Με αφορμή το πρόβλημα της διογκούμενης ανεργίας στη Θεσσαλονίκη εξελίσσεται τελευταία μια επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης των εργαζομένων, καταγγέλλει η «Εργατική Ενότητα», ο δεύτερος (με 9 μέλη) συνδυασμός στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ.

Ενόψει της συνάντησης του προέδρου του ΕΚΘ με τους υπουργούς Εργασίας και Ανάπτυξης - καταγγέλλει η «Εργατική Ενότητα» - κυκλοφορεί κάποιο «σχέδιο - πρόταση για την Απασχόληση» με την υπογραφή του ΕΚΘ και του Μακεδονικού Ινστιτούτου Εργασίας (ΜΑΚΙΝΕ). Το «σχέδιο» αυτό ουδέποτε συζητήθηκε στα αρμόδια όργανα των φορέων αυτών, οπότε δεν μπορεί να αποτελεί πρότασή τους. Η ενέργεια αυτή είναι απόλυτα ενδεικτική της αντίληψης των εμπνευστών της για τη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος.

Είναι η ίδια αντίληψη, τονίζει η «Εργατική Ενότητα», που επί χρόνια τώρα, απαξιώνει το συνδικαλιστικό κίνημα, το αποσπά από την εργατική τάξη, από τα άμεσα προβλήματά της και την ταξική συγκρότησή της. Το «δένει» στην πολιτική του «μαύρου μετώπου» κυβέρνησης, εργοδοτών, Ευρωπαϊκής Ενωσης, το ενσωματώνει στη λογική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με ορίζοντα την κοινωνική βαρβαρότητα της μαζικής ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, της συρρίκνωσης του εισοδήματος και διευρυνόμενης φτώχειας, της αφαίρεσης εργασιακών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, της κατεδάφισης της Κοινωνικής Ασφάλισης, της υποβάθμισης - εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών Υγείας και Παιδείας.

Υπογραμμίζεται επίσης ότι το «σχέδιο» που κυκλοφορεί δεν έχει καμία σχέση με την επίλυση του προβλήματος της ανεργίας, ούτε με συγκρότηση ταξικής πολιτικής του συνδικαλιστικού κινήματος, ούτε καν με την κοινή λογική των εργαζόμενων, των ανέργων, της πόλης μας αλλά και της χώρας ολόκληρης. Οι προτάσεις - προκάλυμμα του σχεδίου δεν μπορούν να αποκρύψουν την ουσία και το στόχο αυτής της πρωτοβουλίας, που δεν είναι άλλος από την άμεση εμπλοκή των οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος στις διαδικασίες διανομής εθνικών και Ευρωπαϊκών κονδυλίων, με πρόφαση την αντιμετώπιση της ανεργίας. Την παραπέρα μετατροπή του συνδικαλιστικού κινήματος από κίνημα διεκδίκησης και προβολής της πολιτικής της εργατικής τάξης σε συνέταιρο της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ενεργό κομμάτι του κρατικού και κομματικού μηχανισμού χειραγώγησης των εργαζόμενων. Αλλωστε οι προτάσεις της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για αλλαγές στο καταστατικό της, στο πρόσφατο συνέδριο, καταδεικνύουν την τάση αυτή.

Την ώρα που οι εργαζόμενοι, όλο και περισσότερο πείθονται, καταλήγει η ανακοίνωση της «Εργατικής Ενότητας», ότι η ανεργία δε λύνεται με χάπια «ταξικής συνεργασίας», αλλά με ταξικό αγώνα και αντιπαράθεση, με ανατροπή της σημερινής πολιτικής κατάστασης, οι «προτάσεις» του σχεδίου μόνο σαν πολιτική εξαπάτηση μπορούν να χαρακτηριστούν. Και βέβαια δεν μπορούν να έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων και της τάξης τους.