Από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις σωματείων και φορέων ενάντια στο κλείσιμο των μονάδων

Οπως σημειώνει, «η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΕΕ και Ρωσία, αλλά κι οι ανταγωνιστικοί σχεδιασμοί των ΗΠΑ διαμορφώνουν το έδαφος για νέες αυξήσεις στην τιμή της Ενέργειας και συνολικά σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Η υλοποίηση επίσης της "πράσινης στρατηγικής" της ΕΕ σημαδεύεται από το κλείσιμο από την κυβέρνηση και τη ΔΕΗ ΑΕ του ΑΗΣ Μελίτης και Μεγαλόπολης και το προγραμματισμένο κλείσιμο του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου και των ορυχείων που τους τροφοδοτούν, μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με εγχώριο καύσιμο τον λιγνίτη που την αντικαθιστά με μονάδες εισαγόμενου φυσικού αερίου. Στερεί, δηλαδή, από τον λαό τη δυνατότητα να έχει πρόσβαση σε φθηνή ηλεκτρική ενέργεια, ενώ πριμοδοτεί την ανεργία στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και θέτει σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας.

Παρά την επιχείρηση εφησυχασμού από την κυβέρνηση κι ενώ όλα τα αστικά κόμματα συμφωνούν με την "πράσινη στρατηγική" της ΕΕ, υπολογίζεται ότι η αύξηση που σημειώνεται είναι στο 32% σε σχέση με την περσινή χρονιά, ενώ τα ίδια τα στοιχεία δείχνουν ότι καταναλώνονται τα αποθέματα φυσικού αερίου με μεγαλύτερη ταχύτητα τα τελευταία χρόνια. Τα επίπεδα αποθήκευσης φυσικού αερίου είναι σύμφωνα με δημοσιεύματα περίπου 15% έως 30% χαμηλότερα απ' ό,τι ήταν το 2023. Παράλληλα, οι κυβερνητικές εξαγγελίες για νέα ενεργειακά σχέδια στα συντρίμμια της πολιτικής τους στην ευρύτερη περιοχή εξυπηρετούν την κερδοφορία των ενεργειακών ομίλων που προϋποθέτει πανάκριβη Ενέργεια για τον λαό.

Η πραγματικότητα αυτή γίνεται ακόμα πιο ζοφερή για τους λαούς, αφού η ΕΕ έχει μπει και επίσημα με την εξαγγελία της «Λευκής Βίβλου» σε κατάσταση πολεμικής οικονομίας και πολεμικής προετοιμασίας, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι τιμές θα διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα.

Αλλωστε, το Σχέδιο Δράσης που εξήγγειλε η Κομισιόν για «φθηνότερες εισαγωγές φυσικού αερίου», ισχυροποιεί την εξάρτηση από το πιο ακριβό αμερικανικό LNG, ενώ εξασφαλίζει σχετικά φθηνότερη Ενέργεια για τους μεγάλους βιομηχανικούς ομίλους. Οι δε εργαζόμενοι στον κλάδο δουλεύουν με ελαστικές σχέσεις (οκτάμηνα, εργολαβίες), στις ΑΠΕ, εργάζονται χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, σε χώρους εργασίας όπου ελλοχεύουν παγίδες θανάτου.

Μόνοι κερδισμένοι είναι οι ενεργειακοί όμιλοι (παραγωγοί ή/και πάροχοι), που απογειώνουν τα κέρδη τους, αλλά και οι ΑΠΕ, που έχουν εξασφαλίσει εγγυημένες τιμές. Αυτή είναι η "κανονικότητα" της "απελευθερωμένης" αγοράς Ενέργειας και της "πράσινης μετάβασης"».

Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πώς τοποθετείται στο γεγονός:

-- Οτι η "πράσινη" στρατηγική ΕΕ και κυβερνήσεων για την Ενέργεια καθορίζεται από τις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

-- Οτι η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, η εγκατάλειψη του φθηνού εγχώριου λιγνίτη και η στροφή προς το ακριβότερο αμερικάνικο LNG, τα μέτρα ενίσχυσης του μεριδίου ΑΠΕ με τους όρους της "απελευθερωμένης αγοράς" μόνο νέες αυξήσεις επιφυλάσσουν για τα λαϊκά νοικοκυριά, όρους γαλέρας για τους εργαζόμενους στον κλάδο και μαρασμό στον λαό της Δυτικής Μακεδονίας;».