Στους παράγοντες οι οποίοι φανερώνουν την αλλαγή του αμυντικού δόγματος, την τάση εγκατάλειψης της εθνικής άμυνας και τη δράση του στα πλαίσια της «νέας τάξης» αναφέρθηκε στη συνέχεια ο Δ. Δήμου. Στο πρώτο που στάθηκε είναι η ιδιαίτερη σημασία της εκπαίδευσης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

«Κάποιοι, σημειώνει, χωρίζουν τους αξιωματικούς σε μορφωμένους και καραβανάδες. Μορφωμένοι θεωρούνται εκείνοι που αποκτούν ένα πτυχίο, ενώ οι άλλοι, εκείνοι που ζουν το αμυντικό μας πρόβλημα και μοχθούν στις μονάδες περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα, τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουμε και μια νέα τάση. Σύμφωνα με αυτή, εάν κάποιος υπηρέτησε στο ΝΑΤΟ, χωρίς να κάνει τίποτα εκεί και αποκομμένος από το αμυντικό πρόβλημα της Ελλάδας, περιβάλλεται με ένα φωτοστέφανο ότι δήθεν είναι καλύτερος των άλλων επειδή υπηρέτησε στο ΝΑΤΟ».

Εδώ θέσαμε στο συνομιλητή μας το ερώτημα: Μήπως μ' αυτό τον τρόπο παίρνουν κάποια ΝΑΤΟική διαπίστευση;

«Είναι γεγονός - λέει - παίρνουν κάποια διαπίστευση και από κει και πέρα μπορεί να παρασυρθούν σε οποιαδήποτε απόφαση, διότι δε γνωρίζουν το αμυντικό πρόβλημα της χώρας. Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Εχουμε μια ελίτ των καλοζωισμένων αξιωματικών, μακριά από το αμυντικό πρόβλημα της χώρας, οι οποίοι είναι αυτοί που χειρίζονται και τα εξοπλιστικά προγράμματα».

-- Σύμφωνα με τις διακηρύξεις της ηγεσίας του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Αμυνας, στα πλαίσια του νέου δόγματος αλλάζουν οι προτεραιότητες και σε τελική ανάλυση το δόγμα υπεράσπισης των συνόρων αντικαθίσταται από τα νεοταξίτικα δόγματα περί «διεθνούς ασφάλειας» και «σταθερότητας».

-- «Πράγματι, βλέπουμε μια εκτροπή από το δικό μας δόγμα, από τις δικές μας αμυντικές εθνικές υποχρεώσεις προς άλλες υπηρεσίες, που δε μας αφορούν στο τέλος τέλος. Δεν μπορεί να μένει εδώ το στράτευμα χωρίς προσωπικό και να πηγαίνουν σε υπηρεσίες που είναι εντελώς άσχετες, όπως, για παράδειγμα, στο Αφγανιστάν».

Στο σημείο αυτό της συζήτησης τίθεται το θέμα του «επαγγελματικού στρατού».

«Το υπουργείο Αμυνας, επισημαίνει ο Δ. Δήμου, προσλαμβάνει, λέει, επαγγελματίες στρατιώτες, όμως μετά από 5-10 χρόνια τι θα κάνουν; Να υπενθυμίσω μια πολυεθνική άσκηση που έγινε προ ετών στην Ουκρανία, όπου ως 1η Στρατιά είχαμε την ευθύνη. Εάν δεν έφερνα 130 λεβεντόπαιδα από τις μοίρες καταδρομών να τα βγάλουν πέρα, οι επαγγελματίες στρατιώτες από 17 έθνη θα μας άφηναν εκτεθειμένους. Οι Αμερικανοί ήταν 38-39 χρόνων στρατιώτες και δεν μπορούσαν να κάνουν δουλιά.

Οι δικοί μας στρατεύσιμοι οπλίτες καταδρομείς κλέψανε την παράσταση. Ομως, δεν τους αξιοποιούμε για την εθνική μας άμυνα. Εχω εκφράσει κατ' επανάληψη τις ανησυχίες μου. Η μείωση της θητείας, εάν δεν είναι κομματικό πυροτέχνημα, φοβάμαι ότι είναι κάτι σοβαρότερο. Πάμε να κάνουμε έναν επαγγελματικό στρατό χωρίς εθνικά ιδεώδη.

Αποεθνικοποιείται ο στρατός. Φτιάχνουμε έναν επαγγελματικό στρατό αναποτελεσματικό όσον αφορά στις απαιτήσεις της εθνικής μας άμυνας και αποτελεσματικό για τις διεθνείς αποστολές. Δηλαδή, για τη δύναμη ταχείας ενεργείας του ΝΑΤΟ, όπου η Ελλάδα θα συνεισφέρει προσωπικό και θα διαθέσει τρομακτικά κονδύλια για να τους εξοπλίσει, καθώς, όπως είπε ο κ. Ρόμπερτσον, πρέπει να έχουν μοντέρνο εξοπλισμό.

Διερωτάται κανείς πώς μπορεί με τους επαγγελματίες στρατιώτες να επανδρωθούν τα μοντέρνα οπλικά συστήματα, τη στιγμή που ο επαγγελματίας στρατιώτης έρχεται στο στρατό από μια βιοτική και επομένως δεν έχει τη μόρφωση που μέχρι σήμερα έχει ο κληρωτός».

Οι επιλογές αυτές έχουν άμεση επίδραση και στα εξοπλιστικά προγράμματα. «Είναι χαρακτηριστικό, σημειώνει ο Δ. Δήμου, ότι ενώ είχε προκρίνει η κυβέρνηση την προμήθεια ενός σύγχρονου μέσου άρματος, ξαφνικά το άρμα ξεχάστηκε και βλέπουμε ότι φύγαμε από το άρμα και πήγαμε στα ελικόπτερα "Απάτσι". Αυτό δεν είναι άσχετο με τις εξελίξεις στο ΝΑΤΟ.

Στην Πράγα ο ίδιος ο Ρόμπερτσον είπε ότι η δύναμη των 21.000 ανδρών θα πρέπει να έχει σύγχρονο εξοπλισμό. Οταν λέμε σύγχρονο εξοπλισμό, δεν εννοούμε βαριά άρματα που δεν μπορούν να μεταφερθούν εύκολα από το ένα σημείο της Γης στο άλλο, αλλά ελικόπτερα. Από την άλλη οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι οι μόνες στον κόσμο που δεν έχουν πληροφορίες στρατηγικές και τακτικές».

-- Μήπως αυτός είναι ο καταμερισμός που υπάρχει στα πλαίσια του ΝΑΤΟ;

-- «Οχι μόνον ο καταμερισμός αλλά και κάτι παραπάνω. Το "ΙCΙΝΟΣ" που είναι δυτικοευρωπαϊκό σύστημα, ο σταθμός αναμεταδόσεως εδάφους, απ' όπου θα πάρεις τις πληροφορίες είναι μέσα στην Τουρκία. Επομένως σήμερα εάν εγγραφεί η Ελλάδα στο σύστημα αυτό θα παρουσιαστεί το οξύμωρο σχήμα - εν ειρήνη και εν πολέμω - να ζητάει πληροφορίες για τις τουρκικές δυνάμεις από τις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Ετσι έχουμε αποστερήσει σήμερα παντελώς το στράτευμά μας από τις πληροφορίες. Από την άλλη, η ΕΥΠ που φτιάχτηκε όχι για τις εσωτερικές πληροφορίες αλλά για ν' αναπτύξει ένα δίκτυο στρατηγικών πληροφοριών, μετά την υπόθεση Οτσαλάν, αντί να δούμε πού θα τη διορθώσουμε την κλείσαμε τελείως».

-- Σε τι συμπέρασμα σας οδηγεί αυτή η κατάσταση; Μήπως υπάρχει μια λογική που κατευθύνει τέτοιου είδους επιλογές που τελικά οδηγεί στην εγκατάλειψη του δόγματος περί της εθνικής άμυνας;

-- «Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εγκαταλειφθεί η εθνική αμυντική πολιτική. Ομως βλέπω ότι το ΝΑΤΟικό πλαίσιο ενεργεί αψηφώντας τις επιμέρους εθνικές απαιτήσεις των χωρών. Αυτό είναι γεγονός. Το βλέπουμε στις αποφάσεις που παίρνονται στα συμβούλια υπουργών. Βλέπουμε μια κατεύθυνση όχι ενδιαφέροντος προς τις εθνικές στρατηγικές των χωρών αλλά περισσότερο στην αυτοπολιτική του ΝΑΤΟ, που συνδυάζεται με την πολιτική των ΗΠΑ.

Εξάλλου οι όροι "ασύμμετρες απειλές", "αμυντική στρατηγική αναθεώρηση" και όλοι αυτοί οι αμερικανικοί ακαταλαβίστικοι όροι, που τους λανσάρουν κάτι δόκτορες του υπουργείου Αμυνας, έχουν σκοπό να μας εκτρέπουν από τον κύριο σκοπό μας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Λέμε τώρα ότι κυρίως σκοπός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι οι ασύμμετρες απειλές, μα εμείς έχουμε ορατό κίνδυνο από την Τουρκία και μάλιστα μια χώρα που είναι μαζί μας μέσα στο ΝΑΤΟ.

Αναρωτιέμαι, τι κάνουμε τώρα, θα περιμένουμε πότε θα μας αφαιρέσουν τον έλεγχο των νησιών ή της Θράκης; Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι έχουν έναν πρωτεύοντα στόχο και ένα δευτερεύοντα. Είχαν πρωτεύοντα στόχο την Κύπρο και τον πέτυχαν. Στη συνέχεια ο δευτερεύων στόχος τους, που ήταν το Αιγαίο, αναβιβάστηκε σε πρωτεύοντα στόχο και θέση δευτερεύοντος στόχου έχει πάρει η Θράκη. Επομένως δεν μπορείς να βγαίνεις και να πασπαλίζεις τα στελέχη σου με τις ορολογίες τις αγγλικές περί ασύμμετρων απειλών. Είναι λάθος».

Ο Δ. Δήμου επισημαίνει με έμφαση: «Το όλο θέμα της αναθεώρησης του αμυντικού μας δόγματος θέλει ψάξιμο. Βλέπουμε τα νησιά να αποδυναμώνονται συνεχώς. Το ίδιο και η Θράκη. Οι μονάδες του Εβρου θέλουν οπωσδήποτε ενίσχυση και η ενίσχυση αυτή όχι μόνο δε θα έρθει αλλά θα μειωθούν και περαιτέρω με τον επαγγελματικό στρατό και με τη χωρίς λόγο συνεχή μείωση της θητείας.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βλέπουμε να εγκαταλείπονται και οι καθαρώς στρατιωτικές αποστολές του στρατού. Αφήνει ο στρατός τη μεθόριο, που περνάει στα χέρια της αστυνομίας. Σταματάει η ενασχόληση και η μελέτη με την άμυνα των συνόρων. Δεν μπορεί να νοηθεί ο στρατός ξηράς ότι αφίσταται της μεθορίου. Ακουσα μια εξαγγελία ότι τα σύνορα θα προστατεύονται από συνοροφύλακες που αδυνατώ και να την πιστέψω. Μου φαίνεται ακατανόητο».