Την επιθετικότητά του δείχνει πλέον το ρωσικό κεφάλαιο και οι κυρίαρχοι πολιτικοί κύκλοι της χώρας ενάντια στη Λευκορωσία, σε μια προσπάθεια να επιβάλουν και στη χώρα αυτή μια πλήρη ταύτιση με την εσωτερική (κοινωνικοοικονομική) πολιτική, αλλά και τη διεθνή πολιτική της Ρωσίας.

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν κατηγόρησε την ηγεσία της Λευκορωσίας, δηλαδή τον Πρόεδρο της Αλεξάντρ Λουκασένκο, ότι επιδιώκει στη βάση της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας να δημιουργήσει κάτι που «να μοιάζει στην ΕΣΣΔ», σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ρωσίας, προσθέτοντας με αυστηρότητα «επιστροφή στην ΕΣΣΔ δεν υπάρχει». Η ουσία της διαφωνίας που έχει προκύψει είναι ότι η Λευκορωσία επιμένει να διατηρήσει ορισμένα στοιχεία αυτοτέλειας στην Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, κάτι που συναντά την οργισμένη πλέον αντίθεση των κυρίαρχων ρωσικών κύκλων. Ο Πούτιν προέβη σ' αυτές τις δηλώσεις στις 13/6/2002, κατά τη συνάντησή του με τους εργαζόμενους στο Επιστημονικό Κέντρο Καρδιοαγγειακής Χειρουργικής «Μπουκάλεφ». Ο Πούτιν σημείωσε ότι το οικονομικό μέγεθος της Λευκορωσίας είναι της τάξης του 3% σε σχέση με την οικονομική δύναμη της Ρωσίας, και έβαλε ευθέως κατά του δικαιώματος του βέτο στα πλαίσια της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας. Μ' αυτό τον τρόπο για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε ότι στις συνθήκες του καπιταλισμού οι διάφορες ενώσεις που δημιουργούνται δε γίνονται στη βάση της ισοτιμίας, αλλά στη βάση «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».

Να σημειώσουμε ότι οι δηλώσεις αυτές του Πούτιν έγιναν δύο μόλις μέρες μετά τη «μαραθώνια» συνάντηση των δύο Προέδρων στο Λένινγκραντ, η οποία κράτησε πάνω από 10 ώρες! Οπως είχε πει μετά τη συνάντηση ο Λουκασένκο, σ' αυτή συζητήθηκε «ένα στρατηγικό και πολλά τακτικά θέματα». Το στρατηγικό ζήτημα ήταν τι είδους Ενωση θα είναι η Ενωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, σημειώνοντας ότι εδώ «η Λευκορωσία έχει μια κάπως διαφορετική ιδεολογία σ' αυτό το ζήτημα». Οπως σημειώνεται από τα ρωσικά ΜΜΕ, μέχρι τις 25 του Ιούνη η λευκορώσικη πλευρά θα πρέπει να απαντήσει στις ρωσικές «προτάσεις». Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι την ίδια μέρα της συνάντησης Πούτιν - Λουκασένκο οι ΗΠΑ διά στόματος υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, ζήτησαν από τη Ρωσία να πιέσει τη Λευκορωσία, ώστε αυτή να επιλύσει το πρόβλημα των σχέσεών της με τον ΟΑΣΕ. Κι αυτό γιατί λίγες μέρες πριν οι αρχές της Λευκορωσίας είχαν διώξει από τη χώρα την αποστολή του ΟΑΣΕ, λόγω της συνεχούς ανάμειξής της στις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις της χώρας, προκαλώντας την «έκρηξη» του Αμερικανού πρέσβη στο Μινσκ Μάικλ Κόζακ, που απείλησε τη Λευκορωσία με αντίποινα από τη μεριά των χωρών - μελών του ΟΑΣΕ.

Την πρώτη απάντηση στις δηλώσεις Πούτιν έδωσε ο Λευκορώσος βουλευτής Σεργκέι Κοστιάν το βράδυ της 13/6/2002 στο ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι ΝΤΒ, κατηγορώντας ευθέως τον Πούτιν ότι «κάνει τα χατίρια του Μπους» και δεν εκφράζει τα συμφέροντα του ρωσικού λαού! Πιο «διπλωματικός» ο αναπληρωτής υπεύθυνος της Προεδρίας της Λευκορωσίας Λεονίντ Κόζικ, δήλωσε στις 14/6/2002 ότι η Λευκορωσία δε ζήτησε την ανασύσταση της ΕΣΣΔ μιας και «κάτι τέτοιο τόσο θεωρητικά, όσο περισσότερο πρακτικά είναι αδύνατο». Ο Κόζικ, που ηγείται και της ομάδας εργασίας της Λευκορωσίας στις επαφές με τη ρωσική πλευρά για τη διαμόρφωση του κοινού Συντάγματος της Ενωσης Ρωσίας - Λευκορωσίας, σημείωσε ότι «τα τελευταία χρόνια ορισμένες δυνάμεις στη Ρωσία προσπάθησαν να αδυνατίσουν το ισχύον Ενωσιακό σύμφωνο Ρωσίας και Λευκορωσίας και να κάνουν τη συνταγματική πράξη που βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας, θολή και μη αποτελεσματική». «Δεν ξέρω για τη ρώσικη πλευρά, αλλά η λευκορώσικη δε θα διαλύσει με τα χέρια της ό,τι δημιουργήθηκε σε διάστημα πολλών χρόνων προς όφελος των λαών μας», σημείωσε ο Κόζικ.

Πάντως, πολλοί Ρώσοι παρατηρητές εκτιμούν ότι τα περιθώρια ελιγμών έχουν περιοριστεί πάρα πολύ για τον Πρόεδρο Λουκασένκο, κάτι που μπορεί να τον οδηγήσει να επιλέξει είτε ανάμεσα στην πλήρη υποταγή στις ρωσικές επιδιώξεις, που θα έχει να κάνει και με την «αναθέρμανση» της προσέγγισης και της Λευκορωσίας με ΝΑΤΟ - ΕΕ - ΟΑΣΕ, είτε στο «πάγωμα» της ενοποίησης με τη Ρωσία. Υπέρ του τελευταίου φαίνεται να τάσσεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ένα μεγάλο ποσοστό του λαού της Λευκορωσίας, πάνω του 50% που δεν επιθυμεί υποχωρήσεις σε βάρος της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της χώρας.