«Τάξη», αποφάσισε να βάλει στη χώρα του ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, με το νέο νομοσχέδιο για την εσωτερική ασφάλεια. Απώτερος στόχος του, η δημιουργία συναισθήματος πλήρους ανασφάλειας, για τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και απόλυτης ασφάλειας, για την ανώτερη αστική τάξη. Σύμφωνα με τον υπουργό και την κυβέρνηση το νομοσχέδιο αυτό δημιουργήθηκε με γνώμονα την «προστασία των Γάλλων πολιτών, που είχαν απελπιστεί από την αδυναμία της πολιτείας να προστατέψει τη ζωή και τα υπάρχοντά τους». Γι' αυτό, λοιπόν, οι κυβερνώντες αποφάσισαν να «καθαρίσουν» τους δρόμους από τα «μιάσματα», που ενοχλούν τα ευαίσθητα μάτια των αστών και να πετάξουν σαν «σκουπίδια», όσους δε χρειάζονται και μολύνουν την εικόνα του ιδανικού κόσμου τους.

Ανοιξαν, λοιπόν, το κουτί της Πανδώρας και έβγαλαν ένα νομοσχέδιο, κατάλληλα προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της ΕΕ και των μονοπωλίων, προορισμένο για να γονατίσει τους οικονομικούς μετανάστες, τους επαίτες και γενικότερα όσους το καθεστώς αρέσκεται να χαρακτηρίζει «περιθωριακούς». Με λάβαρο τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η κυβέρνηση Ραφαρέν θυμίζει συνεχώς στους Γάλλους ψηφοφόρους το μεγάλο λάθος, που διέπραξαν στις εκλογές, ψηφίζοντάς την...

Πραγματοποιώντας τις προεκλογικές του υποσχέσεις, ο Πρόεδρος Σιράκ και η γαλλική κυβέρνηση, ξεκινούν μια σειρά μεταρρυθμίσεων στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας, με στόχο τη δημιουργία ενός καθαρά, αστυνομοκρατούμενου κράτους, που θυμίζει άλλες εποχές...

Και ενώ ο κύριος Σαρκοζί βαφτίζει τον εαυτό του υποστηρικτή των ανυπεράσπιστων πολιτών και θέλει να παρουσιάζεται στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης ως νέος «Ρομπέν των Δασών», δεν καταφέρνει να αποβάλει το χαρακτηρισμό του «σερίφη», που δικαίως του έχουν αποδώσει όλες οι προοδευτικές δυνάμεις τις χώρας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του επίμαχου νομοσχεδίου, αφορούν σε παραχώρηση υπερβολικών ελευθεριών στην Αστυνομία και παραδίνουν τον πολίτη «άοπλο», σαν δώρο στα χέρια της. Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι, ενώ μέχρι σήμερα οι αστυνομικές αρχές δεν είχαν πρόσβαση σε πληροφορίες που αφορούσαν προσωπικά δεδομένα πολιτών χωρίς δικαστική άδεια, τώρα αποκτούν ελεύθερη πρόσβαση, όπου θεωρείται «απαραίτητο», στο όνομα της διασφάλισης της τάξης. Κρατούνται δείγματα γενετικού υλικού και «αρχείο υπόπτων», για όσους συλλαμβάνονται, για να περιοριστούν δήθεν τα κρούσματα βιασμών και κλοπών.

Επίσης, με βάση το ίδιο νομοσχέδιο, θεωρείται αδίκημα και τιμωρείται και η επαιτεία, αφού ενοχλεί τους κατοίκους των αστικών κέντρων και προσβάλλει την αισθητική τους. Αδίκημα είναι πλέον και η κατάληψη κενών δημόσιων και ιδιωτικών χώρων, για οποιοδήποτε λόγο χωρίς την άδεια του ιδιοκτήτη. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι άστεγοι που βρίσκουν κατάλυμα σε εγκαταλειμμένα κτίρια, ή δημόσιους χώρους, διώκονται. Στο ίδιο πλαίσιο διώκονται και οι νομάδες, που στήνουν τους καταυλισμούς τους σε διάφορα μέρη της χώρας.

Η αστυνομία αποκτά πρωτάκουστα δικαιώματα, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, ενώ το Σώμα θα ενισχυθεί με 13.500 επιπλέον αστυνομικούς, στην επόμενη πενταετία. Μπορεί να διεξάγεται σωματική έρευνα σε όποιον θεωρείται ύποπτος και επιτρέπεται η προσαγωγή και ανάκρισή του από τις αρχές. Μπορεί να γίνεται έλεγχος σε οποιοδήποτε όχημα κρίνεται σκόπιμο, από τους αστυνομικούς χωρίς ένταλμα και παρακολουθείται το διαδίκτυο. Ποινικοποιούνται και οι διαδηλώσεις, αφού υποτίθεται ότι γίνεται κατάληψη δημοσίου χώρου, χωρίς την άδεια της πολιτείας.

Να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα πάντα με το νέο νομοσχέδιο που κυοφορεί η κυβέρνηση Ραφαρέν, όσοι εμπίπτουν στα παραπάνω αδικήματα και ανήκουν στην πολύπαθη τάξη των οικονομικών μεταναστών, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά τον κίνδυνο της απέλασης. Ενώ οι «άνθρωποι χωρίς χαρτιά», αυτοί που ζήτησαν καταφύγιο στη χώρα με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής και τυγχάνουν πάντα της χειρότερης εκμετάλλευσης, υποχρεώνονται να την εγκαταλείψουν.

Η υπερψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου, από το Υπουργικό Συμβούλιο και η προώθησή του για έγκριση στη Βουλή, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Κατατέθηκε στο γαλλικό κοινοβούλιο, έγγραφη καταγγελία του νομοσχεδίου, που υπογράφεται από 34 αριστερές οργανώσεις και το Σοσιαλιστικό κόμμα, που δηλώνει ότι θα το καταψηφίσει.

Η φιλότιμη προσπάθεια του κ.Σαρκοζί να «καθαρίσει» τους δρόμους από τα «ταραχοποιά στοιχεία», δεν εκτιμήθηκε από την αριστερά και τις οργανώσεις προστασίας των δικαιωμάτων των μεταναστών. Χαρακτηρίζουν το νομοσχέδιο «κοντόφθαλμο και επικίνδυνο», καθιστώντας σαφές ότι «παύει πλέον να πρόκειται για ένα νομικό κώδικα και μετατρέπεται σε αστυνομικό κώδικα».

Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας σε όλη τη Γαλλία, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των οικονομικών μεταναστών, ενώ αναμένεται δυναμική συνέχεια, προκειμένου να μην περάσει το νομοσχέδιο στη Βουλή.

Εάν η γαλλική κυβέρνηση καταφέρει, τελικά, να περάσει το νομοσχέδιο για την «εσωτερική ασφάλεια», αναίμακτα, θα ανοίξει το δρόμο για ανάλογες ενέργειες, σε όλη την Ευρώπη, αφού, όταν τα καταφέρει ένας, σημαίνει ότι μπορούν και οι υπόλοιποι.

Ετσι ο κύριος στόχος της κυβέρνησης, είναι να δημιουργηθεί στη συνείδηση του κόσμου, μέσω των δικτύων προπαγάνδας και της φιλτραρισμένης ενημέρωσης, η εντύπωση ότι πρόκειται για αναγκαία μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστούν τα δικαιώματά τους. Γίνεται, επίσης, προσπάθεια δημιουργίας αρνητικού κλίματος, προς τους οικονομικούς μετανάστες, προκειμένου να επιτευχθεί η απομάκρυνσή τους από τη χώρα. Περνά, λοιπόν, το μήνυμα ότι η κυβέρνηση ενεργεί με βάση το συμφέρον του λαού και στέκεται στο πλευρό των ανυπεράσπιστων. Ετσι αποφεύγονται οι αντιδράσεις και σώζεται το γόητρο της κυβέρνησης.

Στα πλαίσια αυτής της προπαγάνδας κυμαίνονται και οι δηλώσεις του κ.Σαρκοζί, που χαρακτήρισε τους κατηγόρους του «υποκριτές, που δεν έχουν να προτείνουν καμία λύση στο πρόβλημα και δεν έχουν κάνει και καμία προσπάθεια επίλυσης του θέματος στο παρελθόν». Παράλληλα, διατείνεται ότι «γίνεται μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν, όσοι κάνουν τη ζωή στις πόλεις αδύνατη και επικίνδυνη».

Γεγονός είναι ότι το υπό ψήφιση νομοσχέδιο -που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα περάσει, αφού η κυβέρνηση, έχει την πλειοψηφία στη Βουλή- εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και στόχους. Η εξαθλίωση των ασθενέστερων τάξεων, η, κυριολεκτική, καταδίωξη των οικονομικών μεταναστών, η ποινικοποίηση - απαγόρευση των διαδηλώσεων και η δημιουργία ενός αστυνομοκρατούμενου κράτους, αυξάνουν τη δύναμη της υψηλής αστικής τάξης και περιορίζουν τραγικά τη δυνατότητα αντίδρασης των οικονομικά αδύνατων τάξεων.

Στο όνομα της εσωτερικής ασφάλειας, η φτώχεια βαφτίζεται αδίκημα, η διαδήλωση εγκληματική πράξη, οι μετανάστες «ταραξίες», που πρέπει να απομακρυνθούν με κάθε τρόπο και όλα αυτά πραγματοποιούνται από έναν υπουργό Εσωτερικών, γιο -για φαντάσου!!- Ούγγρου μετανάστη. Και αυτά, δεν είναι, παρά μόνον η αρχή...