Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη έδωσαν ένα επιπλέον πρόσχημα στους εκπροσώπους των μονοπωλίων πολλών χωρών για τη συρρίκνωση των ελευθεριών του ανθρώπου και τη διεύρυνση των μηχανισμών παρακολούθησης πολλών πλευρών της ζωής πολιτών στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Αυτό διαπιστώνει κανείς απ' τη σπουδή, την προθυμία και την «αιφνιδιαστική» ετοιμότητα πολλών κυβερνήσεων να υιοθετήσουν πακέτα «τρομονόμων» που έφεραν -κατά «σύμπτωση»... - τα ακόλουθα βασικά χαρακτηριστικά:

- Πολύπλευρη ενίσχυση των δυνάμεων, οργάνων και μέσων καταστολής. «Πράσινο φως» για τη διεύρυνση της (απροκάλυπτης) δράσης μυστικών υπηρεσιών και στο έδαφος της χώρας την οποία αυτές, έως τώρα, υποτίθεται πως προστάτευαν από έξωθεν κατασκόπους... Επιπλέον, θέσπιση μιας - με το νόμο... όπου κατέστη δυνατόν - συνεργασίας μεταξύ δυνάμεων επιβολής του νόμου και μυστικών υπηρεσιών.

- Απαγόρευση απεργίας και αναστολή άλλων εργατικών κινητοποιήσεων σε «ευαίσθητους τομείς», με επίκληση την «εθνική ασφάλεια». Ανατροπή ισχύοντος εργασιακού δικαίου ή και περαιτέρω επιδείνωση εργασιακών συνθηκών, με πρόσχημα την «ευελιξία» των κρατικών αρχών στην πάταξη της «τρομοκρατίας».

- Κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας.

- Διεύρυνση και ενίσχυση τεράστιων βάσεων προσωπικών δεδομένων στις οποίες δε θα καταχωρούνται μόνον οι πλήρεις φάκελοι σεσημασμένων κακοποιών ή τρομοκρατών, αλλά και παραβατών του κοινού ποινικού κώδικα, «ταραχοποιών στοιχείων» (π.χ. διαδηλωτών) και ποικίλων άλλων υπόπτων, με την επισήμανση του «εν δυνάμει ανατρεπτικού στοιχείου». «Λεπτομέρεια»: σε πολλές απ' τις «εθνικές βάσεις δεδομένων» που λειτουργούν, π.χ., στις χώρες της ΕΕ, μελετάται να έχουν πρόσβαση, εκτός απ' τις αστυνομικές αρχές και οι υπηρεσίες αντικατασκοπίας...

- Θέσπιση - όπου δεν υπήρχαν - εθνικών ταυτοτήτων ή «εκσυγχρονισμός» αυτών (όπου υπήρχαν) με την εισαγωγή βιομετρικών συστημάτων αναγνώρισης (π.χ. δακτυλικά αποτυπώματα, DNA, κόρη οφθαλμού κ.ά.). Στόχος η ευκολότερη και πληρέστερη (και γι' αυτό διαρκής) παρακολούθηση «υπόπτων» τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό (με τη μετατροπή τελωνείων και αεροδρομίων σε κομβικά σημεία ελέγχου του «Μεγάλου Αδελφού»...).

- Σκληρά μέτρα κατά μεταναστών και προσφύγων με παράλληλη σκλήρυνση των προϋποθέσεων και χρονικών ορίων ιδιαίτερα για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου!

- Στρατολόγηση και ενθάρρυνση του χαφιεδισμού των πολιτών - και πάλι με «σκοπό την πάταξη της τρομοκρατίας»...

Αυτά είναι μερικά απ' τα πιο βασικά γνωρίσματα «τρομονόμων» που προτάθηκαν από κυβερνήσεις και ψηφίστηκαν (ορισμένοι εν ριπή οφθαλμού και ελαφρά τη καρδία...) απ' τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες των ΗΠΑ, της ΕΕ, αλλά και χωρών της Αφρικής, της Ασίας, του Ειρηνικού. Στην προσπάθεια δε οι «πολυτρομονόμοι» να τύχουν της ανοχής των πολιτών, η προπαγανδιστική τακτική των κυρίαρχων τάξεων έθετε με καταιγιστικούς ρυθμούς ψευτοδιλήμματα του τύπου «λιγότερη δημοκρατία έναντι περισσότερης ασφάλειας».

Οι ραγδαίες και δυσμενέστατες - για τις ελευθερίες του ανθρώπου - επιπτώσεις των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ ενεργοποίησαν αυτόματα μία εντατική διαδικασία διαρκείας, που - όπως διαφαίνεται - έθεσε (ακόμη πιο παρελκυστικά) τη νομοθετική εξουσία στη σκιά (αν όχι στην πλήρη υπηρεσία) της εκτελεστικής και των οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων. Υπό το πρίσμα, λοιπόν, των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη και υπό το βάρος μιας ψυχοπολιτικής βίας που έφερε ψηλά τη σημαία ενός θολού «πατριωτισμού», «Δημοκρατικοί» και «Ρεπουμπλικάνοι» εξάλειψαν τις - ούτως ή άλλως ελάχιστες και δυσδιάκριτες -διαφορές τους, ψηφίζοντας «πολυτρομονόμους» όπως ο «ΠΑΤΡΙΟΤ» (26 Οκτώβρη 2001) και νομοσχέδια για τη συγκρότηση «υπερυπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας». Αυτή ακριβώς η εξέλιξη κατέστησε σαφέστερη μια - μακρά... - διαδικασία γιγάντωσης του αστυνομοκρατούμενου κράτους στις ΗΠΑ.

Ο «ΠΑΤΡΙΟΤ» ήταν, με λίγα λόγια, η νομοθετική κερκόπορτα για την ενεργοποίηση των στρατοδικείων, τη διεύρυνση μυστικών δικαστηρίων (που θέσπισε το '78 ο Πρόεδρος Ρ. Νίξον), των μυστικών ενταλμάτων αφ' ενός για έρευνα πρακτόρων σε τόπους κατοικίας και δουλιάς, μόνο και μόνο με τη διατύπωση κάποιας «υποψίας», σύλληψη με μυστικό κατηγορητήριο και κράτηση σε άγνωστο μέρος, δίχως την επαφή με δικηγόρους και συγγενικά πρόσωπα. Επιπλέον, οδήγησε στην περαιτέρω ενίσχυση της εξόφθαλμης λειτουργίας ενός τεράστιου συστήματος παρακολούθησης πολιτών υπό το «πνεύμα» του «Μεγάλου Αδελφού» (π.χ. το FBI ως γνωστόν απαίτησε από εθνικές, τοπικές βιβλιοθήκες, αλλά και βιβλιοπωλεία, τα αρχεία πελατολογίων προκειμένου να ανιχνεύει «ενδείξεις ή μεσοπρόθεσμες τάσεις τρομοκρατών και κυβερνητικών αντιρρησιών»), καθώς και στη θέσπιση σκληρότερων μέσων ελέγχου της εισόδου και παραμονής μεταναστών και ξένων φοιτητών στις ΗΠΑ.

Ομως, αν ο «πολυτρομονόμος» «ΠΑΤΡΙΟΤ» ήταν η κερκόπορτα της κυβέρνησης και του Κογκρέσου των ΗΠΑ για την απεμπόληση «δεδομένων» συνταγματικών δικαιωμάτων, τότε ο επόμενος «ογκόλιθος» για την οικοδόμηση και διατήρηση (μέχρι, βέβαια, να την ανατρέψουν οι Αμερικανοί με τους αγώνες τους) μιας στυγνής αστυνομοκρατούμενης πολιτείας τέθηκε με την πρόταση που ανακοίνωσε τον περασμένο Ιούλη ο Πρόεδρος Τζορτζ Ουόκερ Μπους με την επωνυμία: «Σχέδιο Στρατηγικής για την Εσωτερική Ασφάλεια της Πατρίδας».

Το τρομοκρατικό αυτό έκτρωμα, που φέρει ήδη την έγκριση της Βουλής των Αντιπροσώπων, σημαίνει τη ριζική «μεταμόρφωση» του συστήματος στις ΗΠΑ σε επίπεδο εκτελεστικής, νομοθετικής, ίσως ακόμη και δικαστικής εξουσίας...

Και αυτό γιατί, μεταξύ άλλων, το «Σχέδιο Στρατηγικής» προτείνει:

- Την ανατροπή του νόμου Posse Comitatus (ελληνιστί «Δύναμη της Κομητείας») του 1878, με το οποίο αποτρέπεται η επέμβαση και χρήση του στρατού στην επιβολή της τάξης και του νόμου στο εσωτερικό της χώρας! (Φαίνεται μάλλον πως δεν επαρκούν οι αστυνομικοί για τον ξυλοδαρμό και τρομοκράτηση διαδηλωτών...).

- Μεταβίβαση εξουσιών που έχει το Κογκρέσο στον Πρόεδρο ώστε να έχει μεγαλύτερη ευχέρεια όσον αφορά π.χ. στο κάλεσμα και τόπο δράσης της Εθνοφρουράς, να μπορεί να εκδίδει διατάγματα απέλασης «σε συντομότερο χρονικό διάστημα, δίχως όρια» κλπ.

- Σύσταση, εκπαίδευση, εξοπλισμό και απρόσκοπτη δράση «κόκκινων ομάδων», οι οποίες θα είναι ικανές να διεισδύουν σε κυκλώματα «τρομοκρατών», να συμπεριφέρονται και να δρουν (ατιμωρητί) όπως οι τρομοκράτες, προκειμένου το σύστημα να «αντιληφθεί» και μετά να «προστατεύσει» τα ευάλωτα «σημεία» της κρίσιμης (δημόσιας και ιδιωτικής) υποδομής του...

- Αναδιάρθρωση, ενίσχυση και ακόμη μεγαλύτερη «ενδοεπικοινωνία» ανάμεσα στις υπηρεσίες αντικατασκοπίας και όργανα επιβολής του νόμου. Συγκρότηση νέων ενισχυμένων συστημάτων συλλογής, «διπλής» (από διαφορετικά, δηλαδή, κέντρα) ανάλυσης πληροφοριών, «η οποία πρέπει και μπορεί να οδηγήσει σε δράση για την αποτροπή των τρομοκρατών στο σχεδιασμό των απειλών τους».

- Θέσπιση «των ελάχιστων δυνατό προδιαγραφών» για τη δημιουργία νέων πολιτειακών αδειών οδήγησης με χρήση βιομετρικών μέσων (όπερ σημαίνει το εξής ανήκουστο για τους Αμερικανούς: αστυνομικές ταυτότητες και μάλιστα με την τελευταία λέξη της χαφιέδικης τεχνολογίας!)...

- Θεσμοποίηση του υπερυπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, το οποίο, μεταξύ άλλων, θα είναι αυτό που θα συντονίζει και θα επιβλέπει τη λειτουργία 22 ομοσπονδιακών και πολιτειακών υπηρεσιών, μεταξύ άλλων για να «μαθαίνει τις προτεραιότητες τρομοκρατών μακροπρόθεσμα» (ώστε να τις αντιμετωπίσει...) και «να ανακαλύπτει τις αδυναμίες στα μέτρα ασφάλειας» τόσο της κυβέρνησης, όσο του λοιπού δημόσιου και ιδιωτικού τομέα...

Μέσα σ' όλα αυτά δεν μπορεί κανείς να παραλείψει το πρόγραμμα του υπουργείου Δικαιοσύνης για τη στρατολόγηση εργαζομένων -χαφιέδων σε ζωτικούς τομείς ενέργειας, μεταφορών κλπ. (πρόγραμμα TIPS), με σκοπό την «έγκαιρη ενημέρωση» των αρχών για «ύποπτες συμπεριφορές και ενέργειες». Το πρόγραμμα άρχισε πειραματικά τον Αύγουστο στις 10 μεγαλύτερες πολιτείες των ΗΠΑ, αλλά με αρκετά προβλήματα. (Π.χ. συντάκτης των «Λος Αντζελες Τάιμς» έγραφε τις προάλλες πως επιχείρησε να επικοινωνήσει με τον αριθμό κλήσης της συγκεκριμένης υπηρεσίας, διαπιστώνοντας πως τελικά αυτός ανταποκρινόταν στο τηλεφωνικό νούμερο εκπομπής μεγάλου τηλεοπτικού δικτύου με περιεχόμενο ιδιωτικο-αστυνομικού τύπου έρευνες, τύπου... «Απιστίες»!).

Ενώ η κυβέρνηση Μπους εμφανίζεται πως αξιοποίησε νομοθετικά στο έπακρο τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη, οι χώρες της ΕΕ είχαν δράσει προ πολλού στους τομείς παρακολούθησης της ιδιωτικής ζωής των Ευρωπαίων πολιτών και συρρίκνωσης άλλων δικαιωμάτων του ανθρώπου...

Οι Βρυξέλλες, βαθιά ενοχλημένες απ' την έκταση που έπαιρναν τα τελευταία χρόνια οι πολυποίκιλες, πλην αρκετά μαζικές, διαδηλώσεις κατά της διεθνοποίησης του κεφαλαίου, δεν περίμεναν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη! Πριν αλλά και μετά, με πρόφαση τα επεισόδια που σημειώθηκαν στις διαδηλώσεις της Συνόδου Κορυφής στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας (Ιούνιος 1997), προχώρησαν στο σχεδιασμό μέτρων για την απαγόρευση κυκλοφορίας «ταραχοποιών στοιχείων», με πρόφαση αρχικά τους «σεσημασμένους» χούλιγκανς ποδοσφαίρου, έπειτα ...τους ταραχοποιούς διαδηλωτές και μετέπειτα τους «τρομοκράτες», μεταξύ των οποίων βάφτιζαν και αλλοδαπές (εκτός της ΕΕ) πολιτικές οργανώσεις που δεν τύγχαναν της ανοχής της ευρωπαϊκής κυρίαρχης ιδεολογίας! (Αυτή είναι η διαβόητη Ενωμένη Ευρώπη άνευ συνόρων... που είχε αναγγελθεί σχεδόν παράλληλα με τη θέσπιση και λειτουργία του διαβόητου «Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν»...).

Ετσι, οι «τρομονόμοι» που πέρασαν σε πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ, απ' την 11η Σεπτέμβρη και έπειτα, δεν έκαναν άλλο τι απ' το να ισχυροποιούν πρότερους και ήδη σκληρούς «τρομονόμους», αμφισβητώντας (ή και καταργώντας όπου δυνατόν) το τεκμήριο της αθωότητας και πριμοδοτώντας τη δημιουργία και στρατολόγηση χαφιέδων μεταξύ του πληθυσμού. Επιπλέον, το ευρωενωσιακό πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο έκανε σαφέστερες τις διαθέσεις του με στόχο την ποινικοποίηση και τον έλεγχο πολιτικών κομμάτων και κινημάτων, και δη αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων.

Δεν παρέλειψαν, ακόμα, να υψώσουν νέα δυσθεώρητα τείχη έναντι μεταναστών και προσφύγων, σκληραίνοντας τα μέτρα παρακολούθησης και χορήγησης (ή μάλλον αποτροπής) πολιτικού ασύλου. Είναι άλλωστε γνωστή η συμφωνία που έκαναν στα τέλη του περσινού Οκτώβρη αξιωματούχοι απ' την ΕΕ και τις ΗΠΑ για την εισαγωγή νέων μέτρων κατά της λεγόμενης λαθρομετανάστευσης και η σπουδή αμφοτέρων των πλευρών να χορηγήσουν κονδύλια στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, όχι βεβαίως για την επούλωση των τραυμάτων που οι τελευταίοι υφίστανται απ' τη νεοαποικιοκρατική πολιτική ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο πάτριο έδαφός τους, αλλά ...για τη θέσπιση βιομετρικών μέσων ελέγχου στις υπηρεσίες υποδοχής (ή μάλλον αποτροπής...) μεταναστών και αιτούντων ασύλου!

Εντούτοις, ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να κάνει κανείς στις - προσφάτως γνωστοποιηθείσες... - προσπάθειες της ΕΕ να θεσμοποιήσει το γνωστό αγγλοσαξωνικό σύστημα παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών κρατών, πολιτών, επιχειρήσεων («ΕΣΕΛΟΝ») που πρωτοσυστάθηκε μεσούντος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με πρωτοβουλία του Τσόρτσιλ. Στις 20 Αυγούστου, η βρετανική ανεξάρτητη οργάνωση που ασχολείται με ζητήματα προστασίας και παραβίασης της ιδιωτικής ζωής και δημοκρατικών ελευθεριών «ΣΤΕΪΤΣΓΟΥΟΤΣ» γνωστοποίησε στον Τύπο σχέδιο της ΕΕ (κατά πάσα πιθανότητα επί βελγικής προεδρίας) για θεσμοθέτηση της παρακολούθησης, αποθήκευσης και αρχειοθέτησης (για ένα ή δύο χρόνια) όλων των τηλεπικοινωνιών που κάνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες στις 15 χώρες - μέλη!

Το σχέδιο, που φέρει τον εύγλωττο τίτλο «Κυκλοφορία Δεδομένων», προκάλεσε μείζονες ανησυχίες στις δημοκρατικές δυνάμεις της ΕΕ, δε διαψεύστηκε απ' την προεδρεύουσα της ΕΕ Δανία, ενώ συζητείται ήδη σε αρμόδια συμβούλια και όργανα (π.χ. δικαστικά, αστυνομικά κλπ.) αξιωματούχων της ΕΕ.

Η «Κυκλοφορία Δεδομένων» ή όπως αλλιώς ονομαστεί θα τεθεί προς συζήτηση (άραγε κεκλεισμένων των θυρών;) στην επόμενη Διάσκεψη Κορυφής, φέροντας το ακόλουθο «πρωτότυπο» χαρακτηριστικό στοιχείο: Επιχειρεί τη νομιμοποίηση του παρακρατικού συστήματος ΕΣΕΛΟΝ όχι μόνο με πρόσχημα τη «διεθνή αντιτρομοκρατική εκστρατεία», αλλά και την εξάλειψη της παιδικής πορνογραφίας, των ηλεκτρονικών «εγκλημάτων», καθώς και αδικημάτων του ποινικού κώδικα ή ακόμη και αυτού της... οδικής κυκλοφορίας!

Εξυπακούεται δε πως στα εθνικά παραρτήματα των «πληροφοριακών τραπεζών» φακελώματος εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων απαιτούν να έχουν πρόσβαση όχι μόνο οι αστυνομικές αρχές -ενδεχομένως κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας... - της κάθε χώρας, αλλά και οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας κάθε χώρας -μέλους της ΕΕ. Αυτή είναι η Ενωμένη Ευρώπη των μυστικών υπηρεσιών και των αρχών επιβολής νόμου...