ΙΛΙΣΙΑ. Εδώ και οι νύχτες είναι κόκκινες. Νύχτες ζωντανές, νύχτες όμορφες, νύχτες που φωτίζουν σα μέρα. Μ' ό,τι μας καίει, μ' ό,τι μας εξεγείρει, μ' ό,τι σχεδιάζουμε για να πάμε μπροστά, να 'ναι εδώ, επί σκηνής. Δεκάδες καθημερινά κι άλλα, μια πλούσια θεματολογία από προβλήματα που μας αφορούν όλους, όλα βρήκαν στέγη, εδώ, στο 28ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή». Ενα Φεστιβάλ που φέτος απλώνεται μοιρασμένο σε τέσσερις βασικές ενότητες.

Ενότητα πρώτη: «Είναι τρελοί αυτοί οι καπιταλιστές». Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ με ανατρεπτικό και καυστικό χιούμορ σχολιάζουν στο «Γαλατικό χωριό», την επικαιρότητα και προβάλλουν τις θέσεις της ΚΝΕ για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τον ελεύθερο χρόνο των νέων και τα ναρκωτικά. Στο ίδιο... χωριό στέλνουν το δικό τους μήνυμα ζωής, απαλλαγμένης από ουσίες, μια σειρά από θεραπευτικές κοινότητες, καθώς και το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών. Ενώ μπροστά στην κεντρική είσοδο του Φεστιβάλ, η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» και η «ΝΑΣ» βγάζουν κόκκινο σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, καλώντας τους επισκέπτες «να διεκδικήσουν την πόλη τους», ψηφίζοντας τους αγωνιστικούς συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις. Πιο πίσω βρίσκεται η έκθεση βιβλίου από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Ενότητα δεύτερη: Η αυλαία της Παιδείας ανοίγει. Το δικαίωμα των νέων στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, σ' όλες τις βαθμίδες, δεσπόζει στο χώρο που βρίσκεται δίπλα στη νεανική σκηνή. Οι ΠΚΣ διεκδικούν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, ενώ η οδύσσεια ενός μαθητή ξετυλίγεται καρέ - καρέ σ' ένα ταξίδι γεμάτο σκοπέλους μέχρι να φτάσει στη δική του Ιθάκη: Τη γνώση, τη ζωή. Ακριβώς δίπλα σηκώνεται και η αυλαία για τους νέους εργαζόμενους που διεκδικούν δουλιά για όλους, με δικαιώματα, γιατί τελικά «για ένα κομμάτι ψωμί μόνο η δουλιά δε φτάνει, το πιο σπουδαίο είναι η ψυχή σου δικέ μου...».

Η Διεθνιστική Αλληλεγγύη και η Αντιιμπεριαλιστική Πάλη αποτελούν την τρίτη ενότητα, η οποία στεγάζεται μπροστά από το Λαϊκό Στέκι. Εκεί δίνεται ένα από τα σημαντικότερα ραντεβού. Ενα ραντεβού αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Τόπος: Θεσσαλονίκη. Χρόνος: Καλοκαίρι 2003. Στο χώρο φιλοξενούνται Κόμματα και Οργανώσεις από όλο τον κόσμο, φιλειρηνικές επιτροπές και οι νέοι στρατευμένοι.

Ενότητα τέταρτη: Ακριβώς στη μέση στου χώρου της Κεντρικής Σκηνής βρίσκονται ταμπλό που μιλούν για κεντρικά ζητήματα, για όλα όσα ζούμε καθημερινά, όσα γίνονται στον κόσμο και για τις ανάγκες που κάποιοι προσπαθούν να τις ρίξουν στο περιθώριο. Ομως προειδοποιούν: «Μην αφήνεις να σε πάρει η μπάλα». Ενώ το ποδοσφαιρικό τέρμα που έχει στηθεί, δίνει το σύνθημα για το γκολ που πρέπει να μπει στις επερχόμενες δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές, και όχι μόνο!

Δίπλα, ταμπλό με αποτυπωμένες στιγμές από τα 34 χρόνια δράσης και της ιστορίας της ΚΝΕ. Παράλληλα, εντυπώνονται τα βασικότερα μηνύματα από το 8ο Συνέδριο της Οργάνωσης. Κοντά τους, πάντα ο «Οδηγητής». Λίγο πιο πάνω, η αλήθεια γράφεται μόνο με κόκκινο. Με ξεναγό τον «Τηλέπαθο στη χώρα της αποχαύνωσης», το περίπτερο του «Ριζοσπάστη» σηκώνει την αυλαία στο χώρο της ενημέρωσης. «Κόντρα σε αυτούς που αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι», κόντρα σε εκείνους που σιωπούν. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται άλλη μια διαφορετική φωνή ενημέρωσης, ο «902», με στιγμιότυπα από το ξεδιάντροπο χτύπημα που δέχτηκαν οι ναυτεργάτες, οι φοιτητές από τις δυνάμεις καταστολής στο λιμάνι του Πειραιά, και εικόνες από αγώνες του ελληνικού λαού. Δίπλα το περίπτερο της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης (ΚΟΜΕΠ). Ενα περίπτερο γεμάτο μνήμες, αγώνες και ιστορικά ντοκουμέντα είναι αυτό της Εθνικής Αντίστασης, που όσοι ασπρομάλληδες το περιστοιχίζουν, επιμένουν: «60 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ και ο αγώνας για ελευθερία και δικαιοσύνη συνεχίζεται...».