπως και για το γεγονός ότι η Γερμανία θα πρέπει να επιδείξει «ηγεσία σε συνεργασία με άλλες χώρες». «Θα πάμε σε απώλειες προς το παρόν» εκτίμησε, ξορκίζοντας ωστόσο τον «πεσιμισμό» και καλώντας σε αναζήτηση «διαφοροποίησης» πηγών και αγορών.

Ο Nathanael Liminski, υπουργός στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, τόνισε τη σημασία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για την ευόδωση σχεδίων της γερμανικής αστικής τάξης. Σε κάθε περίπτωση ξεκαθάρισε ότι η φτηνή Ενέργεια από τη Ρωσία, η παροχή ασφάλειας από τις ΗΠΑ και οι σταθερές αγορές στην Κίνα πλέον τελείωσαν, εξ ου και πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις και διέξοδοι σε «περισσότερη αλληλεπίδραση» στις Βρυξέλλες και με επιτάχυνση μεταρρυθμίσεων. Εβαλε επίσης θέμα μείωσης δασμών στο εσωτερικό της ΕΕ, ώστε με την τόνωση του ενδοκοινοτικού εμπορίου να καλυφθεί το κενό από τη μείωση των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ.

Σε συζήτηση για το τι σημαίνει ο Τραμπ για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τον υπόλοιπο κόσμο, ο πρ. καγκελάριος της Αυστρίας Sebastian Kurz επέμεινε ότι η ΕΕ πρέπει να βρει τρόπους συνεννόησης με τον Αμερικανό Πρόεδρο, χαρακτηρίζοντάς τον ως άνθρωπο των «ντιλ», οπότε θα πρέπει να επιδιώξουν διαπραγματεύσεις, έχοντας κατά νου ότι για πολλούς στις ΗΠΑ και τον κόσμο γενικότερα, η Ευρώπη δεν είναι ο σημαντικότερος «παίκτης». Υποστήριξε, επίσης, τη θέση ότι πρέπει να καταληχθεί το συντομότερο δυνατόν ένας συμβιβασμός με τη Ρωσία, θέση με την οποία διαφώνησε ανοικτά, λίγο αργότερα, ο Ολε Ντιλ, αντιπρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη Μόσχα ως τον υπ' αριθμόν 1 κίνδυνο για τη Γερμανία.

Τέλος, σε θεματική για την Ανατ. Μεσόγειο και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή, ο Ian Lesser, στέλεχος του «German Marshall Fund» των ΗΠΑ, τόνισε ότι αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν για λιγότερη στρατιωτική παρουσία στην ηπειρωτική Ευρώπη αυτό δεν σημαίνει ότι θα περνούν λιγότερο χρόνο στην Ανατ. Μεσόγειο, ακριβώς λόγω ενεργειακών και άλλων σχεδίων που περνούν από την περιοχή.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Michael Rubin, στέλεχος του American Enterprise Institute στις ΗΠΑ, υπογράμμισε ότι η Ανατ. Μεσόγειος δεν είναι πια σημείο διέλευσης για τα αεροπλανοφόρα της Ανατ. Μεσογείου, αλλά προορισμός λόγω της «αστάθειας» στην περιοχή. Εστίασε εξάλλου στα σημεία στήριξης που βρίσκουν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα, ξεχωρίζοντας Σούδα και Αλεξανδρούπολη, ενώ στάθηκε στο κομπρεμί των Αμερικανών και με την Κύπρο, με τις υποδομές που στήνουν στο νησί, χαρακτηρίζοντας τη Λευκωσία «αδιαμφισβήτητης αξίας εταίρο για αυτά που μπορεί να μας φέρει». Επαίνεσε και τη στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Στην τριμερή αυτή εστίασε και ο Gregg Roman, στέλεχος στο «Middle East Forum» στις ΗΠΑ, κάνοντας σαφές ότι μέσα από κοινά ενεργειακά σχέδια, συνεκπαιδεύσεις κ.ά. πρέπει να αναβαθμιστεί σε τριμερή στρατηγική συμφωνία με στήριξη από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Στο πλαίσιό της ανέπτυξε μάλιστα και συγκεκριμένο σχέδιο: Αφού γίνουν διαβουλεύσεις στην Αθήνα παρουσία και του Νετανιάχου, με πρόσχημα την ασφάλεια του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ ισραηλινά πολεμικά πλοία και υποβρύχια να σταλούν στο «δυτικό όριο του έργου», και επίσης να υπάρξει μόνιμη τοποθέτηση μονάδων των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων σε Κύπρο και Ελλάδα.