Associated Press

Από την ώρα της ψηφοφορίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας...

Οι εντατικές προσπάθειες της Γαλλίας και της Ρωσίας να περιορίσουν, με κάποιον τρόπο, την Ουάσιγκτον σε ένα πεδίο δράσης τέτοιο που να τους επιτρέπει, έστω και ένα τελευταίο, περιθώριο διπλωματικών ελιγμών, δεν απέτυχαν παντελώς. Είναι γεγονός ότι μέσα στο κείμενο της τελικής απόφασης συμπεριλαμβάνονται φράσεις περί σεβασμού της ιρακινής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, ενώ δεν προβλέπεται αυτόματη ανάληψη στρατιωτικής δράσης, ιδιαιτέρως μονομερούς, σε περίπτωση εμπλοκής στην εφαρμογή των όρων της απόφασης. Επίσης, σε ένα πρώτο επίπεδο, η Ουάσιγκτον αποδέχεται να επιστρέψει για διαβουλεύσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας προκειμένου να εξεταστεί η αντίδραση της διεθνούς κοινότητας αν η ιρακινή ηγεσία «δε συμμορφωθεί».

Πρακτικώς, όμως, είναι σαφές σε όλους ότι ο Λευκός Οίκος εξασφάλισε αυτό που επιδίωκε. Πέτυχε την υιοθέτηση ενός σκληρότερου καθεστώτος επιθεωρήσεων, το οποίο είναι πολύ πιθανό να μην αποδεχτεί η Βαγδάτη. Ακόμη, όμως, και αν η ιρακινή ηγεσία αποδεχτεί την απόφαση, κάτι που θα πρέπει να κάνει εντός 7 ημερών, οι όροι που εμπεριέχονται για τις επιθεωρήσεις είναι τόσο σκληροί και λεπτομερείς, ώστε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει εμπλοκή. Μεγάλο βάρος, δε, εναπόκειται στον επικεφαλής των επιθεωρητών, Χανς Μπλιξ, ο οποίος δήλωνε έτοιμος να μεταβεί στη Βαγδάτη στις 18 Νοέμβρη.

Ο Μπλιξ θα είναι αυτός που θα κρίνει τι θα αναφέρει ως ιρακινή παρεμπόδιση ή εμπλοκή στους ελέγχους και τι θα χαρακτηρίσει ο ίδιος ως «περαιτέρω ρήξη της Βαγδάτης με τον ΟΗΕ», γνωρίζοντας ότι η κίνησή του αυτή πιθανότατα θα δώσει το έναυσμα στρατιωτικής επίθεσης. Μία μόλις βδομάδα νωρίτερα, ο πρώην επιθεωρητής και Αμερικανός πεζοναύτης κατά τον πόλεμο του Κόλπου, Σκοτ Ρίτερ, που έχει πολλάκις ταχθεί ενάντια στο εμπάργκο και στο ενδεχόμενο αμερικανικής επίθεσης, εξέφραζε ανοιχτά επιφυλάξεις για το κατά πόσο ο νέος επικεφαλής των επιθεωρητών θα μπορέσει να αντέξει τις ασφυκτικές αμερικανικές πιέσεις που θα του ασκηθούν, μέσα, ίσως, και από Αμερικανούς συμμετέχοντες στο σώμα, προκειμένου να αναφέρει εμπλοκές και προβλήματα. Ο Ρίτερ εκτίμησε ότι σε περίπτωση που ο Μπλιξ δεν υποχωρήσει στις πιέσεις, δεν είναι διόλου απίθανο να υποσκαφθεί η αξιοπιστία και η ικανότητά του από τους ίδιους τους υπαλλήλους του.

Εκτός, όμως, από το βάρος που πέφτει στους επιθεωρητές, ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο αναμένεται να ανοίξει στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχετικά με τον όρο «ρήξη και μη συμμόρφωση» και σχετικά με το «ποια ρήξη θα θεωρηθεί σοβαρή και ποια όχι». Οπως φαίνεται, οι διαφωνούντες του Συμβουλίου Ασφαλείας (κυρίως Γαλλία - Ρωσία) επίτηδες επέλεξαν να αφεθεί σχετικά ασαφές αυτό το κομμάτι, προκειμένου να έχουν το χώρο να ελιχθούν πριν από την όποια στρατιωτική επέμβαση. Εντούτοις, ο Αμερικανός Πρόεδρος έσπευσε να «παγώσει» τις ρωσο-γαλλικές βλέψεις, ξεκαθαρίζοντας ότι για την Ουάσιγκτον «η οποιαδήποτε ρήξη είναι σοβαρή» και ότι ο Λευκός Οίκος δεν πρόκειται να εμπλακεί σε ατέρμονες συζητήσεις για τον προσδιορισμό των εννοιών αυτών.

«Το τελικό αποτέλεσμα είναι γνωστό: το Ιράκ θα αφοπλιστεί, είτε έτσι είτε αλλιώς. Αυτό που μένει να αποδειχθεί είναι ποιον τρόπο θα επιλέξει η Βαγδάτη να γίνει αυτό», διαμήνυε σαφέστατα ο Πρόεδρος Μπους, ψαλιδίζοντας τις όποιες φιλοδοξίες του Παρισιού και της Μόσχας να συνεχίζουν να διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο. Αλλωστε, πέντε από τα έξι αμερικανικά αεροπλανοφόρα έχουν, ήδη, καταπλεύσει στην περιοχή, αμερικανικά στρατεύματα, πολεμικό υλικό και πυρομαχικά έχουν, ήδη, μετακινηθεί από τη Σαουδική Αραβία στο Κατάρ και αξιωματούχοι επιμελητείας και συντονισμού του αμερικανικού Πενταγώνου έχουν, ήδη, εγκατασταθεί στον Κόλπο.

Οπως υποστήριζαν πολλοί αναλυτές, Ρωσία και Γαλλία (όπως με χαμηλότερους τόνους και η Κίνα) από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, προσπάθησαν και κατάφεραν ως ένα βαθμό να σώσουν τη διπλωματική τους αξιοπρέπεια, να έχουν, σήμερα, το περιθώριο να διατείνονται ότι έπαιξαν ρόλο και άσκησαν πιέσεις και να διαφυλάξουν, όσο μπορούν, τα μεγάλα συμφέροντά τους που διακυβεύονται στο Ιράκ, αλλά και στο Ιράν. Το θέμα είναι, αναρωτιούνταν οι ίδιοι αναλυτές, κατά πόσο θα έχουν πάλι την ευκαιρία να το πράξουν αυτό, στους επόμενους μήνες, καθώς όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αντίστροφη μέτρηση για τη στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ έχει αρχίσει και απομένει, πλέον, σε όλους να περιμένουν το πρόσχημα που θα σημάνει την έναρξή της.