Ο,τι δε διδάσκεται μέσα στις σχολικές αίθουσες, ό,τι δε λένε τα σχολικά βιβλία και ό,τι αποκρύπτεται στις «παραδόσεις» είναι αυτό που πρόσφεραν τα μαθήματα «εκτός έδρας» ή αλλιώς τα «αντιμαθήματα», που παραδόθηκαν στο Στέκι της Παιδείας. Με έναν πίνακα, μια έδρα και θρανία στήθηκε στο χώρο μια διαφορετική «σχολική αίθουσα», που φιλοξένησε μικρούς, αλλά και μεγάλους μαθητές, για να διδαχτούν αυτά που δεν περιέχονται στα σχολικά βιβλία.

Το πρώτο «αντιμάθημα» ήταν για τα νέα βιβλία Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού και πώς μέσα από αυτά προωθούνται, στα παιδιά των 13 και 15 χρόνων, τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια. Το δεύτερο ήταν για «Το Δίκαιο και η Δημοκρατία», ή πώς η σκληρή πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που περιγράφουν τα βιβλία. Το τρίτο «αντιμάθημα» ήταν για τις «Αρχές Οικονομίας» που διδάσκονται στην Α΄Λυκείου, με στόχο την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας και το τελευταίο για τα μαθήματα και τα βιβλία «της κοινωνικής και πολιτικής αγωγής στο Δημοτικό».