Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τους συμβασιούχους εργαζόμενους βασίζεται στην Οδηγία 99/70/ΕΚ, η οποία διακρίνεται για τη συμβολή της στην περαιτέρω «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, θέτοντας ανατροπές και στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην Οδηγία ότι η ίδια βασίζεται με τη σειρά της: «Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του Εσσεν, όπου υπογραμμίστηκε η ανάγκη λήψης μέτρων για την αύξηση σε ένταση της απασχόλησης στα πλαίσια της ανάπτυξης κυρίως μέσω ελαστικότερης οργάνωσης της εργασίας, η οποία να ικανοποιεί τόσο τις επιθυμίες των εργαζομένων όσο και τις απαιτήσεις του ανταγωνισμού».

Σε άλλο σημείο ενισχύεται η κατεύθυνση για την «ευελιξία»: «Το ψήφισμα της 9 Φεβρουαρίου 1999, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση το 1999, καλεί τους κοινωνικούς εταίρους, σε όλα τα ενδεδειγμένα επίπεδα, να διαπραγματευτούν συμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό της οργάνωσης της εργασίας, συμπεριλαμβανομένων διευθετήσεων για ευέλικτη εργασία, με σκοπό να γίνουν οι επιχειρήσεις παραγωγικές και ανταγωνιστικές και να επιτευχθεί η απαραίτητη ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας».

Στο ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης η αναφορά είναι ως εξής: «Η παρούσα συμφωνία αφορά τις εργασιακές συνθήκες των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αναγνωρίζοντας ότι θέματα που αφορούν την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση υπάγονται στην αρμοδιότητα των κρατών - μελών. Σχετικά με αυτό οι κοινωνικοί εταίροι επισημαίνουν τη δήλωση για την απασχόληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δουβλίνου το 1996, η οποία τόνισε μεταξύ άλλων την ανάγκη να καταστούν τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης πιο ευνοϊκά προς την απασχόληση, με την ανάπτυξη συστημάτων κοινωνικής προστασίας που θα μπορούν να προσαρμοστούν σε νέα πρότυπα εργασίας».